tag:blogger.com,1999:blog-36262096370429352732024-02-08T03:24:48.840+02:00άλλη όχθη reloadedΝικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.comBlogger562125tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-81517557443729481122016-10-28T14:33:00.002+03:002016-10-28T14:33:13.434+03:00Ημ. γεν.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1107305727 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:EN-GB;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-hansi-font-family:Calibri;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Να ΄μαι πάλι εδώ. Τριάντα επτά κιόλας. Θα μπορούσα να
διηγηθώ με λεπτομέρειες μια ιστορία από τα παλιά σαν να ήταν χθες. Για
παράδειγμα μια ημέρα στο δημοτικό. Το χρώμα του πίνακα, την υφή των σελίδων,
τον πόνο από την πληγή στο γόνατο. Πράγματα, ανθρώπους και περιστατικά που
είχαν πάντα σημασία. Αλλά δεν είναι χθες. Είναι πολύ μετά από αυτό. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Από την άλλη όχθη, άνθρωποι αγαπημένοι χαιρετάνε αργά. Τα
λόγια τους επιστρέφουν αραιά στις δικές μας συζητήσεις – ως σοφία, ως αστείο,
ως απορία. Μέσα στα χρόνια συνωστίζονται όλα τα παλιά. Νιώθω ευγνωμοσύνη για
όσα μου έλαχαν κι όσα ευοδώθηκαν. Και πιο πολύ για πολλούς που σταύρωσαν οι
στράτες μας. Στο παθητικό να καταγραφούν, παρακαλώ, οι αποτυχίες και οι στιγμές
που ήμουν λιγότερος ή αλλιώτικος από αυτόν που πίστευα ότι ήμουν. Κι ίσως να
έβαζα κι όσους δεν κράτησαν την πέτρα που τους έδωσα. Στη σούμα λέω καλά - δεν
θα ρίξω τίποτα μέσα στο κυτίο παραπόνων. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Διανύω τα χιλιόμετρα εντός μου. Ανηφόρες, κατηφόρες, όπως
ξέρω και μπορώ. Στις χαρές αργά για να διαρκούν, στα δύσκολα γοργά και με
πείσμα. Παραδέχομαι: ξεχνάω εύκολα, θυμώνω λιγότερο, δεν επιστρέφω πια τόσο
συχνά στην παιδικότητα. Είναι αυτό μια άσκηση αυτοδικαίωσης, νοσταλγίας και
ναρκισσισμού; Κρίνοντας τα παλιά, θα έλεγα πως ναι. Σήμερα όχι. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ο κονιορτός κατακάθεται σιγά-σιγά και τα σχήματα
ξεκαθαρίζουν. Η σαβούρα πετιέται και η αγάπη λαμπιρίζει σαν πολύτιμος λίθος στο
βάθος ενός ορυχείου. Ανάγκη είναι να βγει στο φως. Τα πικρά να μην τα αφήνεις
να σε διαβρώνουν. Σαν το οξύ πάνω στο δέρμα, πρέπει να τα ξεπλένεις με άφθονο
νερό. Το λένε κι οι οδηγίες χρήσης. Θα έπρεπε να μας το μαθαίνουν από νωρίς. Ας
είναι, εξάλλου οι ερωτήσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Τώρα, έτοιμος για το μετά. Θα
σου τα πω του χρόνου. </span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-15379548809281363462016-10-04T18:08:00.001+03:002016-10-04T18:08:20.631+03:00Το ίδιο έργο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Arial;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536859905 -1073711037 9 0 511 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1791491579 18 0 131231 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1791491579 18 0 131231 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><br />
<br />
Γεμίσαμε ψευταράκους και παπατζήδες. Στήνουν τραπεζάκια στις γωνιές και παίζουν
με τους περαστικούς. Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς; Του παιχνιδιού
εννοώ, όχι τον άλλον, τον θεομπαίχτη που ξυπνάει και αναπνέει με ισολογισμούς
και business plans. Την ίδια ώρα, καβγαδάκια στο διαδίκτυο για το ποιος τον
έχει πιο μεγάλο. Τον πατριωτισμό καλέ λέω, τι σκεφτήκατε; Εμείς που κάναμε αυτό
και το και το, κι εσείς που όταν, δεν, έπρεπε. Συμπληρώστε ελεύθερα. Δεν
συνεννοούμαστε στο κάθε μέρα μας. Σφαζόμαστε διαδικτυακά, κοπανάμε εξυπνάδες ο
ένας στα μούτρα του άλλου. Αποκομμένοι από το τι συμβαίνει γύρω, αδιαφορώντας
για το μέγεθός μας, το είδος του διακυβεύματος, τις μέρες που θα έρθουν.
Αδυναμία συνεννόησης, δεν μπορείς να σταυρώσεις κουβέντα με άνθρωπο. Δυο
κουβέντες λες και σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Ή στο δικό του. Και μετά
λέμε να γίνει εθνική συνεννόηση. Ούτε στα βασικά δεν τα βρίσκουμε, αγαπούλες.
Αντίθετα, μπορείς εύκολα να βρεις κοινό έδαφος για άλλα: στήστε αφτί στις συζητήσεις
που γίνονται στα γραφεία, στις καφετέριες, στο ραδιόφωνο και στο διπλανό
τραπέζι (το τελευταίο με διακριτικότητα). Ο κόσμος απασχολείται με άλλα:
ποδόσφαιρο εντός και εκτός Κύπρου, ποια είναι τα καλά νηπιαγωγεία, συνταγές που
πέτυχαν, θρησκοληπτικές (προσοχή, όχι θρησκευτικές ή πνευματικές) αναλύσεις και
τα τοιαύτα. Μην με παίρνετε για στραβόξυλο: δεν είμαι κάποιος που ανοίγει
κουβέντα μόνο για τα σοβαρά και τα δέοντα. Μα απ' την άλλη τόση ελαφρότητα κι
ανοησία δεν αντέχεται. Κι ούτε περιμένω ότι κάποια στιγμή ο λαός θα στοιχηθεί
πίσω από μια ιδέα. Αυτά είναι εμμονικά. Ενίοτε και επικίνδυνα κι όποιος
αμφιβάλλει ας διαβάσει έστω και μια επιτομή ιστορίας του εικοστού. Για τον
εικοστό πρώτο, δεν ξέρω. Άλλες φορές είμαι βέβαιος και αισιόδοξος κι άλλες κοιτάω
τον διπλανό μου κι απελπίζομαι. Οι πιο πολλές σκέψεις μού έρχονται στα ταξίδια.
Μέσα στο αεροπλάνο σε συναντούν οι σκέψεις που απωθείς, που παρκάρεις για μετά,
αλλά ποτέ δεν ξανανοίγεις. Τρεις ώρες στα τριάντα τρεις χιλιάδες πόδια και
έχουν ανοίξει όλοι σου οι λογαριασμοί. Έπειτα, ανοίγει η πόρτα και είσαι στην
Ευρώπη. Ή ό,τι απέμεινε από αυτήν. Καλομαυρισμένα γερόντια φεύγουν για διακοπές
στη Μάλαγα και κάποιος κακομοίρης ξένος καθαρίζει ανάμεσα στα καταστήματα των
αφορολόγητων ειδών. Και πρέπει να λέει και φχαριστώ. Προς αποφυγή παρανοήσεων:
δεν ευαγγελίζομαι κάποιον αριστερό εξισωτισμό, παρά μόνο εξαντλούνται οι
μονάδες ανοχής πιο γρήγορα από παλιά. Αν εγώ δυσφορώ από την εικόνα, αυτοί
πρέπει να αγανακτούν. Τα γερόντια σκέφτονται μόνο πως δεν θέλουν να πονούν, αν
ξέχασαν κανένα χάπι και πότε θα περάσουν την Αχερουσία. Εμείς, λοιπόν, εδώ. Με
τα κουσούρια και τις ματαιώσεις, τις χαρές και τις μικροαλλαγές, μερικές
ανομολόγητες προσδοκίες και τα μπαγκάζια μας από τα παλιά χρόνια. Αν κάποιος
είχε κέφι για έρευνα, θα του πρότεινα να ψάξει τις εφημερίδες, τα αρχεία, τα
απομνημονεύματα για να μας αποδείξει ότι ζούμε για σχεδόν εξήντα χρόνια το ίδιο
έργο. Εγώ; Εγώ τα έχω φάει τα ερευνητικά ψωμιά μου...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-85711144437520462502016-09-18T07:00:00.000+03:002016-09-18T07:00:29.436+03:00Νταήδες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:"MS ??";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS ??";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS ??";
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center; text-indent: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η εβδομάδα που πέρασε ήταν διδακτική. Ελπίζω για όλους. Ήταν μια εβδομάδα
όπου τα πολιτικά πράγματα σημείωσαν ένα «ιστορικό χαμηλό», με την εισαγωγή νέων
πολιτικών πρακτικών και στάσεων. Ένα μέρος της αντιπολίτευσης, με τις πράξεις
και τις δημόσιες τοποθετήσεις της, φανέρωσε ότι δεν θα τηρήσει κανένα κανόνα
του πολιτικού παιχνιδιού. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ιταμό ύφος, θεσμικά αβάσιμες θέσεις, ρητορική επιπέδου φοιτητικής παράταξης
και αλλοπρόσαλλες θέσεις ήταν τα δομικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν. Τα κόμματα
που επέλεξαν να πορευτούν με αυτόν τον τρόπο θέλουν έναν Πρόεδρο υπό κηδεμονία,
που θα αναζητεί διαρκώς έγκριση και νομιμοποίηση από τα ίδια. Μόνο που ούτε η
πολιτεία μας λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο ούτε και τα ίδια φαίνονται πρόθυμα
να δεχθούν την ίδια υποχρέωση αν βρεθούν σε θέση εξουσίας. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πέραν τούτου, η κοινή γνώμη στάθηκε θεατής ενός ωμού εκβιασμού, που
διατυπώθηκε με όρους πολιτικής αγυρτείας: η στάση σε άλλα πολιτικά ζητήματα θα
εξαρτάται από τον εξαναγκασμό της κυβέρνησης να υπακούει και να ικανοποιεί τις
θέσεις και τα αιτήματα της αντιπολίτευσης. Μόνο που το πολιτικό παιχνίδι δεν
παίζεται με τέτοιες αθλιότητες, αλλά με κανόνες που τους βρίσκει κανείς στο
Σύνταγμα και στα στοιχεία εκείνα που συνιστούν την πρακτική και εθιμική
εφαρμογή του. Το νέο χαρακτηριστικό, το οποίο η αντιπολίτευση επιθυμεί να μας
φανερώσει, είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες πλέον. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Βρισκόμαστε ενώπιον μιας απόπειρας συνολικού αναπροσδιορισμού της πολιτικής
ζωής. Με πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, αυτή η στάση είναι μια πρόγευση του τι θα
δούμε στη χώρα μας, εάν δεν καρποφορήσει η παρούσα διαδικασία λύσης. Η κοινωνία
κατευθύνεται προς έναν βαθύτερο και οριστικό διχασμό, με εργαλεία τον
ρεβανσισμό, τον ετσιθελισμό και την αυθαιρεσία. Το μήνυμα είναι ότι «κάνω ό,τι
γουστάρω, γιατί μπορώ» και θα μας οδηγήσει σε ρήξεις με θετικά χαρακτηριστικά
της κοινωνικής μας ζωής: κυρίως τη συναίνεση, την επιδίωξη συμβιβασμών και την
πραότητα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η άποψή μου είναι ότι αυτή η επιλογή είναι επικίνδυνη. Όπως επικίνδυνοι
είναι και αυτοί που με ύφος νταή μπουκάρουν στο τοπικό καφενείο για να
υπαγορεύσουν τους κανόνες συμπεριφοράς στους υπόλοιπους. Η πολιτική δεν γίνεται
με τελεσίγραφα, οι κυβερνήσεις δεν λειτουργούν με κηδεμόνες και οι κανόνες του
παιχνιδιού δεν αλλάζουν μόνο και μόνο για να μην χάσεις. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μπορεί κάποιος να μην συμφωνεί με την κυβέρνηση. Μπορεί κάποιος να διαφωνεί
με την πολιτική της για οποιοδήποτε θέμα. Ωστόσο, η απόπειρα πόλωσης της
κοινωνίας και βραχυκύκλωσης της λειτουργίας του κράτους και της πολιτείας
υπερβαίνει τα εσκαμμένα. Η απάντηση πρέπει να είναι άμεση και πολιτική: μόνο
έτσι μπορεί να ηττηθούν οι νταήδες συνολικά και οριστικά. </span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-75634095790187495782016-09-11T07:00:00.000+03:002016-09-11T07:00:22.252+03:00Οι κίνδυνοι από τη μη λύση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:"Arial Unicode MS";
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-134238209 -371195905 63 0 4129279 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
p.a, li.a, div.a
{mso-style-name:"Κύριο τμήμα";
mso-style-unhide:no;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:Helvetica;
mso-fareast-font-family:"Arial Unicode MS";
mso-bidi-font-family:"Arial Unicode MS";
color:black;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Η βαρετή καθημερινότητα του
Κυπριακού καλά κρατεί. Η ειδησεογραφία της περιόδου φτάνει σε εμάς κομμένη,
ραμμένη και γραμμένη με την παλιά τέχνη του ηθικού πανικού. Χοντροκομμένα
ψέματα, μισοειπωμένες αλήθειες και ασύγγνωστη ημιμάθεια συνθέτουν ένα σκηνικό
πόλωσης, διχασμού και ακρότητας. Θα ήθελα να αποπειραθώ σε λίγες γραμμές να
σκιαγραφήσω μια εκτίμηση για το τι ενδέχεται να ακολουθήσει μια ενδεχόμενη
κατάρρευση της παρούσας διαδικασίας. Κι αυτό γιατί η ανέξοδη πολεμική εναντίον
των διαπραγματεύσεων όχι μόνο δεν γίνεται με αντιπρόταση σοβαρής εναλλακτικής,
αλλά αγνοεί ταυτόχρονα τους άμεσους κινδύνους που ελλοχεύουν.</span></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Κίνδυνος πρώτος: ένα μικρής
έντασης και διάρκειας επεισόδιο στην πράσινη γραμμή. Μια τέτοια εξέλιξη θα
καταδείξει ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι βιώσιμη και ικανή να συνεχιστεί
στο διηνεκές. Πέρα από τις απώλειες, την αναταραχή και την κινητοποίηση όλων
των λανθασμένων πολιτικών αντανακλαστικών, ένα τέτοιο επεισόδιο θα ανοίξει τη
συζήτηση για μια πραγματική ομαλοποίηση της κατάστασης στο νησί. Όπως μπορεί να
γίνει εύκολα αντιληπτό, μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να δημιουργηθεί εύκολα και
εκβιαστικά από την Τουρκία, με σκοπό να αλλάξει τις συνθήκες συζήτησης και να
τη μεταφέρει στο επίπεδο του βελούδινου διαζυγίου ή έστω της θεσμοθέτησης όρων
συνύπαρξης απλής γειτονίας.</span></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Κίνδυνος δεύτερος: η αναγνώριση
του ψευδοκράτους από μικρό αριθμό κρατών, που βρίσκονται κάτω από την
πολιτικοοικονομική επιρροή της Τουρκίας. Το πολιτικό πλήγμα για την Κυπριακή
Δημοκρατία θα είναι σοβαρό και θα ανοίξει μια νέα περίοδο νομικών μαχών σε
διεθνή δικαστήρια. Η έκβασή τους είναι αμφίβολη, ακόμα και αν το ψευδοκράτος
είναι το δημιούργημα της παράνομης χρήσης βίας. Πέρα από τους νομικούς
κινδύνους, θα υπάρξει και μια σοβαρή μετατόπιση στη συζήτηση του προβλήματος,
αφού το ζητούμενο της λύσης θα υποχωρήσει υπό το βάρος της αντιμετώπισης του
κινδύνου που θα θέτουν επιτακτικά οι πραγματικές και δυνητικές αναγνωρίσεις.
