In three words I can sum up everything
I've learned about life: it goes on.
Robert frost
«Είμαστε έτοιμοι να αποδεχθούμε για ανθρωπιστικούς λόγους ότι αριθμός Τούρκων εποίκων θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να παραμείνουν στην Κύπρο ως πολίτες βάσει της νέας κατάστασης πραγμάτων». Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την πιο πάνω τοποθέτηση; Ποιος νομίζετε ότι έχει προβεί στην πιο πάνω δήλωση;
Καθώς θα αναλογίζεστε την απάντηση σας θα προσέθετα και τη συνέχεια της, ώστε να ξεκαθαρίσει ακόμα περισσότερο το ζήτημα. «Εκείνο όμως που δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε όπως καλώς γνωρίζετε είναι ότι ο κάθε έποικος ξεχωριστά και στην πράξη όλοι οι έποικοι θα είχαν το δικαίωμα να παραμείνουν και τελικά να αποκτήσουν υπηκοότητα. Ούτε είμαστε έτοιμοι να προσυπογράψουμε νέες πρόνοιες που θα επέτρεπαν την εισροή νέων εποίκων στο μέλλον, οι οποίοι θα άλλαζαν περαιτέρω και θα διαστρέβλωναν τη δημογραφική ισορροπία στο νησί.»
Η τοποθέτηση αυτή έχει καταγραφεί στην επιστολή του πρώην Προέδρου κ. Τ. Παπαδόπουλου προς τον πρώην ΓΓ του ΟΗΕ στις 7 Ιουνίου 2004, με την οποία σχολίαζε την έκθεση των καλών υπηρεσιών του πρώτου στην Κύπρο. Η επιστολή μπορεί να διαβαστεί από κάθε ενδιαφερόμενο στην ιστοσελίδα του ΓΤΠ, η οποία είναι προσβάσιμη στην πιο κάτω διεύθυνση: (http://www.moi.gov.cy/moi/pio/pio.nsf/All/80363318E238927BC2256EAE003AC5E8?OpenDocument). Η επιστολή αυτή θα μείνει στο μεγάλο αρχείο εγγράφων του Κυπριακού ως το μνημείο της νομικίστικης προσέγγισης του Κυπριακού αφού θυμίζει περισσότερο υπεράσπιση σε αγωγή παρά πολιτικό έγγραφο. Ωστόσο, ο σχολιασμός της δεν είναι ο σκοπός του σημερινού άρθρου.
Η ουσία της παράθεσης όμως αυτής της παραγράφου είναι ένα είδος απάντησης στην επιχειρηματολογία των υπερπατριωτών που υποστηρίζουν ότι η αποδοχή παραμονής εποίκων από την πλευρά μας αποτελεί διολίσθηση καταλογιστέα στον νυν Πρόεδρο Χριστόφια.
Ως προς την ουσία του θέματος, το διεθνές δίκαιο είναι υποστηρικτικό στην επιχειρηματολογία μας, καθώς απαγορεύει τις δημογραφικές αλλοιώσεις. Η πραγματικότητα, όμως μας ξεπερνά για άλλη μια φορά. Μπορεί να τεθεί σήμερα θέμα αποχώρησης όλων των εποίκων από την Κύπρο στην περίπτωση εξέυρεσης λύσης; Κι αν τεθεί, μπορεί να γίνει αποδεκτό και να υλοποιηθεί;
Θα μπορούσαμε να ελέγχουμε για ώρες τις στατιστικές και τους αριθμούς για την ροή εποίκων στην Κύπρο από το 1975 μέχρι σήμερα. Πολλοί από αυτούς απέκτησαν παιδιά κι ίσως ακόμα και αυτά να έχουν αποκτήσει δικά τους. Τα εγγόνια των εποίκων είναι ήδη μια απτή πραγματικότητα στα κατεχόμενα. Κι είναι για αυτό το λόγο που η παράγραφος της προαναφερόμενης επιστολής, που κωδικοποιεί κοινές θέσεις της πλειοψηφίας της πολιτικής ηγεσίας, είναι ένα παράδειγμα ρεαλιστικής αποδοχής και προσέγγισης του ζητήματος των εποίκων.