Στο τοπικό επίπεδο, αυτή η εξέλιξη θα νομιμοποιήσει τη λογική των δύο κρατών
και θα απελευθερώσει εκείνη τη μερίδα των πολιτικών που προτιμούσαν μια Κύπρο
ελληνική, έστω και μισή.</span></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Κίνδυνος τρίτος: η επάνοδος του
ενδεχόμενου του απευθείας εμπορίου ΕΕ-κατεχομένων και η πολιτική ομαλοποίηση των
σχέσεών τους. Όπως και με τον δεύτερο κίνδυνο, η Κύπρος θα αναγκαστεί να
εμπλακεί σε νομικές μάχες με αβέβαιη έκβαση. Είτε με θετικές είτε με αρνητικές
αποφάσεις, η δαπάνη πολιτικού κεφαλαίου για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος
θα καταστήσει την Κύπρο ένα κράτος σε διαρκή άμυνα ακόμα και μέσα σε έναν
οργανισμό που θα έπρεπε να ήταν το κατ' εξοχήν προνομιακό πεδίο
δραστηριοποίησής της. Χωρίς συμμάχους και σοβαρά ερείσματα, η Κύπρος θα είναι ο
ενοχλητικός επαίτης της ΕΕ, που θα περιπέσει σταδιακά σε ανυποληψία.</span></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Κίνδυνος τέταρτος: ο οριστικός
μετασχηματισμός της ελληνοκυπριακής κοινωνίας σε μια κοινωνία που θα είναι ή θα
πιστεύει ότι είναι υπό διαρκή πολιορκία. Η πολιτική ατζέντα θα έχει μόνο το
ζήτημα της αντιμετώπισης όλων των εξωτερικών κινδύνων και η σημερινή μιζέρια θα
πολλαπλασιαστεί και θα καταστεί η καθημερινότητά μας, θάβοντας οριστικά όλα τα
αλλά ζητήματα και οδηγώντας τη χώρα σε συνολική οπισθοδρόμηση.</span></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="a" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Cambria; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Οι κίνδυνοι αυτοί δεν
καταγράφονται για να προωθηθεί το επιχείρημα ότι θα πρέπει να συναινέσουμε σε
μια οποιαδήποτε λύση, αλλά για να καταδειχθεί ότι η μη λύση και η υπονόμευση,
με όρους πολιτικής αθλιότητας, της παρούσας διαδικασίας δεν είναι επιλογή. Σε
αυτές τις σκέψεις να προσθέσω και την κατακλείδα: κάποιος πρέπει επιτέλους να
υπερασπιστεί την πολιτική επιλογή της λύσης απέναντι στον τόσο προφανή
συντονισμό μερίδας των κομμάτων, των ΜΜΕ και του οικονομικού κατεστημένου.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-13690862379876878162016-07-24T07:00:00.000+03:002016-07-24T07:00:12.006+03:00Ασκήσεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Arial;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536859905 -1073711037 9 0 511 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="mso-bidi-font-family: Arial;">Μ’ αυτά και μ’ αυτά,
πιάσαμε και φέτος την επέτειο. Ίσως να έχω αποστασιοποιηθεί, ίσως το αφτί μου
να μπλοκάρει αυτόματα πια την «αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων», αλλά
μου φάνηκε ότι ο τόνος ήταν πεσμένος. Ούτε καλό, ούτε κακό από μόνο του αυτό.
Μένει όμως το βάρος αυτής της τελετουργίας που σωρεύεται με τα έτη. Υποψιάζομαι
ότι κάποια στιγμή το άθροισμά τους θα είναι μη αναστρέψιμο. Παραμένουμε,
ωστόσο, διαρκώς εγκλωβισμένοι στα ρητορικά μας σχήματα, είτε αυτά αφορούν τη
σκληρή/απορριπτική/λυσοφοβική γραμμή είτε την
προοδευτική/πραγματιστική/pro-solution θέση. Τα μυαλά μας έχουν εκπαιδευθεί να
φιλτράρουν την πληροφορία και την τοποθέτηση μέσα από τα φίλτρα αυτά. Να με
συμπαθάτε, αλλά –από μια όψη του– αυτό κουράζει, φθείρει και μας στρέφει σε άλλες,
ιδιωτικές ασχολίες: σπίτια, δάνεια, ταξίδια, προαγωγές, γκομενικά, γυμναστήρια,
καινούργια μαγαζιά στην πόλη. Το Κυπριακό έχει μετατραπεί σε ένα παιχνίδι που
δεν μπορεί να τελειώσει ποτέ. Ας μην έχουμε αμφιβολία γι’ αυτό τουλάχιστον: δεν
πρόκειται να κλείσει με κάποια μεγαλειώδη κίνηση ούτε με παταγώγη τρόπο.
Υποθέτω ότι θα σβήσει αργά και βασανιστικά – ο επιθανάτιος ρόγχος του θα
ακούγεται σαν πειραγμένη εξάτμιση μοτοσυκλέτας που απομακρύνεται. Στο
ενδεχόμενο, λοιπόν, που το Κυπριακό θα μείνει μαζί μας με άλλη μορφή, θα μας
σύρει σε νέους πολιτικούς και νομικούς αγώνες για να αποτρέψουμε την
αναβάθμιση, την ενσωμάτωση και την αναγνώριση. Μαζί με το τεράστιο πολιτικό
κεφάλαιο που θα ξοδευτεί, θα έχουμε και μια μαζική μετατόπιση δεξιότερα της
Δεξιάς, με την πλήρη νομιμοποίηση του ακραίου λόγου και την οριζόντια ένταξή
του στην πολιτική σκηνή της Κύπρου. Το μέσα μας θα απασφαλίσει και χωρίς ντροπή
θα ανταγωνιζόμαστε στην εθνοπρέπεια, μεταξύ σιεφταλιών και προκριματικών
Champions League. Ταυτόχρονα, οι στόχοι του βερμπαλισμού θα ματαιώνονται
διαρκώς, αφού θα συναντούν την πραγματικότητα της γεωγραφικής γειτονιάς μας ή
την τυχαιότητα της πολιτικής επικαιρότητας. Τρανό παράδειγμα το σύγκρυο της
πολιτικής ηγεσίας στο άκουσμα του πραξικοπήματος στην Τουρκία, που απέδειξε ότι
αν κοιμηθεί στραβά ένας λοχαγός στην Άγκυρα, μένει ξάγρυπνη όλη η Κύπρος. Στην
απουσία ουσιαστικής πολιτικής πρότασης, διερωτώμαι πώς θα μας βρουν οι επόμενοι
μήνες. Προς το παρόν, μαζί με τα 39άρια, με βασανίζει η σκέψη ότι το κλείσιμο
του Κυπριακού θα επικυρώσει τη ματαιότητα της ενασχόλησης μαζί του, μα πιο πολύ
θα αποτελέσει ένα θλιβερά άδοξο τέλος για όσους είχαν τολμήσει να σκεφτούν
κάποια στιγμή ότι τα πράγματα μπορεί να ήταν και αλλιώς. Μόνο που τέτοιες
ασκήσεις ιστορικών υποθέσεων μας έχει χορτάσει το νησί από πολύ νωρίς.</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"></span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-33346696254446470892016-07-10T07:00:00.000+03:002016-07-10T07:00:22.237+03:00Ξένοι στην ίδια πόλη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:3 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"MS Minngs";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:"MS Mincho";
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Για τον δημόσιο χώρο αυτή τη βδομάδα το
άρθρο, με αφορμή αμέριμνες βόλτες στη Λευκωσία, όπου παρατηρεί κανείς τις
αντιφάσεις και τις ελλείψεις του αστικού τοπίου. Σημείο πρώτο: η πρόσφατη
ανέγερση της σιδερένιας περίφραξης του κτηρίου της Βουλής. Παρά τους όποιους
πρακτικούς λόγους υπαγόρευσαν την αλλαγή αυτή, το μήνυμα που περνά στον κόσμο
είναι αυτό της δημιουργίας μιας απόστασης, ενός χάσματος ανάμεσα σε εσάς και
εμάς. Αντίστοιχα κτήρια στην Ευρώπη δεν προφυλάσσονται από παρόμοιου είδους
κατασκευές και υποψιάζομαι ότι υπάρχουν καλοί συμβολικοί και πολιτικοί λόγοι
για αυτό. Τι έχει να φοβηθεί, λοιπόν, η Βουλή; Ακόμα και εάν η έγνοια ήταν να
προστατευθεί από τις διαδηλώσεις, δεν είμαι βέβαιος αν εξαντλήθηκαν όλες οι
άλλες λιγότερο παρεμβατικές επιλογές για την επίτευξη του ίδιου στόχου.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Επιπρόσθετες σκέψεις αναφορικά με την
ανάγκη ύπαρξης περισσότερων πλατειών και χώρων πρασίνου. Η παλιά πόλη ασφυκτιά
ήδη από την υφιστάμενη δόμησή της, ενώ τα πάρκα δεν είναι δημοφιλείς προορισμοί
για τους κατοίκους της. Τι φταίει; Οι πλατείες έχουν μια στεγνή όψη: δείτε τη
σχεδόν φετιχιστική τσιμεντοποίηση της πλατείας Ελευθερίας και του παλαιού
δημαρχείου. Και οι δύο τους μοιάζουν σχεδιασμένες για να απωθούν τους διαβάτες
και τη ροή ζωής σε αυτές. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα πιο πάνω έρχεται να δέσει και η
προϊούσα «ανάπτυξη» με τη λειτουργία σχεδόν πανομοιότυπων καφεστιατορίων και </span>wine<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>bar<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">στο ιστορικό κέντρο. Με σταθερό ρυθμό, οι επιχειρήσεις αυτού του είδους
αυξάνονται σε αριθμό και επεκτείνονται γύρω από τον νοητό άξονα των κεντρικών
οδών της παλιάς Λευκωσίας. Μοιάζουν να απευθύνονται σε έναν λαό που έχει ανάγκη
καφέ, φαγητό και κρασί – μόνο. Η ομοιότητα των επιχειρήσεων αντικατοπτρίζεται
και στην αισθητική των περισσοτέρων. Χόρτασε το μάτι μας παλέτες, ψευδοπαλαιωμένα
έπιπλα και ατέλειωτες στρατιές χίπστερς, που μάλλον έζησαν σε μια Κύπρο όπου το
μόνο που έκαναν ήταν να ασχολούνται με τις λεπτές διαφορές ανάμεσα στα είδη των
καφέδων. Το αποτέλεσμα αυτής της φούσκας είναι η σταδιακή εκδίωξη των παλιών
καταστημάτων και των επιχειρήσεων, των μικρών καφενείων και των απόκληρων που
είχαν βρει τη δική τους γωνιά σε αυτή την πόλη. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι νέες ιδέες για την πόλη την θέλουν πιο
καθαρή, πιο συγυρισμένη, πιο ατσαλάκωτη, χωρίς ανθρώπινο χρώμα, καθωσπρέπει,
κομμένη και ραμμένη στα μέτρα όσων θέλουν να χρυσοπληρώνουν αμφιβόλου ποιότητας
εδέσματα και ροφήματα, αρκεί να βλέπουν και να βλέπονται. Το παλιό ή το
αυθεντικό είναι βρόμικο, χωρκάτικο, ξένο, απομεινάρι μιας Κύπρου που αργοσβήνει
και που τη συναντάς λίγο πριν το οδόφραγμα του Αγίου Κασσιανού ή στην οδό
Ληδήνης. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τι θα ήθελα; Ας αρχίσω με αυτό που
αποκλείω: τη μυθοποίηση ενός παρελθόντος που δεν έζησα, τις κουβέντες για τις
παλιές καλές μέρες. Θα προτιμούσα ένα ιστορικό κέντρο με έλεγχο του είδους και
του αριθμού των επιχειρήσεων «ψυχαγωγίας», αύξηση των μόνιμων κατοίκων, άνοιγμα
μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων από αληθινούς ανθρώπους που παράγουν ή
τελοσπάντων ασχολούνται με πραγματικές δουλειές. Προς το παρόν, επικρατεί μια
απροσδιόριστη ιδέα για το τι είναι </span>cool<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">και </span></span>in<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, το ιστορικό κέντρο βυθίζεται κάτω από το βάρος των </span>SUV<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, όσων τριγυρνούν με απορία πεντάχρονου
στον ζωολογικό κήπο ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους. Είμαστε ξένοι στην ίδια
πόλη, αιτία και συνέπεια του ότι δεν έχουμε κουβεντιάσει ποτέ πώς θα θέλαμε
αυτή να μοιάζει. Α, και για να μην το ξεχάσω: το παλιό ΓΣΠ να γίνει πάρκο. </span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-15543747179042445982016-07-02T07:00:00.000+03:002016-07-02T07:00:07.646+03:00Παραλυτική αμηχανία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:3 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"MS Minngs";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:"MS Mincho";
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με δυο λέξεις, η απόπειρά μου να
συμπυκνώσω αυτό που πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας τον τελευταίο καιρό. </span>Adieu<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">στις παλιές καλές μέρες. Το
παρελθόν θα εμφανίζεται μπροστά μας σαν ξεθωριασμένες καρτ-ποστάλ που ανασύρεις
από ένα ξεχασμένο τετράδιο. Τον καινούργιο κόσμο που αναδύεται πολύ αμφιβάλλω
αν μπορούμε καν να τον κατανοήσουμε. Ίσως να είμαστε απαράσκευοι, ίσως κι αυτός
να είναι ξένος από όσα γνωρίσαμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε
να προσπαθούμε. Ούτε σημαίνει ότι θα τα καταφέρουμε. Αυτή η παραλυτική αμηχανία
πιστεύω ότι αφορά το τοπικό και το διεθνές.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο νησί προσπαθούμε να διαλέξουμε προς τα
πού να κατευθυνθούμε. Προς το παρόν, είμαστε χαμένοι ανάμεσα στην προσπάθεια
μιας μικρής μειοψηφίας να χωρέσει τον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο που δεν
έζησε η χώρα από το 1960, και από την άλλη συναντάς παντού αντιστάσεις και
διαφθορά, μια αποστροφή στο δημόσιο και το κοινό και μια οπισθοδρομικότητα, που
βρίσκει διαρκώς νέες μεταμφιέσεις. Σε αυτό το μεταίχμιο, που οριοθετεί το
πέρασμα από το ’16 στο ’17, το </span>business<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>as<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>usual<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">παιχνίδι των προεδρικών
συνεχίζεται, ενώ κανείς δεν ξέρει να απαντήσει στο ερώτημα πώς θα ήθελε να μοιάζει
η Κύπρος σε δέκα-είκοσι χρόνια από σήμερα. Στενεύουν έτσι οι ορίζοντες όλων
μας, η καθημερινότητα γίνεται μια ύπουλη ρουφήχτρα και εξαπατούμε τους εαυτούς
μας με ψευτοσυγχωρέσεις και αναβολές για πιο εύθετο χρόνο.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα πιο μεγάλα και διεθνή, η οικουμένη
είναι ένα κουτί γεμάτο αβεβαιότητα, αστάθεια και πολλές φορές φρίκη, πόνο και
θάνατο. Είναι ευσεβοποθισμός να προσδοκείς ότι τίποτα δεν θα αλλάξει στη
διάρκεια του βίου σου, αλλά διερωτώμαι αν υπάρχει κανείς που μπόρεσε να
σταματήσει τη ροπή σε αυτόν. Να μην ξεχνάμε και την τύχη του καθενός μας που,
σε αντίθεση με την πλειοψηφία, ζει σε συνθήκες ευημερίας. Το παιχνίδι
ξαναμοιράζεται, καθώς διαβαίνουμε την εποχή του διαρκούς πολέμου για τη διαρκή
ειρήνη. Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι τελούμε σε μια κατάσταση μερικής
απόσυρσης: οι πληροφορίες φτάνουν με κάθε μέσο σε καταιγιστικούς ρυθμούς,
θέτοντας εκτός λειτουργίας την ικανότητά μας να τις επεξεργαστούμε και να τις
εντάξουμε σε ένα ερμηνευτικό πλαίσιο. Οικονομική κρίση, τρομοκρατία,
ισλαμοφοβία, </span>BREXIT<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, </span>ISIS<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, άνοδος ξεχασμένων εθνικισμών,
διπλωματικοί ελιγμοί, ψηφίσματα, προσφυγικό – η λίστα δεν τελειώνει και θέτει
ενώπιόν μας προβλήματα, με μια ψευδαίσθηση ότι κάτι μπορούμε να κάνουμε κι
εμείς. Μόνο που κι εδώ, ο αριθμός, το μέγεθος και η πολυπλοκότητά τους μας
οδηγούν ξανά στην παραλυτική αμηχανία που ανέφερα στην αρχή...</span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-51246652071128948162016-06-12T07:00:00.000+03:002016-06-12T07:00:11.806+03:00Η παλιά Ευρώπη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL">Η
παλιά Ευρώπη πεθαίνει. Ό,τι γνωρίσαμε και συζητήσαμε είναι πια υλικό για τα
βιβλία της ιστορίας και της πολιτικής επιστήμης. Ίσως και για αναμνηστικά
άλμπουμ ενός κόσμου που μοιάζει να αποσύρεται από το προσκήνιο, άλλοτε αργά κι
άλλοτε με πιο ταχείς ρυθμούς.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL">Το
μεγάλο πολιτικό εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει φτάσει στα όρια των
αντοχών του. Οι δυνατές κρίσεις των τελευταίων ετών δείχνουν ικανές να
επιφέρουν το μοιραίο. Τι φέρνει το αύριο μαζί του; Ποιες δυνάμεις αναδύονται
διεκδικώντας την κυριαρχία για τις επόμενες δεκαετίες; </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL">Προς
το παρόν, εντοπίζεται η επιστροφή στον παλαιάς κοπής απομονωτισμό και στην
ψευδαίσθηση ασφάλειας που δημιουργεί το κλειδαμπάρωμα στο εθνικό σπίτι, την ώρα
που ο κόσμος έξω καίγεται. Η άνοδος της ακροδεξιάς, του ευρωσκεπτικισμού, της
ξενοφοβίας και της επιστροφής στο έθνος-κράτος ρίχνουν βαριά σκιά πάνω στη
γηραιά ήπειρο. Απέναντί τους, πολλές κυβερνήσεις, πολιτικές δυνάμεις και
συνακόλουθα η ΕΕ δείχνουν αμήχανες και δοκιμάζουν να αντιδράσουν με τα εργαλεία
της γραφειοκρατίας και της παλιάς ρητορικής. Μόνο που δεν είμαστε στο 1950,
αλλά κοντά εβδομήντα χρόνια μετά και ένα νέο αφήγημα είναι αναγκαίο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL">Ο
θαυμαστός γενναίος κόσμος δεν μπορεί να γίνει κατανοητός και ως συνέπεια οι
πολιτικές ελίτ δεν ξέρουν πώς να συνδιαλεχθούν μαζί του και να αντιμετωπίσουν
τα δεινά που θα επιφέρει η τελική επικράτησή του. Η σκέψη αυτή μου ήρθε
παρατηρώντας έναν ηλιοκαμένο και καλοντυμένο κύριο, που είδα σε ένα πρόσφατο
ταξίδι στο Στρασβούργο. Κομψότατος, με παπιγιόν και λεπτές κινήσεις, μιλούσε
αργά και χαμογελούσε αραιά στη συνομιλήτριά του. Στα μάτια μου ήταν η αποτύπωση
αυτής της παλιάς Ευρώπης, για την οποία προσπαθώ να μιλήσω σήμερα:
καλοζωισμένος, δίχως σοβαρές έγνοιες, ανήμπορος να συλλάβει τις μύριες αλλαγές
γύρω του, αφημένος στην εξαιρετική επίγευση του κρασιού του. Ίσως και με μια
αίσθηση ότι «καλά τη βγάλαμε ώς εδώ».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL">Στο
όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, λέξεις και φράσεις όπως «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση»,
«ενοποίηση», «εμβάθυνση», «σκληρός πυρήνας της ΕΕ» ήταν στο καθημερινό πολιτικό
λεξιλόγιο. Η αφοσίωση στο ευρωπαϊκό όραμα, ακόμα και στην ιδέα της
ομοσπονδιοποίησης, ήταν μέρος της πολιτικής ορθοδοξίας της χώρας μας, αλλά και
ενός μεγάλου μέρους της πολιτικής ελίτ στην Ευρώπη. Σήμερα έχουν γίνει σκόνη
και καμία νέα ιδέα δεν φαίνεται να την έχει αντικαταστήσει. Η Ελλάδα είναι μια
ρημαγμένη χώρα, καταδικασμένη να βιώνει αλλεπάλληλους κύκλους φτώχειας και να
ανακαλύπτει νέους πάτους στο βαρέλι. Η Γαλλία βρίσκεται βυθισμένη σε μια
εσωστρέφεια και τίποτα δεν μπορεί να της αποσπάσει την προσοχή. Η Βρετανία
ετοιμάζεται να πηδήξει από το καράβι. Η Γερμανία πνίγεται στην αντίφαση που
προκαλεί η προσπαθεί να τιθασεύσει ηθικά την πολιτική και οικονομική ηγεμονία
της. Μοιάζουμε με συγκάτοικους σε ένα σπίτι που ο καθένας βλέπει τη δική του
ζωή, χωρίς να πολυνοιάζεται τι συμβαίνει στον παλιό φίλο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL">Και
τέλος, οι επόμενες γενιές καλούνται να ζήσουν με λιγότερα, με επαχθέστερους
όρους και να πληρώσουν τον λογαριασμό για τους προηγούμενους. Όλα αυτά
δημιουργούν οργή, ανημποριά, ματαίωση. Εύφορο έδαφος, δηλαδή, για την
καλλιέργεια έχθρας, ακρότητας και μισαλλοδοξίας. Όλα γνωστά στην Ευρώπη που
ξαναμπαίνει σε μια σκοτεινή περίοδο. Κανείς δεν ξέρει πώς και πότε θα βγει από
αυτήν. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-92102414647032799042016-05-08T11:53:00.001+03:002016-05-08T11:53:50.011+03:00Εκλογικά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Arial;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536859905 -1073711037 9 0 511 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1791491579 18 0 131231 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1791491579 18 0 131231 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: none; text-indent: 48.0pt;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: none; text-indent: 48.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 48.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: Helvetica; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Όσο πιο πολύ πλησιάζουμε στην ημέρα των εκλογών, τόσο πιο πολύ
αναδεικνύεται η ματαιοδοξία και η κενότητα πολλών εκ των υποψηφίων. Ταυτόχρονα,
η πολιτική ατζέντα εξαντλείται σε κινήσεις εντυπωσιασμού και χαρακτηρίζεται από
απουσία νοήματος. Κι αυτό γιατί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθιστούν την
έκθεση στη δημόσια σφαίρα και την προβολή στο κοινό ευκολότερη. Το ζήτημα είναι
ότι πολλοί συγχέουν την εκλογική διαδικασία με πρακτικές και προσεγγίσεις
τηλεοπτικού παιχνιδιού ή με σχολικές εκλογές. Κι έτσι βρισκόμαστε ενώπιον των
τόσων διαφημιστικών πινακίδων με τα χιλιοειπωμένα κλισέ των συνθημάτων: μαζί,
μπροστά, αρχή, ανανέωση, δυναμική. Το μήνυμα όλων αυτών είναι ότι δεν υπάρχει
μήνυμα και ότι με κάποιο τρόπο έπρεπε να γεμίσει το κενό στη γιγαντοαφίσα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 48.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: Helvetica; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Από κοντά και τα άλλα δύο προβλήματα: η επίκληση της ηλικίας ως
καθοριστικού παράγοντα και ο λαϊκισμός της μάχης κατά του κατεστημένου.
Εξηγούμαι: για το μεν ζήτημα της ηλικίας το νεαρό της ηλικίας προβάλλεται ως
αυτόνομος και ικανοποιητικός λόγος για να μας ζητείται η ψήφος. Η βάση του
επιχειρήματος υποψιάζομαι ότι είναι οι γλυκανάλατες ανοησίες που γράφαμε στις
σχολικές εκθέσεις μας για την ανάγκη αντιπροσώπευσης των νέων, τη δυνατότητά
τους να φέρνουν νέες ιδέες και να αμφισβητούν την προηγούμενη γενιά. Όλα αυτά
είναι συμπαθητικές ανοησίες, αν ενταχθούν στο πλαίσιο της πολιτικής
πραγματικότητάς μας και στον τρόπο καταμερισμού της εξουσίας (και του χρήματος
στον τόπο μας).</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 48.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: Helvetica; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Για δε το ζήτημα του λαϊκισμού, έχουμε κι εμείς εδώ σε αυτή τη μικρή
γωνιά του κόσμου το μερτικό μας από τον ανέξοδο καταγγελτικό λόγο. Το
κατεστημένο, όσοι έφαγαν, η ατιμωρησία, τα κυκλώματα και οι μίζες έχουν την
τιμητική τους στον πολιτικό λόγο όσων αποτελούν το «ακραίο κέντρο» του
πολιτικού μας βίου. Η ειρωνεία ότι σε αρκετές περιπτώσεις, οι ίδιοι οι τιμητές
και οι κήνσορες είναι δημιουργήματα του ίδιου του κατεστημένου που
καταγγέλλουν... Διευκρινίζω: δεν είμαι αφελής και μια ματιά στην ειδησεογραφία
των τελευταίων μηνών είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς ότι ο κυπριακός μας στάβλος
θα πάρει καιρό για να καθαρίσει – αν ποτέ... Το ζήτημα είναι ότι οι καταγγελίες
με αντικείμενα, αλλά χωρίς υποκείμενα δεν σημαίνουν τίποτα. Και ότι η κύρια
ισχύς αντιμετώπισης αυτών των φαινομένων δεν είναι πρωταρχικά στη Βουλή, αλλά
σε άλλους ελεγκτικούς και εποπτικούς μηχανισμούς.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: 48.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: Helvetica; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Συμπερασματικά, με τη συντριπτική πλειοψηφία των νομοθετημάτων να
έρχεται από την ΕΕ, την εκπληκτική ανικανότητα νομοθέτησης, όπως φάνηκε στην
τελευταία συνεδρία της Βουλής και την ιδιαιτερότητα της πολιτειακής λειτουργίας
που ευνοεί την εκτελεστική εξουσία, το να είναι κανείς σήμερα βουλευτής δεν
συνεπάγεται τη δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης. Αν κάτι μπορεί να προσφέρει,
είναι η διαμόρφωση πολιτικής κουλτούρας, η ανάδειξη ζητημάτων στον κοινωνικό
διάλογο και η υπευθυνότητα στη λειτουργία ως θεσμικού αντιβάρου. Προϋπόθεση για
όλα αυτά: σοβαρότητα, επιστημοσύνη, ακεραιότητα. Μια ματιά στις λίστες
υποψηφίων με κάνει απαισιόδοξο...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-33684106089436575642016-04-10T19:39:00.001+03:002016-04-10T19:39:00.616+03:00(Πολύ) δεξιοί, (κυρίως) αδέξιοι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:"MS Minngs";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:"MS Mincho";
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η φαρσοκωμωδία
που παίχτηκε τις προηγούμενες ημέρες στον ΔΗΣΥ, πέρα από εξόχως διασκεδαστική,
ήταν και διδακτική. Μας έμαθε, ή καλύτερα μας επιβεβαίωσε την κυπριακή εκδοχή
του να θέτεις κανόνες και μετά να ανατρέπεις το αποτέλεσμά τους, αν αυτό δεν σε
βολεύει. Ακόμα κι αν η εσωκομματική διαδικασία μας είναι ξένη ή αδιάφορη, το
μήνυμα που εκπέμπεται είναι ότι αν η εξουσία εξυπηρετείται από μια συγκεκριμένη
εκδοχή, δεν θα διστάσει να την επιβάλει. Παραμένει άγνωστο αν οι μέθοδοι τις
οποίες μετήλθε η πολιτική ελίτ σε αυτή την περίπτωση ήταν αυτές του φιλότιμου,
της πίεσης ή της απειλής. Ενδεχομένως να είναι και αδιάφορο, δεδομένης της
κατάληξης. Ωστόσο, το περιεχόμενο του μαθήματος παραμένει αυτό του εκμαυλισμού
της συνείδησης και για τον λόγο αυτό πιστεύω πως ό,τι συνέβη τις περασμένες
μέρες μας αφορά επειδή ακριβώς προοιωνίζεται έναν τρόπο διακυβέρνησης, όταν
έρθει ο καιρός...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το δεύτερο
ζήτημα είναι οι ισχνές αντιδράσεις απέναντι στα γεγονότα. Από τη μια όσοι
βρήκαν τη μιλιά τους μετά από τέσσερις ώρες συνεδρίαση, καλώς είπαν όσα είπαν.
Αλλά αγνοούν ή υποτιμούν ότι η πολιτική συμμετοχή τους σε αυτές τις διεργασίες
νομιμοποιεί την εφαρμογή των ίδιων μεθόδων και σε αυτούς κάποια στιγμή στο
μέλλον, όταν δεν θα είναι αρεστοί, χρήσιμοι ή βολικοί στους διοικούντες. Με
άλλα λόγια, μπορούν ήδη από τώρα να φανταστούν τους εαυτούς τους ως τα
μελλοντικά θύματα μιας αντίστοιχης συμπεριφοράς από ορισμένους ανθρώπους που
δεν φαίνεται να έχουν δισταγμούς, φραγμούς ή στοιχειώδεις εσωτερικές αντιστάσεις,
που συναντά κανείς σε ανθρώπους. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Απέναντι στην
πιο πάνω αντίδραση, η δικαιολογία και οι αιτιάσεις που προβλήθηκαν από την
πολιτική ιεραρχία ήταν ότι οι διαμαρτυρόμενοι είχαν κάθε ευκαιρία να ενστούν
ενώπιον των συλλογικών οργάνων, σύμφωνα με τις νενομισμένες διαδικασίες και ότι
η παράλειψή τους να το πράξουν απονομιμοποιούσε κάθε μεταγενέστερη κριτική.