Τόσα ψέματα είπαμε, ας πούμε μια αλήθεια: Σε μια μελλοντική λύση, θα προβλέπεται η παραμονή εποίκων. Ενάντια στο διεθνές δίκαιο, ενάντια στο κοινό αίσθημα δικαίου. Είναι αυτός ένας σοβαρός λόγος να απορρίψουμε μια μελλοντική λύση; Ίσως, αλλά να μην ξεχνάμε ότι θα επιλέγουμε μια δεύτερη απόρριψη. Μάλλον τα λόγια του Frost είναι επίκαιρα…..
10 σχόλια:
Έχεις δίκιο. Συνεχώς συγχίζουμε την πραγματικότητα με τη νομιμότητα, το υπαρκτό με την προσδοκία. Και όταν οι συσχετισμοί δύναμης δε σε ευνοούν, τότε τρέχεις να προλάβεις. Και πάντοτε είσαι δεύτερος.
Το θέμα των εποίκων με απασχόλησε και μένα σε μια ανάρτηση στις 30 Ιουλίου 2008 με τίτλο "Ο Αριστοτέλης και οι νεο-πολίτες ή το πρόβλημα των εποίκων στην Κύπρο σήμερα". Δυστυχώς τα προβλήματά μας δεν είναι και τόσο σημερινά. Τα έζησαν και προβληματίστηκαν άνθρωποι πριν χιλιάδες χρόνια. Είμαστε και ανιστόρητοι.Οι Τούρκοι είναι πολύ πιο μελετημένοι.
Το διάβασα και στα ίδια είμαστε. Διάβασα πρόσφατα κάτι άλλο του Αριστοτέλη, νομίζω ονομάζεται το πολίτευμα των αθηναίων ή καπως έτσι. Αναφέρεται σε διατάξεις μεταβατικής δικαιοσύνης - μετάβαση από το καθεστώς των 30 τυράννων στη Δημοκρατία. Να δεις που θα πρέπει να διαβάσουμε Αριστοτέλη και για αυτό το ζήτημα!
Σε χαιρετώ
"λύση"............
μάλιστα.... ο καθένας όταν λέει λύση ενδεχομένως να εννοεί κάτι άλλο, διεθνές δίκαιο και έποικοι, φυσικά αντιλαμβάνομαι αυτό που θέλεις να επισημάνεις στο εν λόγω άρθρο σου αγαπητέ νικόλα,
ότι αυτοί οι παsh πατριώτες που σήμερα κατατροπώνουν λεκτικά μέχρι χθες έλεγαν τα ίδια.....
στην ουσία τώρα (όπως την αντιλαμβάνομαι) η διεθνής κοινωνία των κρατών όπως και μια οποιαδήποτε κοινωνία ανθρώπων χρειάζεται κανόνες για να λειτουργήσει
αν δεν υπήρχαν τα φώτα τροχαίας πχ καθημερινά θα θρηνούσαμε θύματα
το διεθνές δίκαιο αυτό τον ρόλο εξυπηρετεί
φυσικά το "δίκαιο" είναι ένα ανθρώπινο δημιούργημα, ένα εργαλείο στα χέρια των ανθρώπων για να μπορούν να ζουν καλύτερα
προσωπικά θεωρώ δεδομένο ότι σε μια "λύση" θα παραμείνουν έποικοι και όποιος λέει το αντίθετο είναι απλά ψεύτης ή εκτος πραγματικότητας
το θέμα για μένα είναι το πρακτικόν του πράγματος, αυτή η "λύση" ποια ουσία θα έχει;
θα εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα του νατο και των βρεττανικών βάσεων του τουρκικού στρατού με την παραμονή και ελληνικού στρατού;
η λεγόμενη αποστρατικοποίηση λχ είναι μια μεγάλη φούσκα πατάτα που σερβίρουν στον κυπραίο που φυσικά τρώει κουτόχορτο.......