Είναι η γνωστή θεωρία της δημοκρατίας των τεσσάρων ωρών, στην οποία η ελευθερία
του λόγου απόλλυται διά παντός μετά την παρέλευση του χρόνου. Πέρα από την
ειρωνεία, η θέση αυτή δεν αντέχει στη βάσανο της κριτικής και της λογικής και
αποφεύγει να απαντήσει στην ουσία του ζητήματος. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το πιο σημαντικό
όμως ζήτημα είναι παράπλευρο: γιατί να θέλει σήμερα κάποιος να γίνει βουλευτής;
Ή διατυπωμένο από την ανάποδη: γιατί να ψηφίσει κανείς κάποιον για βουλευτή;
Αφορμή για τα ερωτήματα αυτά στάθηκε μια ανάρτηση του φίλου Ν.Κ. στο διαδίκτυο,
όπου δικαίως ρωτά με τη σειρά του τους υποψηφίους ποια θεωρούν πως είναι τα
καταλληλότερα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει κάποιος για να είναι
πετυχημένος στην εργασία του βουλευτή, αναφερόμενος σε χαρακτηριστικά
προσωπικότητας, γνώσεις, δεξιότητες, εκπαίδευση και προηγούμενη εμπειρία.<br />
Κι επίσης, πώς η δική τους προσωπικότητα, δεξιότητες, γνώσεις, εκπαίδευση, και
προηγούμενη εμπειρία, τους κάνουν κατάλληλους για τη συγκεκριμένη θέση. Επί
τούτων ίσως να έχω κι εγώ μερικές σκέψεις, αλλά επιφυλάσσομαι για την άλλη
Κυριακή. </span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-45044175160222895502016-04-03T07:00:00.000+03:002016-04-03T07:00:13.307+03:00Χυδαιότητα και νεοφιλελευθερισμός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"MS Minngs";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:w;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL">Οι
πρόσφατες απεργίες και οι δημόσιες αντιδράσεις που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν για
ακόμα μία φορά ότι αυτό που ονομάζουμε «δημόσιος διάλογος» ούτε δημόσιος είναι,
και κυρίως, ούτε διάλογος. Η χρονική συγκυρία ήρθε γάντι στους κήρυκες του
νεοφιλελευθερισμού και του «ορθολογισμού», αφού κατάφεραν να στρέψουν ένα
σημαντικό μέρος της κοινωνίας εναντίον ορισμένων επαγγελματικών ομάδων. Δεν
είναι η πρώτη φορά – θυμηθείτε στους πρώτους μήνες της εφαρμογής του μνημονίου
την αντίστοιχη πρόκληση εσωτερικής αντιπαλότητας στο ίδιο το σώμα της
κοινωνίας, που έφθασε στα όρια της καλλιέργειας εχθρότητας απέναντι στους
δημόσιους υπαλλήλους. Η επίκληση του ορθολογισμού και της σύνεσης στη
μεταμνημονιακή εποχή είναι τα επιχειρήματα που κυκλοφόρησαν ευρέως για να
οδηγήσουν τον συλλογισμό στο αμέσως επόμενο βήμα: αυτό της ρύθμισης και
απαγόρευσης της απεργίας σε ουσιώδεις υπηρεσίες. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL">Είναι
αλήθεια ότι τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των εργαζομένων στην Κύπρο
(και στην Ευρώπη) υφίστανται μια δραστική μείωση και περιορισμό τα τελευταία
χρόνια. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και περιφερειακές απόπειρες αντίδρασης
είναι περιορισμένες σε αριθμό και εμβέλεια, με αποτέλεσμα τη συνεχή εκχώρηση
παλαιότερων κατακτήσεων. Στο όνομα της ανάπτυξης, της εξόδου από την κρίση, της
ευημερίας των αριθμών επιβάλλονται βάναυσες, α λα κούρεμα, λύσεις και μέτρα με
εξαιρετικά υψηλό κοινωνικό κόστος – μια ματιά στον ευρωπαϊκό Νότο αρκεί. Η
πολιτική του εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων είναι, βεβαίως, προσχηματική,
αφού στο όνομά της εφαρμόζονται σκληρά οικονομικά μέτρα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL">Απέναντι
σε αυτή την κατάσταση νιώθει κανείς απελπιστικά μόνος και ανήμπορος, αφού η
συλλογική δράση φαίνεται δύσκολο να οργανωθεί και αδύνατο να φέρει
αποτελέσματα. Μένει όμως ένα πεδίο το οποίο παραμένει ελεύθερο – κι αυτό είναι
οι πεποιθήσεις και ο έσω κόσμος μας. Με άλλα λόγια, οι νομοθέτες και οι
κυβερνώντες μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους και εν τέλει να τα
πάρουν όλα. Τη συνείδησή μας, όμως, όχι. Αυτή θα πρέπει να την εκχωρήσει
αυτόβουλα κάποιος, να παραδοθεί, δηλαδή, στη θέση ότι η διαρκής κατάσταση
έκτακτης ανάγκης θα δικαιολογεί τη διαδοχική λήψη εξαιρετικών μέτρων που δεν θα
επιτρέπουν τις αυθαιρεσίες και τις ετσιθελικές συμπεριφορές επαγγελματικών
ομάδων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL">Με
αυτού του είδους τον εκσυγχρονιστικό και χυδαίο πατερναλισμό επιστρέφει η
συζήτηση στην απαγόρευση της απεργίας σε ουσιώδεις υπηρεσίες. Μπορεί να είναι
επουσιώδες απέναντι στο τσουνάμι που έρχεται, αλλά αξίζει να αναφερθεί ότι το
έρμο Σύνταγμά μας έχει κάτι να πει επί τούτου στο άρθρο 27: «Το δικαίωμα του
απεργείν αναγνωρίζεται και η άσκησις τούτου δύναται να ρυθμισθή υπό του νόμου
προς τον σκοπόν μόνον της προστασίας της ασφαλείας της Δημοκρατίας ή της
συνταγματικής τάξεως ή της δημοσίας τάξεως ή της δημοσίας ασφαλείας ή της
διατηρήσεως των εφοδίων και υπηρεσιών των απαραιτήτων διά την ζωήν του λαού ή
της προστασίας των υπό του Συντάγματος ηγγυημένων εις οιονδήποτε πρόσωπον
δικαιωμάτων και ελευθεριών». Συνεπώς, το δικαίωμα στην απεργία δεν δύναται να
απαγορευθεί, αλλά μόνο να ρυθμιστεί. Και μάλιστα μόνο με συσταλτικά
ερμηνευόμενους περιορισμούς, κι όχι προς επιδίωξη συγκεκριμένης οικονομικής
πολιτικής. Ψιλά γράμματα, θα μου πείτε, για όσους έχουν πειστεί από την
αντανάκλασή τους στον καθρέφτη...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL">Η
διάχυση της οικονομικής πειθαρχίας παράγει διαδοχικές συνέπειες, αφού στην
απαγόρευση των απεργιών θα πρέπει να προσμετρήσουμε το ποσοστό της ανεργίας,
την απόσυρση μιας ολόκληρης γενιάς στα προγράμματα της ΑνΑΔ, το ψαλίδισμα των
παροχών στον τομέα της υγείας, την υπονόμευση της δημόσιας υπηρεσίας, την
ιδιωτικοποίηση προσοδοφόρων δημοσίων οργανισμών, την εξύμνηση της αποδοτικότητας
του ιδιωτικού τομέα μέσω της εξαθλίωσης των άνευ ωραρίων εργαζομένων σε αυτόν
και της αχρήστευσης της εργατικής νομοθεσίας. Όλα αυτά δεν είναι τυχαία, ούτε
οφείλονται στο κακό το ριζικό μας. Αντίθετα, είναι αποτέλεσμα συνειδητών
πολιτικών επιλογών. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL">Δεν
βρίσκω καλύτερη κατακλείδα σε ένα τέτοιο κείμενο από ένα ποίημα του Μπρεχτ:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL">«Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL">Κηρύχνουν τη λιτότητα</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL">Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL">Ζητάνε θυσίες</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL">Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL">Για τις μεγάλες εποχές που θα ’ρθουν»</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-10207860707464536182016-03-27T23:36:00.001+03:002016-03-27T23:36:26.279+03:00Υπνοβάτες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center; text-indent: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
Το προσφυγικό ήρθε και έφυγε από την καθημερινή
ειδησεογραφία σαν κομήτης. Η ένταση των προηγούμενων ημερών, με τις
αλλεπάλληλες ενημερώσεις και updates, <span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">έχει υποχωρήσει. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι το ζήτημα έχει κλείσει πια
και ότι ο ποικιλώνυμος κίνδυνος έχει αποσοβηθεί. Η συμφωνία της ΕΕ με την
Τουρκία αν και προβληματική σε διάφορα επίπεδα, εντούτοις παρουσιάστηκε ως μια
ρεαλιστική απάντηση απέναντι στις δυσμενείς περιστάσεις της πραγματικότητας. Το
ζήτημα αντιμετωπίστηκε με διλημματικού χαρακτήρα δημόσιο λόγο και η τελική
έκβαση, με τη συμφωνία ανάμεσα στα μέρη, πήρε διαστάσεις λυτρωμού. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δεν χωρά αμφιβολία ότι οι τρέχουσες περιστάσεις συνιστούν μια εξαιρετικού
χαρακτήρα κρίση – για τη Συρία, τα γειτονικά της κράτη, την Ευρώπη. Αλλά κυρίως
για τους ανθρώπους που αναζητούν με τη μαζική τους έξοδο τη σωτηρία σε χώρες με
σταθερότητα, ειρήνη και ευημερία. Η ευρωπαϊκή αντίδραση δεν τιμά τις πολιτικές
ηγεσίες μας, αφού αντί της συνολικής πολιτικής αντιμετώπισης επέλεξε απλώς να
πετάξει ένα σκασμό λεφτά και να αναθέσει τη βρώμικη δουλειά σε ένα τρίτο. Με
άλλα λόγια, η χρηματοδότηση της Τουρκίας, με το βεβαρυμένο μητρώο παραβίασης
ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αντικειμενικά ανήμπορης να διαχειριστεί διοικητικά
τη ροή προσφύγων, αποτελεί μια ομολογία αδυναμίας και απροθυμίας της ΕΕ να
ανταποκριθεί στα πολιτικά και ηθικά της θεμέλια. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην ουσία, η Τουρκία μετατρέπεται σε μια χωματερή ανθρώπων και η ΕΕ
(πιστεύει ότι) διατηρεί τις συνθήκες ασφάλειας, τάξης και ευημερίας στο
εσωτερικό της. Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι ότι η άνοδος των εθνικισμών,
η παρατεταμένη οικονομική κρίση και η ευκολία αποδέσμευσης από νομικούς κανόνες
μας μετατρέπουν σε υπνοβάτες που βαδίζουν κατευθείαν στον κίνδυνο. Κι αυτό
γιατί η συμφωνία συνομολογήθηκε με βάση την αναγκαιότητα, παραγνωρίζοντας τους
κανόνες του προσφυγικού δικαίου και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Τι άλλο να
σκεφτεί κανείς βλέποντας τον κανόνα του έναν προς έναν να καταγράφεται σε ένα
τέτοιο κείμενο; Απέναντι στον «πολιτικό ρεαλισμό» της συμφωνίας, ας αντιτάξουμε
μία προβλεψη: ότι αυτή θα χρειαστεί σοβαρή αναθεώρηση εντός του 2016, αφού οι
συμβαλλόμενοι αδυνατούν να ανταποκριθούν σε όσα αναφέρονται σε αυτήν. Οι
προβλεπόμενοι αριθμοί είναι εξαιρετικά χαμηλοί και η ικανότητα των κύριων εμπλεκόμενων
κρατών, Ελλάδας και Τουρκίας, να υλοποιήσουν τις υποχρεώσεις κρίνεται
ανεπαρκής. Μπορεί με τη συμφωνία η ΕΕ να επέλεξε να αγνοήσει την
πραγματικότητα, αλλά ας είμαστε βέβαιοι ότι η πραγματικότητα δεν θα την
αγνοήσει επ’ ουδενί. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Παράπλευρο ζήτημα σε όλα αυτά ήταν το Κυπριακό και το ζήτημα του ανοίγματος
των κεφαλαίων. Η εκτίμηση μου ήταν ότι δεν υπήρξε σοβαρή ή έστω συνεπής πίεση
προς την πλευρά μας για την άρση του βέτο. Η αίσθηση ευφορίας που επακολούθησε και
η ανάλυση που θέλει την Τουρκία να βρίσκει το Κυπριακό μπροστά της στην
ενταξιακή πορεία της δεν δικαιολογείται. Η προσωπική αίσθηση μου είναι ότι το
ζήτημα δεν έκλεισε οριστικά και ότι η μελλοντική αναθεώρηση της συμφωνίας θα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δημιουργήσει πραγματικά ασφυκτικότερους όρους
για την πλευρά μας. Από την άλλη, δεν πιστεύω ότι η Τουρκία θέτει αυτή τη
στιγμή ψηλά στην πολιτική της ατζέντα την ενταξιακή πορεία της, αλλά ούτε και
οι ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι έτοιμες να ακούσουν για την επανεκκίνηση της. Η
εκτίμηση αυτή εξηγεί τον ψηλό πήχη των απαιτήσεων της και την ταχύτητα αποδοχής
της ευρωπαϊκής αντιπρότασης. Ας μην έχουμε αμφιβολία και για το εξής: ότι η
Τουρκία θα προβάλει στο μέλλον τις απαιτήσεις της με τον ίδιο τρόπο όπως έπραξε
και σε αυτή την περίσταση και ότι ένα ενδεχόμενο μιας ειδικής σχέσης
ΕΕ-Βρετανίας θα καταστήσει το σενάριο μιας αντίστοιχης σχέσης πιο επιθυμητό
και, σίγουρα πιο εφικτό για όλους. Στο ενδεχόμενο αυτό, η διασύνδεση Κυπριακού
– ενταξιακής πορείας θα αποτελέσει μια ενδιαφέρουσα υποσημείωση σε συγγράμματα
διεθνών σχέσεων και η «ομαλοποίηση» των σχέσεων μας μαζί της την απόλυτη
δικαίωση κάθε διχοτομικού. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-47912996189892808202016-03-20T07:00:00.000+02:002016-03-20T07:00:01.469+02:00Τρόμος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:3 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"MS ??";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS ??";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS ??";
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 36.0pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Διαπίστωση: η
σύνθεση της απερχόμενης Βουλής είναι μία από τις χειρότερες που έχει να
επιδείξει η κοινοβουλευτική ιστορία του δύσμοιρου τόπου μας. Σεξισμός,
νταηλίκι, αρχοντοχωριατισμός, αμάθεια και ημιμάθεια, ομοφοβία, ανοησία,
επιδεικτική αγνόηση του νόμου και άλλα καλά χαρακτήρισαν την τρέχουσα περίοδο.
Για όσους είχαν την ατυχία να παρακολουθήσουν τις εργασίες των κοινοβουλευτικών
επιτροπών, το θέαμα του κυλικειάρχη που σερβίρει με προσοχή τα «νέσκαφε,
μισό-μισό, με λίον ζάχαρι» και εναποθέτει τα παξιμάδια, ευλαβικά τυλιγμένα σε
ημιδιαφανείς χαρτοπετσέτες, δεν είναι ξένο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η λειτουργία της
Βουλής υπό τη μορφή καφενείου επαρχιακής κωμόπολης, όπου παρεμπιπτόντως
ψηφίζονται και μερικές νομοθεσίες, αποτελεί την καταβαράθρωση των στοιχειωδών προσδοκιών
και απαιτήσεων που θα αναμένονταν από τη νομοθετική εξουσία μιας χώρας. Ως
πολίτη και ως νομικό, με ντροπιάζει. Κι ας μην ξεχνάμε: το γκροτέσκο θέαμα της
καθημερινής λειτουργίας της αντικατοπτρίζει και την πιο κρίσιμη στιγμή των
ψηφοφοριών στην περίοδο μετά το κούρεμα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι εκλογές δεν
προβλέπεται να αλλάξουν αυτή τη βαθιά εμπεδωμένη λειτουργία. Το πολιτικό
σύστημα έχει βρει τον τρόπο να παράγει νέα στελέχη, που με τη σειρά τους
αναπαράγουν συμπεριφορές και στάσεις. Υποψιάζομαι ότι σε αυτά αποτυπώνεται ένα,
μάλλον πλειοψηφικό, μέρος του εκλογικού σώματος: εικόνα σου είμαι κοινωνία και
σου μοιάζω. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ένας
επιπλέον λόγος που η μελαγχολική εικόνα δεν φαίνεται να μπορεί να αλλάξει είναι
και τα πρώτα δείγματα της πολιτικής εκστρατείας. Το περιεχόμενο των
οπτικογραφημένων μηνυμάτων τους προδίδουν ανθρώπους που μάλλον έχουν μπερδέψει
τις πολιτειακές εκλογές με την εκλογή προέδρου στη Β΄ Γυμνασίου. Συχνά
πρόκειται για προϊόντα του κομματικού σωλήνα που διδάχθηκαν τη μαγική ικανότητα
να μιλούν χωρίς να λένε τίποτα και που δείχνουν να πιστεύουν ότι όλοι εμείς
περίπου τους χρωστάμε την πολιτική είσοδο στη Βουλή και την κοινωνική άνοδο
γενικά. Είναι η γενιά Υ, που τη μεγάλωσαν λέγοντάς της ότι μπορεί να γίνει ό,τι
θέλει, αρκεί να το θελήσει. Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να καταλογίσουμε
στους γονείς και το περιβάλλον τους όλον αυτόν τον ναρκισσισμό και τη χορωδία
της χιπστερικής κενότητας που ξεχύνεται από τις οθόνες της τηλεόρασης και του
υπολογιστή μας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από δίπλα
έρχονται τα κλισεδάκια και τα σιγουράκια: ανανέωση, αλλαγή, ανατροπή,
κατεστημένο, ανανέωση, νέα φωνή, ξεκίνημα, τέλος και λοιπά – οι υποψήφιοι δεν
χάνουν ευκαιρία να ξεσκονίσουν τις πιο προβλέψιμες και αναμενόμενες ατάκες. Η
αλλαγή μοιάζει με ένα σταθερό ραντεβού στην εκλογική ιστορία του τόπου, στο
οποίο όμως πάντα κάποιος δεν προσέρχεται στην ώρα του: άλλοτε είναι ο
υποψήφιος, άλλοτε η συγκυρία, άλλοτε ο ψηφοφόρος. Κι έτσι, σε κάθε εκλογική
αναμέτρηση υποκείμεθα, ως ψηφοφόροι, στον ίδιο βασανισμό του ακουστικού μας
πόρου. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ποιο είναι το
πρόβλημα, λοιπόν, της μικρής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας μας; Ας αποφύγω τα
κλισέ: δεν φταίει η παιδεία, η σιωπή των ανθρώπων του πνεύματος και η απόσυρση
των αξιότερων. Επίσης, δεν θα ήθελα να παραλείψω να αναφέρω ότι δεν φταίνε οι
θεσμοί, οι μηχανισμοί και οι διαδικασίες. Φταίνε οι άνθρωποι, η συστέγαση
οικονομικών συμφερόντων και πολιτικού προσωπικού, η προθυμία ανταπόκρισης στην
κλήση των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, ο μέσος ηλίθιος συμπολίτης που στέλνει στη Βουλή
τον όμοιό του, η υποκατάσταση της δημοκρατικής διαδικασίας από την κομματική
επετηρίδα. Φταίνε και άλλα, αλλά αυτό που έχει περισσότερη σημασία τώρα είναι η
προσφυής κατακλείδα του </span>Kurt<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Vonnegut<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">: «Ο πραγματικός τρόμος είναι να ξυπνήσεις
ένα πρωί και να ανακαλύψεις ότι οι συμμαθητές σου από το Γυμνάσιο κυβερνάνε τη
χώρα».<br style="mso-special-character: line-break;" />
<br style="mso-special-character: line-break;" />
</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-24642387626099884572016-03-06T07:00:00.000+02:002016-03-06T07:00:11.230+02:00Όπως τα βλέπω<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:"MS Minngs";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:w;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ακουμπάω στον τοίχο και ρουφάω λίγο από το
</span>gin<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ‘</span>n<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>tonic<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. Η μουσική είναι ωραία, ο κόσμος τόσο-όσο. Είναι Παρασκευή βράδυ, λίγο
πριν τα μεσάνυχτα και όσοι εργάστηκαν κι αυτή τη βδομάδα δεδικαίωνται. «Πώς τα
βλέπεις τα πράγματα;» Είναι από αυτές τις στιγμές που όλες οι απαντήσεις
συνωστίζονται στην έξοδο και εσύ πρέπει να διαλέξεις μία. Αλλά είσαι λίγο
ψείρης, προσπαθείς να είσαι δίκαιος, δεν θες να λες βλακείες - αναπόφευκτα
διστάζεις. Κι έτσι πρέπει να διαλέξεις. Όλο αυτά σε 1-2 δευτερόλεπτα κι αφού
παραμερίσεις ό,τι σε (συ)σκοτίζει. Οι αόριστες ερωτήσεις επιδέχονται
αντίστοιχες απαντήσεις. Όπως κι αν το πάρεις θα είσαι μέσα – ή τελείως εκτός
θέματος. Υποψιάζομαι ότι η ερώτηση πάει για το Κυπριακό. Ίσως και για την
τρέχουσα επικαιρότητα. Κοντοστέκομαι για να ανασυντάξω όσα θέλω να πω.
Συνειδητοποιώ ότι μες στη ροή των ημερών δεν είχα καιρό για να δω τριγύρω. Θα
ήθελα να αφήσω αισιόδοξα ρήματα στον αέρα, αλλά κάτι με μαγκώνει. Τελικά,
αποφασίζω: «Θα ‘θελα να τελειώναμε, επιτέλους. Να μπορέσουμε, επιτέλους, να
κουβεντιάσουμε και για κάτι άλλο». Διαλέγω, λοιπόν, λευτεριά και απελευθέρωση
για τα μυαλά μας. Με το κλείσιμο αυτής της παρατραβηγμένης και κακόγουστης
ιστορίας που ονομάζεται Κυπριακό, να έρθει και αυτή η αλλαγή. Για να
σταματήσουμε να μιλάμε με τις ίδιες 200 λέξεις που συγκροτούν το καθημερινό
δελτίο ειδήσεων. Λευτεριά από τους ειδήμονες και μη, τις εξωτερικές και
εσωτερικές πτυχές, τη βιώσιμη και λειτουργική λύση, τον ΟΗΕ και όλους τους
παρατρεχάμενους που έρχονται εδώ για να θαυμάσουν από κοντά τους περίεργους
ιθαγενείς, τα παραδείσια πουλιά και την εξωτική τους άρνηση να ρίξουν μια ματιά
στη γεωγραφία. Για να μπορέσουμε να ασχοληθούμε και με άλλα πράγματα,
επιτέλους. Η μόνη αμφιβολία που έχω είναι αν το κλείσιμο, με οποιοδήποτε τρόπο,
θα έχει αυτή τη συνέπεια. Μια λύση, ναι. Αλλά το ενδεχόμενο η παρούσα διαδικασία
να κλείσει με αποτυχία και να ανοίξει τον δρόμο για την επισημοποίηση της
χωριστής ύπαρξης, ίσως να μην έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Και αντιθέτως, να
βρεθούμε απέναντι σε μια όξυνση της σημερινής κατάστασης, με στροφή σε πιο
σκληρές και νομιμοποιημένες στη συνείδηση του κόσμο ακραίες μορφές πολιτικής
έκφρασης. Ιδανικές συνθήκες, δηλαδή, για να πάμε μια και καλή στα σπίτια μας,
όσοι πιστέψαμε στη λύση και στη ρήξη με το παρελθόν και να ασχοληθούμε με τον
μικρόκοσμό μας. Προς το παρόν, είναι περασμένα μεσάνυχτα και το ποτό μου
τελείωσε, μαζί τις απαντήσεις. </span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-66872939505666372792016-02-21T09:13:00.002+02:002016-02-21T09:13:45.820+02:00Όχι στον συμβιβασμό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="s4" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="s4" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Δευτέρα απόγευμα, οι μέρες έχουν πάρει να μεγαλώνουν κι είμαι στο</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ν</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;"> δρόμο. Για όσους γνωρίζουν τις διαδρομές, βρίσκομαι στη λεωφόρο Κυρηνείας. Αριστερά και δεξιά, τα φθαρμένα κτίσματα του συνοικισμού, που παλεύουν με τα σημάδια μιας καταδυόμενης πλέον μέσης τάξης, που βλέπει το όνειρο των σπιτιών των 300 τετραγωνικών μέτρων, των αυτοκινήτων για όλους και τη σίγουρη δουλειά εφ’ όρου ζωής να καταρρέει. Κι εκεί, τυχαία το μάτι μ</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ου πέφτει πάνω σε ένα σύνθημα: «</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Όχι στο συμ</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">βιβασμό – Η Κύπρος δεν πωλείται»</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">. </span></span></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Μου φάνηκε ως μια ειρωνεία κι ως ένα μήνυμα με περισσότερο βάθος και όψεις από όσες μπορεί εκ πρώτης να υποψιαστεί κάποιος. Πάνω στον τοίχο του προσφυγικού συνοικισμού, που μετράει περίπου 40 χρόνια ζωή, ο συγγραφέας του συνθήματος κάνει μια σειρά από δηλώσεις. Δεν επιθυμεί τον συμβιβασμό, αλλά δεν μας λέει τι θέλει. Συνεχίζει να θέλει τη συνέχιση της σημερινής κατάστασης; Επιθυμεί τη ζωή στο</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ν</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">συνοικισμό για τις επόμενες γενιές; Η ιδέα του συμβιβασμού φαίνεται ηθικά ανέφικτο να τύχει υπεράσπισης – είναι μ</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ι</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">α αποτρόπαια πράξη και μοιάζει να είναι ο πολιτικός επίγονος μιας άλλη</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ς μεγάλης χίμαιρας που δήλωνε: «</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Όχι στο εφικτό</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">»</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">. Κι έπειτα, μαθαίνουμε ότι η Κύπρος δεν πωλείται. Θέση που ιστορικά διαψεύδεται, είτε με την ιστορική είτε με τη μεταφορική ερμηνεία της πώλησης. </span></span></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Αλλά το ζήτημα εδώ φαίνεται να είναι η τυπική πια θέση ότι πολιορκούμαστε από παντού και ότι μας ζητάνε να ξεπουληθούμε</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">,</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;"> ή έστω γίνεται προσπάθεια να ξεγελαστούμε σε μια κακή λύση. Η συνωμοσία έχει τα γνωστ</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ά συστατικά: οι εκάστοτε κυβερνώ</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ντες δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του λαού, θα τον ξεπουλήσουν με την πρώτη ευκαιρία και η οικουμένη έχει βαλθεί να μας ξεκάνει. </span></span></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Την ίδια νοοτροπία συναντώ και στους σημερινούς εικοσάρηδες που δεν έχουν διάθεση να ακούσουν και</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;"> να αναλογιστούν έστω και για μί</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">α στιγμή ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν ή να γίνουν διαφορετικά. Για αυτούς η διαχωριστική γραμμή είναι απλή, τα πράγματα είναι άσπρο ή μαύρο, χωρίς ενδιάμεσες κατηγορίες και πεδία. Είναι μια απόλυτη θέση που εξισώνει τη λύση με ένα καταστρεπτικό συμβιβασμό. Ειρωνεία δεύτερη: ζούμε σε μια κοινωνία που έχει κανονικοποιήσει το</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ν συμβιβασμό στην καθημερινότητά</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;"> της, αλλά αρνείται να τον χρησιμοποιήσει ως εργαλείο στα πιο σημαντικά.</span></span></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="s5" style="font-size: 18px; line-height: 21.600000381469727px; text-align: justify;">
<span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Καλύτερα, λοιπόν, στο</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">ν</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;"> συνοικισμό, γράφοντας συνθήματα και αναπαράγοντας τη ρητορική του κατατρεγμένου και του αιώνιου θύματος παρά ο συμβιβασμός και το οριστικό κλείσιμο αυτής της μεγάλης ιστορίας που λέγεται Κυπριακό. </span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Καθώς είπε κι ο ποιητής: «</span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Είναι κι αυτή μια στάσις. </span></span><span class="s3" style="font-size: 12px; line-height: 14.399999618530273px;"><span class="bumpedFont15" style="font-size: 1.5em; line-height: 21.600000381469727px;">Νιώθεται».</span></span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-31411004495539455862016-02-07T10:41:00.001+02:002016-02-07T10:41:43.536+02:00Αλκυονίδες (περίπου)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:3 0 0 0 1 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Απομεσήμερο καθημερινής και έχω βγει από
μια χαμηλοτάβανη και πνιγηρή αίθουσα. Νιώθω πως κάποιος μου είχε στερήσει το
οξυγόνο για ώρα. Έξω ένας λαμπρός ήλιος, ένα ψιθυριστό υπονοούμενο του καιρού
ότι διανύουμε τις αλκυονίδες (περίπου). Ίσως λίγο παράκαιρα, μα έστω κι έτσι, διατηρώ
το δικαίωμα στην αισιοδοξία, που θα μπορούσες να το πεις και προσωπική
ιδιοτροπία ή αφέλεια, αναλόγως της γωνιάς που θα με κοιτάξεις. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πιάνουμε τη συζήτηση και σε πέντε λεπτά
έχουμε αγγίξει τα δύσκολα και αυτά για τα οποία δεν μιλάμε πολύ – τουλάχιστον
εγώ δεν έχω συχνά την ευκαιρία του αναστοχασμού πάνω τους. Ξεκινάμε από την
καθημερινότητα της<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εργασίας και γρήγορα
σκαρφαλώνουμε στις κακοδαιμονίες της δημόσιας υπηρεσίας. Παλιοί και φαύλοι
κύκλοι, θα μου πείτε, αλλά εδώ έγκειται το ζήτημα, στο ποσο βαθιά πηγαίνει αυτή
η κακιά ρίζα και τα παρακλάδια της. </span><span style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Όλα αυτά είναι
χρωματισμένα με μια ματαίωση, με γνώριμη γεύση, μα με άγνωστο ακόμα σε μένα
όνομα. Κάθε βοήθεια δεκτή.</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πέραν τούτου, προσθέτουμε και το ζήτημα
των θεσμών. Κακή λειτουργία, πλημελλής σύνθεση, δυσμενείς συνθήκες, απουσία
πίστης. Ίσως αυτό το τελευταίο να είναι και το πιο σημαντικό. Η επικρατούσα, ή
έστω η πλέον φωνασκούσα, στάση στην πατρίδα μας είναι αυτή που βιώνουμε σε
έξαρση τα τελευταία χρόνια: όλοι θέλουν να εφαρμοστούν οι κανόνες και να
επιβληθούν οι προβλεπόμενες ποινές επί όλων. Πλην, βέβαια, των ομιλούντων. Τα
έχει συνταιριάξει αυτά με άλλα λόγια ο Σεφέρης: «</span><span style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">αν έρθει ο
θέρος/προτιμούν να σφυρίξουν τα δρεπάνια στ’ άλλο χωράφι/ σαν έρθει ο θέρος/
άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό/ άλλοι μπερδεύονται μες στ’ αγαθά
τους, άλλοι ρητορεύουν”. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Το
ίδιο κι εδώ, το ίδιο πάντα: λόγια πολλά, λόγου χάριν, λόγια μπερδεμένα,
ρητορικά σχήματα, διαρροές, αντεγκλήσεις κι επικρίσεις. Ό,τι αγαπήσαμε, ο Λόγος
δηλαδή, κακοποιείται βάναυσα και μεταλλάσσεται σε κάτι αποτρόπαιο. Καθώς μιλάμε
κι ο ήλιος επιμένει να έρχεται απέναντι μου συνειδητοποιώ ότι, πολιτικά
ομιλούντες,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν εμπιστεύομαι κανέναν και
τίποτα. Είναι μια δύσκολη στιγμή, αφού η μοναξια δεν βιώνεται παρά με ένα και μόνο
τρόπο. Μα είναι και μια απελευθερωτική στιγμή, καθώς παλιές ελπίδες κι
αυταπάτες ρίχνονται στη θάλασσα και έχεις την ευκαιρία να προσπαθήσεις ξανά. Αλήθεια,
πόσοι μπορούν να κοιτάξουν πίσω και να βρουν μια τέτοια στιγμή;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Νομίζω
σε αυτή τη διασταύρωση είναι που συχνά-πυκνά βρίσκονται πολλοί συμπολίτες μας
και διαλέγουν να διαβούν το δρόμο της απόσυρσης, της απολιτίκ ιδιωτείας και των