στην ουσία θα γίνει αφοπλισμός των κυπρίων και θα έχουμε 4 μη κυπριακούς στρατούς αγγλικό, τουρκικό, ελληνικό, οηε και άλλους στρατούς που θα περνούν από τα εδάφη "μας"
κατά τη γνώμη μου η "λύση" που θα επέλθει εφόσον δεν υπάρχει καμιά αντίδραση σε αυτό θα είναι απλά η προτεκτορατοποιηση της κύπρου υπό την ομπρέλα των πατρώνων της, οι οποίοι ποικίλουν και ο καθένας θέλει διαφορετικά πράγματα)
φυσικά το θέμα είναι η ομπρέλα και ο πατρωνας που θα υπερισχύσει
αν λχ υπερισχύσει η ΕΕ εφόσον δεν κρεμμαστούμε μόνοι μας και δεν δεκτούμε η "λύση" να αποτελεί πρωτογενές δίκαιο
τότε ενδεχομένως να υπάρχει κάποια ελπίδα γιατί η ΕΕ είνια ένας θεσμός πολύπλευρος και συνεχώς εξελίξιμος με πολύ μεγαλύτερο σεβασμό στους κανόνες που η ίδια θεσπίζει
η "λύση" που θα επέλθει πρέπει να δίνει προοπτική για το μέλλον, οι έποικοι σαν θέμα αρχής είναι έγκλημα πολέμου και ως τετοιο πρέπει να το αντιμετωπίζουμε χωρίς εκ των προτέρων να αποδεχονται οι "ηγέτες" αριθμούς λες και οι άνθρωποι είναι στραγάλια
γιατί όπως είπαμε το "δίκαιο" είναι εργαλείο που πλάθεται
το θέμα είναι η προοπτική για το μέλλον
η σωστή διαχείριση των συμβιβασμών και των εκπτώσεων από το διεθνές δικαιο
πρέπει να υπάρξει το σωστό αντίβαρο αλλοιώς θα κάνουμε γενικά κακό στο διεθνές δίκαιο και στην ανθρωπότητα δημιουργώντας επικίνδυνα προηγούμενα
στα πρότυπα του εκτρώματος του κράτους του κόσσοβου που δημιουργήθηκε σαν έγκλημα πολέμου από τους νατοικούς
Μια παρατήρηση προς σκέψη: Μπορεί ο εποικισμός και η αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα να είναι κατα παράβαση του διεθνούς δικαίου αλλά ποιος το παράβηκε; Βεβαίως η Τουρκία. Δεν μπορεί δηλ., κατά τη γνώμη μου, ο έποικος που είναι εδώ για χρόνια, έχει κάνει τη ζωή του κτλ. έτσι απλά να εκδιωχθεί για την παρανομία της Τουρκίας. Δυστυχώς έχει αποκτήσει δικαιωμάτα και η εκδίωξη του δεν θα είναι δυνατή έτσι απλά γιατί η Τουρκία παραβίασε το διεθνές δίκαιο.
μια προταση σου στεκει μετέωρη στο νου:
..."Ίσως, αλλά να μην ξεχνάμε ότι θα επιλέγουμε μια δεύτερη απόρριψη."...
ακούγεται ουδετερη, χωρίς χρώμα αλλά καταφέρνει να δημιουργήσει περισσότερα ερωτηματικα παρά αντιπαραθέσεις
ειναι καιρός να σκεφτουμε για τον εαυτο μας - ισως από τις λιγες φορές - να μαζέψουμε τις σημαντικοτητες και να τις ζυγίσουμε
γιατι στο θορυβο των αντιπαραθεσεων γοητευουμε τον συνομιλητή αλλα πολύ λίγο ακουμε το επιχείρημα..
ισως τώρα, ίσως μετά απο την εμπειρία της πρώτης απόρριψης, ίσως μετά απο μια περίοδο παραπληροφόρησης και φανατισμου,
ισως...
ισως αρχίσουμε να σκεφτόμαστε μόνοι μας..
ισως..
Χμ-απλά διερωτούμαι αν για ανθρωπιστικούς λόγους δεν θα έπρεπε να βγει ο "σύντροφος" Ταλάτ να πει ότι δεχόμαστε να επιστρέψουν 50.000 ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ στα σπίτια τους; Αυτό για προβληματισμό της... άλλης όχθης. Αλλά...