στόχων επί προσωπικού. Άμεση συνέπεια: η αίσθηση ότι ο καθένας παλεύει με τον
κάθε έναν που συναντά. Είμαστε όλοι εν δυνάμει αντίπαλοι, μια κοινωνία που δεν
μας συνέχει μια θεμελιώδης συμφωνία, δεν μας συνεγείρει ένα κοινό όραμα, δεν
μας κρατά μαζί ένας βασικός σύνδεσμος. Οι στιγμές που αυτό φαίνεται να
συμβαίνει είναι στιγμές ιστορικής ακρότητας και πολιτικής μετάβασης. Αλλά
μοιραία αυτές έχουν μικρή διάρκεια και πάσχουν εξ αρχής από τον κυπριωτικό
εξαιρετισμό μας. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Πλησιάζω
τον κάβο των 40 κι αναλογίζομαι ότι το ασήμαντο έργο της ύπαρξης μου παίζεται
με φόντο αυτό το σκηνικό. Μόνο που φέτος ελπίζω αυτό να αλλάξει κι ετούτη να
είναι, επιτέλους, η χρονιά μας. Όχι επί προσωπικού, αλλά για κάτι πιο βαθύ. Άλλωστε,
για το δικαίωμα στην αισιοδοξία δεν έλεγα στην αρχή;<span style="color: black;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br /></div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-26409620029390531002016-01-31T07:00:00.000+02:002016-01-31T07:00:01.156+02:00Παθογένειες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:"MS Minngs";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:w;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS Minngs";
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η συμμετοχή του Προέδρου στο Νταβός και η
επίσκεψη Α. Κυπριανού στην Τουρκία φέρνει στο προσκήνιο ξανά τις καλά ριζωμένες
παθογένειες του κυπριακού πολιτικού συστήματος και τις αντανακλαστικές
αντιδράσεις της κοινωνίας μας. Μία όψη τους είναι η δραματική και
καταστροφολογική αντίδραση απέναντι στα γεγονότα, που κοινώς και κεχωρισμένως,
παρουσιάζονται να συντελούν σε εξελίξεις που βαίνουν σε βάρος του κράτους και
της εθνικής υπόθεσης. Αναρωτιέμαι αν έχει υπάρξει έστω και μία φορά που, σε
ανάλογου βεληνεκούς γεγονότα, δεν υπήρξε η αναμενόμενη αντίδραση, η οποία
ισχυρίζεται ότι υποχωρούμε, καταστρεφόμαστε, καταδιωκόμαστε. Θα είχε ενδιαφέρον
εάν αυτό αποτελούσε αντικείμενο μιας σοβαρής, επιστημονικής έρευνας με αναδρομή
στον τοπικό τύπο. Αν θα έπρεπε να εντάξουμε κάπου αυτή την παθογένεια, αυτή θα
ήταν στην κατηγορία του «ηθικού πανικού»: παραφουσκωμένες αντιδράσεις στα ΜΜΕ
με προειδοποιήσεις για τη διολίσθηση, η οποία απειλεί διαρκώς και θεμελιωδώς
την ύπαρξή μας. Είμαστε το μικρό γαλατικό χωριό που αντιστέκεται ηρωικά, αλλά
τρέμει στην ιδέα ότι θα πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μια δεύτερη παθογένεια είναι ο
μικρομεγαλισμός και η έλλειψη της δυνατότητάς μας να καταλάβουμε την ιστορική
προοπτική και τους συσχετισμούς. Αυτό οδηγεί συχνά σε ηθικολογικές προσεγγίσεις
(«Το δίκαιο των αιτημάτων μας»), με υπεροπτικούς τόνους («Να αντιληφθούν οι
ξένοι την πραγματική βάση του προβλήματος). Θεμελιώδης νόμος, όμως, της
κοινωνικής συνύπαρξης και του διαλόγου είναι να πιστώνεις τον απέναντί σου με
την ελάχιστη απαιτούμενη ικανότητα να αντιληφθεί όσα του λες. Εν τέλει, αν
επιζητείς τη δική του αναγνώριση και αποδοχή, αυτό προϋποθέτει ότι είναι
ισότιμός σου και ικανός να σου την παράσχει. Το παιχνίδι χάνεται όμως όταν
επιχειρείς από καθέδρας να του δείξεις τα αμπελοχώραφά του. Όπως κάνουν συχνά
μέλη της προσφιλούς ομάδας των νομικών (στην οποία, φευ, ανήκω) όταν
αποπειρώνται να εξηγήσουν το αληθινό περιεχόμενο του διεθνούς δικαίου και τον
σωστό τρόπο εφαρμογής του κεκτημένου στους ξένους συνομιλητές τους. Αστεία πράγματα
για σοβαρές υποθέσεις. Ακούγεται απλό, αλλά μάλλον δεν έχει γίνει ακόμα
κατανοητό: Το Κυπριακό δεν είναι ο λόγος ύπαρξης του διεθνούς δικαίου.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η τρίτη, και δυνητικά πιο επικίνδυνη,
είναι ο μανιχαϊστικός τρόπος ανάλυσης. Ο κόσμος διαιρείται σε καλούς και
κακούς, σε συμμάχους και εχθρούς, σε άσπρο και μαύρο. Από το μεγάλο καλάθι των
παραδειγμάτων, ανασύρω τον πολιτικό έρωτα με το Ισραήλ και τις ονειρώξεις για
τη δημιουργία ενός τόξου συμμαχίας στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας. Κι
επίσης, η κατανόηση της κοινωνίας μας μέσα από απόλυτους όρους και ακραία
δίπολα όπως «απορριπτικός-ενδοτικός», «λυσοφοβικός-νενέκος»,
«φουστανελάς-τουρκοπροσκυνημένος». Αυτή η κοινωνία δεν έχει μετριοπαθείς
ανθρώπους, που να εντάσσονται στο ενδιάμεσο αυτών των σημείων. Και πέρα από
αυτό, κάνοντας μια παύση στην ένταση που συνοδεύει τους χαρακτηρισμούς, πιστεύω
ότι αυτού του είδους οι αψιμαχίες δεν αφορούν κανέναν άλλον εκτός από τους
λίγους που τις παρακολουθούν και τους ακόμα λιγότερους που τις διεξάγουν. Με
ζώνει η υποψία ότι όλο αυτό το σκηνικό που παρακολουθεί κανείς στις ειδήσεις
των 8 και στο διαδίκτυο περιέχει και ένα φορτίο ματαιότητας. Ειρωνικά, την ίδια
στιγμή μας πνίγει και η αίσθηση του περισπούδαστου και σημαντικού για όσα
συμβαίνουν στο νησί μας, καθώς ο κόσμος εκεί έξω φλέγεται. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Και η τέταρτη, ως άθροισμα των
προηγούμενων, είναι η σχιζοφρενική στάση απέναντι στους τρίτους, τους ξένους,
τη διεθνή κοινότητα. Από τη μια επιζητούμε τη δική τους συμβολή, παρέμβαση,
μεσολάβηση και από την άλλη εύκολα προσχωρούμε στη μανία καταδίωξης, αφού όλοι
θέλουν να μας αφανίσουν, να μας ξεγελάσουν. Ωστόσο, όταν οι ευθύνες αποδίδονται
πάντα αλλού, όταν αναλαμβάνουμε αυτόβουλα τον ρόλο του πτωχού πλην τίμιου που
περιφέρει το δίκαιό του ενώπιον ισχυροτέρων και όταν πρόθυμα εκχωρούμε τη
δυνατότητά μας να σκεφτόμαστε έναντι βολικών θεωριών συνωμοσίας, τότε μάλλον
δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε για το κακό το ριζικό μας...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-54723379081898322342016-01-17T07:00:00.000+02:002016-02-07T10:42:19.014+02:00Πολιτική και σεξισμός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1791491579 18 0 131231 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1791491579 18 0 131231 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
</style>
</div>
-->
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
Επιτρέψτε μου σήμερα να αποπειραθώ να
ενώσω μερικές από τις τελείες της πολιτικής σκηνής της χώρας μας για να μιλήσω
για τον σεξισμό και τον ματσισμό. <span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σύντομοι
ορισμοί, χωρίς να διεκδικώ επιστημονική πληρότητα. Αφενός, ο σεξισμός είναι η
διάκριση με βάση το φύλο, που στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων
εκδηλώνεται εναντίον γυναικών. Αφετέρου, ο ματσισμός αποδίδει τον ομόηχο </span>machismo,
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">που χονδρικώς είναι η επίδειξη
ανδροπρέπειας και η υπερβολική υπερηφάνεια που συνδέεται με την ιδιότητα του
άνδρα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
Τα περιστατικά που έχω υπόψη μου είναι
πρόσφατα και έχουν συζητηθεί εκτενώς στη δημόσια σφαίρα. Τα κοινά
χαρακτηριστικά των περιστατικών είναι αρκετά και ενδιαφέροντα: αφορούν άνδρες
που έχουν αψηφήσει την κείμενη νομοθεσία και έχουν δημοσίως υπερασπιστεί την
παραβίαση των κανόνων, επικαλούμενοι μία διαφορετική εκδοχή της πραγματικότητας
ή κάποιες αξίες που κείνται πέραν των νομικών κανόνων. Η γκάμα των περιστατικών
είναι ευρεία: οδήγηση με υπερβολική ταχύτητα, ποζάρισμα με πιατέλα
αμπελοπουλιών, άρθρωση ομοφοβικού λόγου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
χαρακτηρισμός βουλεύτριας ως τσουλιού και απόπειρα φωτογράφισης κάτω από τη
φούστα της. </div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
Φοβάμαι ότι η αντιμετώπιση των
περιστατικών αυτών ως μεμονωμένων περιστατικών, που εγγράφονται σε ένα ορίζοντα
γραφικότητας, δεν είναι αρκετή. Κι αυτό γιατί οι κοινωνικές δυναμικές και
συμβάσεις στις οποίες εδράζονται είναι τόσο δυνατές, που μόνο η δημόσια και
ποινική, όπου αρμόζει, αντιμετώπιση τους μπορεί να δρομολογήσ<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ει</span> την αποδόμησή τους. Ούτε μπορούν οι
εμπλεκόμενοι να αφεθούν μόνο στην κρίση του λαού για αρκετούς λόγους: πρώτα από
όλα, βρίσκονται στη θέση που είναι λόγω ακριβώς της κρίσης του λαού. Κι ο λαός
αυτός δεν είναι μία οντότητα που ενεργεί με ορθολογιστικά και συνεπή κριτήρια,
ούτε μπορεί να κρίνει με τα ίδια μέσα και συνέπειες που έχει η δικαιοσύνη.
Αντίθετα, ένα μέρος του λαού επικροτεί και συνυπογράφει αυτές τις συμπεριφορές
και γι’ αυτό δεν έχει πρόβλημα, εάν δεν επιθυμεί κιόλας, να τις βλέπει στο
δημόσιο βίο της χώρας. </div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
Κι αυτό με φέρνει στο επόμενο σημείο μου:
ότι αυτές οι συμπεριφορές αντικατοπτρίζουν εμπεδωμένες αντιλήψεις για το ποιες
είναι οι γυναίκες στην κοινωνίας μας, τη θέση τους, τις ικανότητες τους και
φωτίζουν τους λόγους που ο φαύλος κύκλος της υπο-αντιπροσώπευσης τους διανύει
αισίως την έκτη δεκαετία ζωής του, μαζί με την παραπαίουσα Δημοκρατία μας. Κι
ακόμα πιο βαθιά: αυτές οι συμπεριφορές προέρχονται, όχι τυχαία κατά την άποψη
μου, από το χώρο της σκληρής λαϊκής δεξιάς, που υμνεί την ανδροπρέπεια, την ντομπροσύνη,
που ξέρει να τιμά τα παντελόνια, που κάνει κουμάντο στο σπίτι, μπορεί να ρίχνει
και κανένα σκαμπίλι όταν εκνευριστεί και τέλοσπαντων πληροί όλα τα στερεότυπα
ελληνικής ταινίας του ’60. Προσθέστε, πολλαπλασιάστε, ασχοληθείτε με τα πιο
πάνω με όποια σειρά θέλετε και θα βρεθείτε, χωρίς να το καταλάβετε, στον
επόμενο κύκλο της κολάσεως: με την εμφυλη βία, τις κακοποιημένες και
δολοφονημένες γυναίκες, τους εντός γάμου βιασμούς και τα “εγκλήματα πάθους” από
άνδρες που επειδή δεν σηκώνουν πολλά-πολλά σηκώνουν τα G-3 <span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">τους</span>.</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-60387421020753094572015-12-27T07:00:00.000+02:002015-12-27T07:00:12.141+02:00Ένα χέρι για το δεκάξι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:3 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"MS ??";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:"MS Mincho";
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS ??";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS ??";
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Επ! Ποιος έκλεψε
τον χρόνο μου; Θαρρώ πριν λίγο διάβαζα τι μου επιφύλασσαν τα άστρα για το 2015.
Και είμαστε κιόλας στο τέλος του. Ανοιγοκλείνεις τα μάτια και μια αστραπή
μπροστά σου, η υπερταχεία της ζωής σε αφήνει να αιωρείσαι ανάμεσα στον θόρυβο
και στον αέρα. Όσο ανηφορίζεις στη ζωή, όσο κατεβαίνεις στα χρόνια, τα γεγονότα
σωρεύονται, πάνω σε σκέψεις, δίπλα σε χαρές και ματαιώσεις, σε σχέδια,
αναπάντητες κλήσεις, μισοτελειωμένες κουβέντες, κάτι χαζές πίκρες που άφησες να
σε πληγώσουν, δυο-τρεις στιγμές που αλάφρυνε η συνείδηση, ένα καλοκαίρι που
λάμπει εντός σου. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πάει κι αυτή η
χρονιά, που είχε μέσα λίγο απ’ τα παλιά, λίγο απ’ το νέο. Έφερε έναν δύσκολο
αποχαιρετισμό στον πιο ηλικιωμένο πρόγονό μου. Με την ανάμνησή της έμειναν κι
οι ιστορίες απ’ τη Μικρασία, τα κανακέματα και η αστείρευτη ετοιμότητα για
χορό. Δεν φεύγουν οι άνθρωποι με τον θάνατό τους. Χάνονται μόνο αν ο κυματισμός
τους στη ζωή πάψει να ακουμπάει τους επόμενους. Στη στερνή φορά που την
επιστρέψαμε στη μακεδονίτικη γη π’ αγάπησε, κατάλαβα πόσους θησαυρούς μου είχε
αφήσει: τις παιδικές μου αναμνήσεις, τη μυρωδιά απ’ τα πλατάνια και την πιο
ακριβή σοφία που μου ’χουν ψιθυρίσει: «Ούτε στον παράδεισο μόνος, παιδάκι μου».
Κι έπειτα από το κατευόδιο για τον καλό παράδεισο, ήρθαν δυο καλοκαιρινά
ταξίδια. Το μεγαλείο και η ομορφιά του κόσμου ξεδιπλώθηκαν ξανά μπροστά μου. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Παλιά με λύγιζε η
ιδέα ότι δεν θα προλάβω να δω όλα τα μέρη που θα ήθελα, να διαβάσω όλα τα
βιβλία που έχω στις λίστες μου και να πάω σε όλες τις γιορτές των νησιών. Τώρα
πια, καθετί που προλαβαίνω να κάνω και το σβήνω από τα </span>to<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">-</span>do<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> είναι κέρδος. Κι έπειτα, συνειδητοποίησα ότι δεν είναι το πόσο, το πώς, το
πότε, αλλά το με ποιον, που έχει σημασία πιο πολύ. Κι έτσι, απ’ τον Σεπτέμβριο,
πάτησα γκάζι και καρφώθηκα με όλη την ταχύτητα πάνω στο γραφτό μου, ποιος εγώ,
που δεν πιστεύω στους ντετερμινισμούς και τις μοίρες, και κράτησα ένα χέρι,
έφαγα λίγο σταφύλι και συμπλήρωσα τις αφηγήσεις της με τα δικά μου λόγια. Και
μ’ αυτόν τον τρόπο, ο χρόνος έφτασε στην πιο μεγάλη διαστολή του και τα χρώματα
ήταν πιο έντονα, ο αέρας πιο γεμάτος και είδα πίσω την απόσταση που με έφερε ώς
εδώ – ευγνωμοσύνη. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τώρα κλείνει η
χρονιά, ξεγελάσαμε στο τσακ τον Θεριστή, και βάλαμε μπροστά για το δεκάξι, που
αν είσαι παιδί των </span>seventies<span style="mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">σου φαίνεται σχεδόν απίστευτο ότι έφτασες ώς εδώ. Μα αυτή είναι η
κουβέντα που λέγαμε στην αρχή και τώρα αυτό που έχει σημασία είναι να κάνω τη
σούμα και να κρατήσω λίγο πιο σφικτά εκείνο το χέρι.</span></span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-72986703946569149742015-12-20T07:00:00.000+02:002015-12-20T07:00:15.737+02:00Ποιος (θα) είναι Κύπριος πολίτης;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Arial;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536859905 -1073711037 9 0 511 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1107305727 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:EN-GB;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-hansi-font-family:Calibri;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Το ζήτημα της ιδιότητας του Κύπριου πολίτη είναι ένα από
τα σημαντικότερα συνταγματικής εμβέλειας ζητήματα που ελάχιστες φορές ελκύει
την προσοχή μας. Συνδέεται άμεσα με τη βασικότερη αρχή που διαπνέει το Σύνταγμά
μας, δηλαδή αυτή της δικοινοτικότητας. Το Σύνταγμά μας υιοθετεί τρία κριτήρια
με αμφίβολη σαφήνεια ως προς το περιεχόμενό τους. Μέλος της ελληνικής ή της τουρκικής
κοινότητας λογίζεται όποιος έχει αντίστοιχη εθνοτική καταγωγή και μιλά την
αντίστοιχη γλώσσα, ή μετέχει των αντίστοιχων πολιτιστικών παραδόσεων ή αν είναι
ορθόδοξος ή μωαμεθανός. Η αναφορά στις πολιτιστικές παραδόσεις είναι μεν
ενδιαφέρουσα και συνδέεται με την ιδιοπροσωπία των δύο κοινοτήτων, αλλά είναι
μάλλον αβέβαιο αν θα ήταν εφικτός ο εξαντλητικός προσδιορισμός τού ποιες είναι
αυτές οι παραδόσεις και σε τι συνίστανται.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Το κυριότερο πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι η ιδιότητα του Κύπριου
πολίτη αποκτάται μέσω της συμμετοχής σε μία από τις δύο κοινότητες. Χωρίς την
ιδιότητα του μέλους μίας εκ των δύο κοινοτήτων, ουδείς μπορεί να θεωρηθεί
πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ζήτημα αυτό έχει επισημανθεί
επανειλημμένως από διεθνή σώματα ως ασύμβατη νομικά ρύθμιση με την παρούσα
εξέλιξη του διεθνούς δικαίου. Οι πολιτικές συνέπειες αυτής της ρύθμισης δεν
είναι λιγότερο σημαντικές: αφενός διαιρούν πολιτικά και κοινωνικά τον εν ευρεία
εννοία πολιτικό δήμο της Κύπρου και εξωθούν τις κοινότητες σε έναν διαρκή και
ατελέσφορο πολιτικό ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα των εξουσιών και των θεσμών.
Και αφετέρου, καθιστούν αόρατες τις ιστορικές μειονότητες του νησιού μας. Οι
Μαρωνίτες, οι Αρμένιοι και οι Λατίνοι αντιμετωπίστηκαν, και εν πολλοίς
συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται, ως αμελητέες ποσότητες και προσαρτήματα της
ελληνικής κοινότητας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Και μια ματιά στο μέλλον. Εξετάζοντας το ιστορικό
κεκτημένο των διαπραγματεύσεων διαπιστώνεται η προβολή της πιο πάνω ρύθμισης
και στη μελλοντική ομοσπονδιακή συνταγματική διάρθρωση. Είναι ρεαλιστικό να
προσδοκάται ότι ο δικοινοτισμός θα αφαιρεθεί από τα βασικά στοιχεία λύσης; Προφανώς
όχι, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να μην επιτρέπουμε στους εαυτούς μας τον
αναστοχασμό επί του θέματος. Ελπίζω, λοιπόν, ότι ο μελλοντικός ορισμός των δύο
κοινοτήτων θα έχει πιο σαφή και λιγότερο διαχωριστικά κριτήρια. Η κατάταξη με
τη χρήση του κριτηρίου της μητρικής γλώσσας θα ήταν επαρκής και κατάλληλη για
σκοπούς θεσμικής συγκρότησης, θα βασιζόταν σε αντίστοιχα ευρωπαϊκά μοντέλα και
θα ενίσχυε την πολιτιστική ταυτότητα των δύο κοινοτήτων. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Το σημαντικότερο πλήγμα, ωστόσο, στη διαιρετική πτυχή του
δικοινοτισμού θα ήταν η υιοθέτηση της διασταυρούμενης ψήφου και η συγκρότηση
κοινών πολιτικών και κοινωνικών φορέων: κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις,
σωματεία και μη κυβερνητικές οργανώσεις που θα δημιουργηθούν από κοινού και θα
προωθούν κοινά συμφέροντα, έχουν τη δυνατότητα να αφοπλίσουν ενδεχόμενες
μελλοντικές προστριβές και να δημιουργήσουν έναν νέο, στέρεο και υγιή
συνταγματικό πατριωτισμό, που θα αφορά τους πολίτες ως Κύπριους και όχι ως μέλη
της μίας ή της άλλης κοινότητας. Επίσης, μία ρύθμιση που θα επέτρεπε την
ουσιαστική εκπροσώπηση των μειονοτήτων θα έκανε ευτυχέστερους όσους έχουν
ακονίσει την πολιτική τους σκέψη στα ανθρώπινα δικαιώματα και θα επέτρεπε την ανάδειξη
του πλουραλιστικού δυναμικού της κοινωνίας μας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-32838709137482300192015-12-13T12:08:00.001+02:002015-12-13T12:08:27.711+02:00Μετεξέλιξη και η κανονιστική δύναμη του πραγματικού <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
mso-font-charset:78;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1791491579 18 0 131231 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1107305727 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Cambria;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
@page WordSection1
{size:595.0pt 842.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο βαθύ καλάθι
απ΄όπου ανασύρονται οι λόγοι απόρριψης της ομοσπονδιακής λύσης βρίσκεται και το
περιώνυμο ζήτημα της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το επιχείρημα
αναφέρει ότι η συμφωνία λύσης θα πρέπει να προβλέπει ρητά ότι το κράτος της
Κυπριακής Δημοκρατίας θα συνεχίσει την ύπαρξη και λειτουργία του. Και συνεχίζει
ότι η απουσία ρύθμισης του θα δώσει την ευκαιρία στη μελλοντική τουρκοκυπριακή
πολιτεία να αποσχιστεί και να διεκδικήσει αυτόνομη κρατική υπόσταση. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το ζήτημα της
μετεξέλιξης είναι, επίσης, ένα από τα αγαπημένα </span>mind games <span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">της τουρκοκυπριακής πλευράς. Είναι άλλωστε
γνωστή η πάγια θέση περί της </span>“defunct”, <span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">βλέπε εκλιπούσας, Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε
τον κύκλο αλληλοτροφοδότησης μεταξύ της τουρκικής θέσης και της λεγόμενης
απορριπτικής σχολής. Με αυτό εννοώ ότι οι τουρκικές θέσεις αποτελούν τη βάση
της επιχειρηματολογίας για την απόρριψη της ομοσπονδίας. Από πλευράς
διαπραγματευτικής τακτικής αυτό είναι αυτοκτονικό: αντί η προσπάθεια να
επικεντρώνεται στη διαμόρφωση θέσεων που θα εξουδετερώνουν το επιχείρημα του
συνομιλητή και θα πείθουν τους εμπλεκόμενους τρίτους, η απορριπτική σχολή
νομιμοποιεί στην κοινωνία μας και στο διεθνές επίπεδο την όποια θέση εκφράζεται
από την άλλη πλευρά. Κατά την άποψη μου αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: ο πρώτος
είναι η εκπληκτική αδυναμία κατανόησης του περιβάλλοντος των διαπραγματεύσεων.
Και ο δεύτερος είναι η πολιτική θέση που πρεσβεύουν οι θιασώτες της απόρριψης,
που δεν είναι άλλη από την επιθυμία διατήρησης μιας αμιγώς ελληνοκυπριακής
κρατικής υπόστασης, στο νότιο μέρος του νησιού.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το ζήτημα της
μετέξελιξης, ωστόσο, πιστεύω ότι επιδέχεται σαφών, θετικών και συγκεκριμένων
απαντήσεων. Η μετεξέλιξη δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά μια εσωτερικού χαρακτήρα
αλλαγή της Κυπριακής Δημοκρατίας, με τη συνταγματική της αναδιάρθωση. Η Συνθήκη
Εγκαθίδρυσης του 1960 θα συνεχίσει να υφίσταται , όπως ισχύει σήμερα. Ας μην
ξεχνάμε ότι στο πρώτο κιόλας Άρθρο της, η Συνθήκη αυτή προβλέπει τη διατήρηση
της κυριαρχίας του Ηνωμένου Βασιλείου επί των περιοχών που σήμερα αποτελούν τις
βρετανικές βάσεις. Μία ενδεχόμενη κατάργηση της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης (που δεν
είναι καν ζήτημα προς συζήτηση σήμερα) ή η τροποποίηση της από τη μελλοντική
συμφωνία επίλυσης του Κυπριακού, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: ότι η Κυπριακή
Δημοκρατία του 1960 συνεχίζει να είναι το μόνο νόμιμο κράτος. Άλλωστε στη βάση
αυτής της αντίληψης η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με όλη
την επικράτεια της. Η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία της εποχής είχε
προβάλει τότε τα ίδια επιχειρήματα που προβάλει και σήμερα στις
διαπραγματεύσεις. Το αποτέλεσμα είναι σε όλους γνωστό. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η μετεξέλιξη της
Κυπριακής Δημοκρατίας επιβεβαιώνεται και από άλλα επιχειρήματα: τη συνέχιση
ισχύος των διεθνών συμφωνιών της, την απουσία ανάγκης υποβολής νέας αίτησης
ένταξης σε διεθνείς οργανισμούς, το Πρωτόκολλο αρ. 10 στην πράξη προσχώρησης
μας στην ΕΕ και το προηγούμενο παράδειγμα του Βελγίου, το οποίο προχωρήσε σε
μια αντίστοιχη συνταγματικής εμβέλειας αναθεώρηση του 1993, όντας κράτος-μέλος
της ΕΕ, χωρίς να θεωρηθεί ότι αυτό συνιστούσε ίδρυση νέου κράτους.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Συμπερασματικά,
το ζήτημα της μετεξέλιξης είναι ήδη επιλυμένο προτού καν τεθεί ως ζήτημα στις
ίδιες τις διαπραγματεύσεις ή την εσωτερική πολιτική ατζέντα. Και κάτι
τελευταίο: όσοι επιμένουν να ισχυρίζονται ότι μία μελλοντικη λύση θα οδηγήσει
στη δημιουργία των συνθηκών για την ίδρυση ενός ή περισσοτέρων νέων κρατών στο
νησί, ξεχνούν ότι η συνέχιση της σημερινής πραγματικότητας θα μεταμορφωθεί αργά
ή γρήγορα σε νομιμότητα. Εν ολίγοις, μπορούν να επιλέξουν να αγνοούν την
κανονιστική δυναμη του πραγματικού. Το πραγματικό όμως δεν θα τους αγνοήσει επ’
ουδενί. </span></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-73207395466434326472015-11-29T07:00:00.000+02:002015-11-29T07:00:00.572+02:00Κι όμως, αλλάζει<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Arial;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536859905 -1073711037 9 0 511 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1107305727 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:EN-GB;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Αλλάζει ο κόσμος, φίλε; Αλλάζει. Αργά και δύσκολα. Με πισωγυρίσματα και
απογοητεύσεις. Μεσολαβούν περίοδοι που η προσδοκία πεθαίνει, που αναρωτιέται
κανείς αν αξίζει τον κόπο, την προσπάθεια, την επιμονή. Η προοπτική της
επιστροφής σε μια τρυφηλή ιδιωτεία γίνεται όλο και πιο ελκυστική. Οι άνθρωποι
γύρω χάνουν το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό. Βουλιάζουν στην καθημερινότητά
τους και δεν έχουν ώρα να ακούσουν την ανάγκη του άλλου. Τα τείχη που χτίζουμε
για να προστατευτούμε δημιουργούν εν τέλει λαβύρινθους. Χαμένη υπόθεση, μην το
ψάχνεις, κάνε κάτι άλλο, θα δούμε, η κοινωνία δεν είναι έτοιμη, θα πέσουν να σε
φάνε. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Κι έπειτα σκέφτεσαι τη θαυμαστή ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη
θεμελίωση και την εξέλιξή τους, την εδραίωση και τη διαρκή προσπάθεια για την
επέκταση των δικαιωμάτων, την εμβάθυνση της προστασίας και τη δημιουργία
αναχωμάτων για να μην ξαναγυρίσουμε στο παρελθόν. Στη μακροσκοπική αξιολόγηση,
η σούμα είναι θετική. Έχουμε κάνει περισσότερη πρόοδο τα τελευταία πενήντα
χρόνια από όση είχαμε τα προηγούμενα πεντακόσια. Αλλάζει ο κόσμος, φίλε;
Αλλάζει. Γιατί όσοι πιστεύουν στην ιδέα και στην καταλυτική σημασία της
αυταξίας του ανθρώπου και της αξιοπρέπειάς του, δεν μπορούν παρά να πιστεύουν
ταυτόχρονα και στην αλλαγή. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Έτσι και με τη φωτεινή ιστορία της νομικής κατοχύρωσης της πολιτικής
συμβίωσης. Μιλήσατε και σας άκουσαν. Επειδή το αίτημα ήταν δίκαιο. Επειδή η
κοινωνία ήταν μπροστά και δεν ήθελε να γυρίσει πίσω. Αναλογιστείτε ότι πριν από
είκοσι περίπου χρόνια το ίδιο σώμα, δηλαδή η Βουλή των Αντιπροσώπων, καταργούσε
την ποινικοποίηση των σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ ομοφυλοφίλων. Με παραπλήσιες
αντιδράσεις και στάσεις από όσους ευαγγελίζονταν την προστασία της κοινωνίας,
την ανδροπρέπεια (ό,τι και αν σημαίνει αυτό), τα ήθη του τόπου και προφήτευαν
καταστροφές, διαλύσεις και καταπτώσεις. Τους θυμάται κανείς πια;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Απ’ την άλλη αναρωτιέμαι πώς είναι να βρίσκεσαι από την άλλη όχθη και να
υπερασπίζεσαι μια θέση που η ιστορία δεν θα καταδεχθεί να την κατατάξει ούτε
στις υποσημειώσεις της. Μια θέση που είναι βαμμένη στον συντηρητισμό και την
οπισθοδρόμηση. Που επικαλείται μια νεφελώδη και αόριστη σύλληψη του
παρελθόντος, που λέει «εμείς παλιά δεν κάναμε έτσι και αφού αυτό μάθαμε, αυτό
θα κάνουμε». Αυτό δεν είναι παράδοση, μεταφορά αξιών, διαμόρφωση βιωματικής
κουλτούρας. Είναι άρνηση να ακούσεις τον κόσμο, άρνηση του εαυτού σου, άρνηση
να δεχθείς να βάλεις ένα χέρι για να κάνεις τον κόσμο λίγο καλύτερο από όσο τον
βρήκες, είναι η άρνηση αυτής της ευθύνης. Είναι η επιτομή του φόβου, η
περιχαράκωση των ψυχών, η τύφλωση απέναντι στο μέλλον. Σε είκοσι χρόνια, δεν θα
σας θυμάται κανείς πια. Γιατί; Γιατί αλλάζει ο κόσμος, φίλε.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-20790136952121944132015-11-08T14:12:00.002+02:002015-11-08T14:15:42.660+02:00365Kb φιλανθρωπίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Arial Unicode MS";
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-134238209 -371195905 63 0 4129279 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
border:none;
mso-border-alt:none white 0cm;
padding:0cm;
mso-padding-alt:31.0pt 31.0pt 31.0pt 31.0pt;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Arial Unicode MS";}
p.a, li.a, div.a
{mso-style-name:"Κυρίως κείμενο";
mso-style-priority:99;
mso-style-unhide:no;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
border:none;
mso-border-alt:none white 0cm;
padding:0cm;
mso-padding-alt:31.0pt 31.0pt 31.0pt 31.0pt;
font-size:11.0pt;
font-family:Helvetica;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-hansi-font-family:"Arial Unicode MS";
mso-bidi-font-family:"Arial Unicode MS";
color:black;
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:11.0pt;
mso-ansi-font-size:11.0pt;
mso-bidi-font-size:11.0pt;
mso-fareast-font-family:"Arial Unicode MS";
mso-ansi-language:EL;
mso-fareast-language:EL;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:2.0cm 2.0cm 2.0cm 2.0cm;
mso-header-margin:35.45pt;
mso-footer-margin:42.5pt;
mso-paper-source:0;
mso-gutter-direction:rtl;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
</style>
</div>
-->
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; margin-left: 216.0pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><br /></span></div>
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><br /></span></div>
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">Τους
σώσαμε. Αν δεν ήμασταν εκεί, θα είχαν πνίγει, χωρίς ίσως ποτέ να μαθευτεί
τίποτα. Την επόμενη μέρα: σκηνές από τη διάσωση και την υποδοχή τους. Μικρά
παιδιά με ισοθερμικές κουβέρτες, με ύφος χαμένο, ενήλικες με χαραγμένο τον φόβο
στο πρόσωπό τους. Θα μυρίστηκαν τον θάνατο πολλές φορές. Οι νταήδες της
περιοχής τους, ο ήχος των αεροπλάνων, ο κρότος των εκρήξεων, η διαφυγή και η
επιβίβαση σε έναν σκυλοπνίχτη. Η ζωή σου κορώνα-γράμματα, κρέμεται από μια
σύμπτωση, από τα κέφια κάποιου που δεν σε γνώρισε ποτέ κι ούτε θέλει να σε
γνωρίσει. Δεν τον ενδιαφέρει. Είσαι μια στατιστική, μια παράπλευρη απώλεια, μια
ασήμαντη κουκίδα στην οθόνη του. Και τώρα εδώ, σε μια άγνωστη γη, με άδηλο
μέλλον, κάποιοι με παρόμοια πρόσωπα αλλά παράξενες λαλιές. </span></span></div>
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><br /></span></div>
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">Και
τώρα; Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γέμισαν με εικόνες και σχόλια, με επαίνους
για τους διασώστες και έκφραση αλληλεγγύης και συμπόνιας. Η φιλανθρωπία μας
μετράει τα </span><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">kilobytes</span><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"> <span lang="EL">της στο </span></span><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Facebook</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">.