Επί της ουσίας, η κίνηση Χριστόφια ήταν απλά σκέτα-νέτα μια βλακεία. Με βάση του κανόνες της διεθνούς ρεαλ-πολιτικ σκηνής. Έδωσε αλλά-δεν-πήρε... Και δεν ήταν φραστικό το ολίσθημα του ή κίνηση καλής θέλησης. Καταγράφηκε, άρα ισχύει και θα το ξαναβρούμε μπροστά μας σε διαπραγμάτευση.
Φυσικά ο αστικός μύθος λέει ότι το κυπριακό είναι πρόβλημα συνύπαρξης κτλπ κτλπ. Και όχι συμφέροντα, που η κάθε πλευρά δίνει για να πάρει...
Στην επιφάνεια, όμως, όλα μοιάζουν ωραία τραλα-λα-τρα-λα-λο...
χ.
@ανωνυμε χ.
μάλλον τα πράγματα είναι χειρότερα
ο Χριστόφιας είχε τη δυνατότητα να πάρει αλλά δεν πήρε...
μονο η ΑΛΗΘΕΙΑ παρουσιασε την ειδηση που επιβεβαιώθηκε απο Ε/κ και Τ/κ πλευρα:
Υπήρξε η πρόταση απο Τουρκία να παίρνουμε νερό - να κατασκευαστεί αγωγός, και πλοια με Κυπριακή σημαία να μεταφέρουν μεχρι την παραδοση του αγωγού στις ελευθερες περιοχές. το κόστος θα ήταν απειρως λιγότερο, η κινηση θα ηταν ουσιαστική προς το χτισιμο ενος κοινου μελλοντος, η κυπριακη δημοκρατία να ανασαινε στο μεσο μια παγκοσμιας οικονομιής κρίσης και θα μπορουσε να σχεδιασει εφεδρικες μοναδες αφαλατωσης, και ταυτοχρονα το πολυποθητο(;) ανοιγμα της Τουρκιας σε υπο κυπριακη σημαια πλοια θα ηταν γεγονός (αν μας ενδιαφερει η διεθνής πολιτική σκηνη)
Μπορεί η σκεψη να προκαλει ανατριχίλα σε ορισμενους να πίνονυ τουρκικό νερό...
Αλλά εκει ειναι και το πρόβλημα...
ανατριχιαζουμε και απορριπτουμε θεσεις, προτασεις, ιδεες (ακόμα καισημεια υποχωρήσεων της Τουρκίας) χωρίς σκεψη.. χωρίς να σκεφτόμαστε για τα επόμενα 20, 30 χρόνια...
και μετά αναρωτιέται, ποιοί έχουν εμμονες άραγε;
@ rose,
το πρόβλημα μας δεν είναι το νερό, η συνύπαρξη, το στραβό κλίμα κτλπ. κτλπ.
όταν βρούμε τη ΡΙΖΑ του προβλήματος μας (την πραγματική, όχι την μαθηματική)...τότε τα κλαδιά μπορούν να μπολιαστούν με χίλιους-δύο τρόπους.
υγ: δεν είναι θέμα εμμονών. είναι θέμα ιστορικής εμπειρίας. ΚΑΙ σύγκρουσης συμφερόντων επί εδάφους. Βέβαια, στην "κολυμβήθρα του Σιλωάμ" όλα τα καλά χωράνε... Πλάτσα-πλούτσα, "κοινό μέλλον" και άλλα σχολιανά... για μικρά παιδιά. Αλλά, έχουμε υπομονή. Η στρατηγική της επαναπροσέγγισης (ξανα)δοκιμάζεται. Τι θα φέρει; Εκτίμηση δική μου, μια τρύπα στο νερό. Με ή χωρίς κοινούς αγωγούς... Δυστυχώς όμως παραμυθιαζόμαστε μόνοι μας και κτίζουμε εικόνες καθ' ομοίωση των πόθων μας...
χ.
@x.
δεν βλέπω καμία επαναπροσεγγιστική γραμμή (δυστυχώς)..
αυτη η ΡΙΖΑ έχει όνομα, ορισμό, περιγραφή;;
...
και κατι ακόμα:
η εμπειρία μου λέει ότι ότι ποθούμε πολύ το πετυχαίνουμε
σε τι πόθους αναφέρεσαι;
επανένωσης της Κύπρου
ή διχοτόμησης
Δημοσίευση σχολίου