Σε λίγες μέρες, σε λίγες εβδομάδες θα ξεχαστούν. Κι εμείς θα επιστρέψουμε στη
βολική ραστώνη μας, ξεχνώντας να συμβουλευτούμε τον χάρτη της περιοχής μας, πιστεύοντας
ότι όλο αυτό δεν μας αφορά και δεν θα μας αγγίξει. Θα κάγχαζα, αν δεν υπήρχε
τόσος θάνατος και τόσος πόνος. Η γεωγραφία μάς κτυπάει την πόρτα, άλλοι
άνθρωποι μας ζητούν βοήθεια και εμείς προς το παρόν πιστεύουμε ότι το δρεπάνι
θα θερίσει στα χωράφια των άλλων. </span></span></div>
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><br /></span></div>
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">Όταν
αυτοί και άλλοι άνθρωποι αναζητήσουν ασφάλεια, δουλειά, ένα καλύτερο μέλλον για
τους ίδιους και τις οικογένειές τους, πώς θα ανταποκριθούμε; Ας αποπειραθώ να
προφητεύσω: θα γίνουν </span><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">viral</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">,
πάλι στο </span><span style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">Facebook</span><span lang="EL" style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">, τα "τσσιεκκούθκια"
στο όνομα ενός Ξένου με αστρονομικά ποσά. Θα υπάρξει οργή για τον Ξένο που
ταΐζουμε, που ζει σε βάρος μας, που είναι βρώμικος, που είναι εγκληματίας, που
απειλεί τον τρόπο ζωής μας. Έπειτα, θα έρθει το μίσος και οι διακρίσεις. Κάποιοι
θα ευαγγελίζονται την καθαρή Κύπρο, θα φωνάζουν "έξω οι ξένοι" και θα
οργανώνουν εκδηλώσεις μόνο για τους καθαρόαιμους. Εκεί θα τελειώσει η ανθρωπιά
μας, οι διασώστες θα είναι μια ανάμνηση τακτοποιημένη στα πίσω ράφια της μνήμης,
τα παιδιά με τα φοβισμένα μάτια θα είναι άτυχα που δεν γεννήθηκαν στην Κύπρο, οι
ενήλικες θα ειδοποιηθούν για τα διατάγματα κράτησης και απέλασής τους κι η ζωή
μας θα γυρίσει στην κανονικότητά της. </span></span></div>
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><br /></span></div>
<div class="a" style="border: none; line-height: 150%; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="color: white;"><span lang="EL" style="font-family: "times new roman"; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">Μείνετε
λοιπόν μακριά από εδώ. Εδώ δεν είναι ο παράδεισός σας, το πολύ-πολύ θεωρήστε
ότι είναι μια σύντομη και συμπτωματική στάση σας για αλλού. Εδώ μένουμε μόνο
εμείς. Αν πρέπει να κάνουμε κάτι για σας, ας είναι η συλλογή τροφίμων, ρούχων, βρεφικών
ειδών, αλλά μόνο για όσο καιρό θα χρειαστεί. Σας αγαπάμε, αλλά μόνο ως εικόνα
της φιλανθρωπίας μας, ως καθρέφτισμα του πόσο καλοί μπορούμε να γίνουμε, ως
επιβεβαίωση ότι ευτυχώς εμείς είμαστε ασφαλείς και προνομιούχοι σε αντίθεση με
εσάς. Όσο οι κλίμακες παραμένουν μικρές, όσο αυτό το έργο παίζεται με αυτούς
τους όρους, τόσο εμείς θα μπορούμε να είμαστε οι σωτήρες, εσείς τα θύματα και
να ζούμε ήσυχα, τακτικά και, κυρίως, χωριστά στον κόσμο αυτό. </span></span></div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-11150500901619867832015-11-01T07:00:00.000+02:002015-11-01T15:16:10.201+02:0036<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-hansi-font-family:Calibri;}
@page WordSection1
{size:612.0pt 792.0pt;
margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt;
mso-header-margin:36.0pt;
mso-footer-margin:36.0pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
</style>
</div>
-->
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman"; font-size: large; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman"; font-size: large; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Είναι Τρίτη βράδυ, παραμονή αργίας και περπατάω στην
παλιά Λευκωσία. Είναι το τέλος μιας μέρας όπου έχω έρθει αντιμέτωπος με ένα από
τα σκοτεινά πρόσωπα της εξουσίας για ένα θέμα που θα ήθελα ώρα και κόπο να
εξιστορήσω. Ακόμα και η ιδέα του να επαναλάβω νοερά τη μέρα με καταβάλλει.
Νιώθω σαν κάτι να με λερώνει, μα δεν ξέρω πώς να αποξέσω την αίσθηση από πάνω
μου. Είναι από τις φορές που θα προτιμούσα να μην ήξερα, να μην συμμετείχα, να
μην με αφορούσε όλο αυτό. Δυστυχώς, συμβαίνει το αντίθετο και δεν μπορώ να
αποδράσω από την πραγματικότητα. Όσα πιστεύεις και όσα νομίζεις ότι είσαι σου
χτυπάνε με το δάκτυλο την πλάτη, σαν ενοχλητική κι επίμονη γριά στην ουρά της
τράπεζας, που ισχυρίζεται ότι της έχεις πάρει τη σειρά. Δεν έχεις τίποτα να
απαντήσεις και προτιμάς να αγοράσεις τον μπελά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman"; font-size: large; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Σε λίγες ώρες θα κλείσω τα 36, οι πρώτες ψύχρες έχουν
αρχίσει και εγώ σκέφτομαι ότι έχω περάσει στους ίδιους δρόμους το μεγαλύτερο
μέρος της ζωής μου. Στο νοητό τρίγωνο που σχηματίζουν το Παγκύπριο, το Ελένειο
και η Φανερωμένη έχει παιχτεί το δικό μου έργο, έχω πει τα λόγια που μου
αναλογούν. Οι διερωτήσεις επιστρέφουν αυτές τις ώρες, σε τέτοια μέρη: τι
έκανες, τι έχασες, τι δεν πρόφτασες, ποια όνειρα δίνουν φωτιά στους χάρτες σου;
Μεγαλώνοντας παρατηρώ τις υπεκφυγές και τους μανιερισμούς του εαυτού μου. Η
δικαιολογία αναδύεται εύκολα στον ουρανίσκο, οι αναβολές δίνουν και παίρνουν
και οι αμφιβολίες ή οι δισταγμοί (ή και τα δυο μαζί) στήνουν χορό εντός μου.
Κουβαλάω, λοιπόν, μέσα μου, αλλά και σ’ αυτό το σταθερό τοπίο της Λευκωσίας όσα
με καθόρισαν για να μπορώ σήμερα να γράφω αυτές τις γραμμές. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman"; font-size: large; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Περπατάω αργά, είμαι νωρίς για το ραντεβού με τους πιο
παλιούς φίλους που έχω από το σχολείο. Είμαστε μάλλον οι τελευταίοι μιας γενιάς
ήσυχης και τακτικής, χωρίς εξάρσεις και επαναστάσεις, με λίγο-πολύ
προδιαγεγραμμένο πλάνο ζωής. Στη θέση μας θα μπορούσαν να ήταν άλλοι της ίδιας
φουρνιάς, με τα ίδια χαρακτηριστικά και την ίδια προσπάθεια στην καθημερινότητα
και απόπειρες να βολέψουμε τα γεγονότα στη σειρά. Ταυτόχρονα, υπάρχει κι ένα
περίεργο αίσθημα να πλανιέται. Ίσως να είναι μιας μορφής ματαίωση που δεν
προσδιορίζεται περισσότερο, δεν αναλύεται σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια, αλλά
βρίσκει τον τρόπο της να καθιστά τον εαυτό της σχετικό, αναγκαίο, παρόν. Σε
διάφορες στιγμές μας έχει αγγίξει όλους, άλλους περισσότερο, άλλους λιγότερο.
Μα νομίζω ότι η σιωπή μας τυλίγει όλο και πιο πολύ με τα χρόνια, τα άχθη μας
μένουν ανομολόγητα και τα χρέη συσσωρεύονται μέχρι εξοφλήσεως. Τώρα που ο
δρόμος έπιασε να γέρνει προς τα σαράντα, θα ήθελα να έβρισκα περισσότερες και
πιο πειστικές απαντήσεις και να μπορούσα να διηγηθώ μια ελαφρώς διαφορετική
ιστορία στον εαυτό μου. Γίνεται;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3626209637042935273.post-15824582596100703622015-10-18T07:00:00.000+03:002015-10-18T07:00:05.821+03:00Βρόμικο ψωμί<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Arial;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536859905 -1073711037 9 0 511 0;}
@font-face
{font-family:Arial;
panose-1:2 11 6 4 2 2 2 2 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536859905 -1073711037 9 0 511 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:EN-GB;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">«Ο
πατέρας μου ο Μπάτης </span></i></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">ήρθε
απ’ τη Σμύρνη το ’22 </span></i></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">κι
έζησε πενήντα χρόνια </span></i></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;">σ’ ένα
κατώι μυστικό»</span></i><span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL;"></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Η πρόσφατη
απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Βρούντου εναντίον της Κύπρου χαιρετίστηκε στη
δημόσια σφαίρα για τη δικαστική διαπίστωση της διακριτικής μεταχείρισης που
υπέστησαν τα πρόσωπα, που δεν τους αναγνωρίστηκε η ιδιότητα του εκτοπισμένου,
επειδή η μητέρα τους μόνο ήταν εκτοπισμένη. Η απόφαση δημιουργεί εύλογα
ερωτήματα ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει τώρα να κινηθεί η Δημοκρατία
για να συμμορφωθεί με την απόφαση: θα πρέπει να υπάρξει αναδρομική θεραπεία της
διάκρισης; Είναι επαρκής η πρόσφατη νομοθετική τροποποίηση; Ποιοι και πώς
νομιμοποιούνται να διεκδικήσουν την </span><span style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">διόρθωση</span><span style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">αυτής
της παραβίασης; Και τι συνιστά θεραπεία αυτής της αδικίας;</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Οι απαντήσεις σε αυτά, και ενδεχομένως άλλα ερωτήματα, θα
είναι χρήσιμες. Ωστόσο θέτουν σε δεύτερη μοίρα τα πιο σημαντικά ζητήματα, στα
οποία θεμελιώνεται η ίδια η διακριτική μεταχείριση. Η παράγραφος 42 της
απόφασης, όπου το Δικαστήριο συγκεφαλαιώνει τις θέσεις που πρόταξε η
Δημοκρατία, είναι εξόχως διαφωτιστική για το ζήτημα που επιχειρώ να αναδείξω.
Εν συντομία, η επιχειρηματολογία της ήταν ότι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση
και οι κοινωνικές αντιλήψεις που επικρατούσαν το 1975 δικαιολογούσαν την
επιλογή του νομοθέτη να παρέχει την ιδιότητα και τα παρεπόμενα οφέλη μόνο στα
τέκνα ανδρών που είχαν εκτοπιστεί. Οι οικονομικές συνέπειες για τα τέκνα των
εκτοπισμένων αντρών ήταν δυσμενέστερες σε μια κοινωνία όπου οι άντρες ήταν
αυτοί που κέρδιζαν το ψωμί. Αντιθέτως, τα τέκνα των γυναικών που είχαν
εκτοπιστεί δεν θα εξαρτιόνταν από τη μητέρα τους, αφού ο μη εκτοπισμένος
πατέρας τους δεν θα είχε υποστεί τις ίδιες οικονομικές συνέπειες σε σύγκριση με
τον εκτοπισμένο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Το πρόβλημα με αυτή την αντίληψη είναι ότι επιχειρεί να
περιβάλει με νομικό μανδύα τους βαθιά εμπεδωμένους ρόλους των δύο φύλων στην
κοινωνία μας. Στέλνει τις γυναίκες στην κουζίνα και τους άντρες στη δουλειά.
Προβάλλει στα παιδιά τις πατριαρχικές σχέσεις του παρελθόντος: όσοι έχετε
πατέρα εκτοπισμένο θα τύχετε ευνοϊκότερης μεταχείρισης από όσους έχετε μητέρα
εκτοπισμένη. Αναπαράγει το μοτίβο εξουσίας και νομιμοποιεί πολιτικά,
οικονομικά, κοινωνικά και ιστορικά τις ανισότητες της κοινωνίας μας. Και δεν
λέει τίποτα για το πώς η εισβολή επέτεινε τις ανισότητες, επηρέασε την κατανομή
πλούτου και δημιούργησε νέα χάσματα στον κοινωνικό ιστό: σκεφτείτε πόσοι
χάθηκαν από τη γενιά που μεγάλωσε στους συνοικισμούς, παλεύοντας να ανέβουν ένα
σκαλοπάτι στην κλίμακα της κοινωνικής κινητικότητας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Κι επιπλέον, ένα παράπλευρο ζήτημα είναι αυτό της
κληρονομικώ δικαίω διαδοχής στην ιδιότητα του εκτοπισμένου, με τέτοιο τρόπο που
όλοι οι απόγονοι (πρώτης, δεύτερης, τρίτης και πάει λέγοντας γενεάς) των
προσώπων που πράγματι εκτοπίστηκαν το 1974 να έχουν την ίδια ιδιότητα.
Προσωπικά, το βρίσκω ανορθολογικό, υποκριτικό και, πλέον, αλυσιτελές.
Ανορθολογικό επειδή οι γενιές που ακολούθησαν δεν εκτοπίστηκαν πραγματικά από
οποιοδήποτε μέρος. Υποκριτικό επειδή το να είσαι κάτω από 40 χρόνων και να
δηλώνεις εκτοπισμένος είναι απλά ψέμα. Και αλυσιτελές επειδή η κάνουλα στέρεψε
πια και στην παροχή επιδομάτων δεν μπορείς να πατήσεις «</span><span style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EN-US;">undo</span><span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">». </span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: EL;">Η απόφαση του ΕΔΑΔ δεν είναι απλώς μια ατομική δικαίωση
για όσους έτυχαν της ίδιας δυσμενούς μεταχείρισης με την προσφεύγουσα. Είναι η
σύγχρονη πολιτική και νομική ιστορία που μας χτυπάει επιτακτικά στην πλάτη για
να μας υπενθυμίσει ότι σ’ αυτό τον τόπο δεν ξεκινήσαμε όλοι από την ίδια
αφετηρία και ότι δεν έχουμε ξεμπερδέψει με το άδικο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Νικόλας Κυριάκουhttp://www.blogger.com/profile/04461706106728495750noreply@blogger.com0