28 Ιουνίου 2009

Εφοδος!

• Οι δυο ηγέτες έχουν πρόβλημα αντίληψης της γλώσσας και της ορολογίας γιατί δεν είναι δικηγόροι, μας ενημέρωσε το Ρόιτερ. Ας μιλήσουν για κάτι που καταλαβαίνον και οι δύο: την ιστορία των ψυγείων.

• Σκεφτειτε το όμως: απο ιδρύσεως της Δημοκρατίας, οι βουλευτές, προεδροι, μέλη ΔΣ και λοιπές πατριωτικές δυνάμεις είναι στην πλειοψηφία τους δικηγόροι. Κάτι σαν τους «φρουρούς της Επαναστασης» ας πουμε...

• Είναι η εμπροσθοφυλακή του αγώνα που διεξάγει ο κυπριακός λαός. Από τη μια ακατασχετη μπουρδολογία στη Βουλή για τα ανθρωπινα δικαιώματα και από την άλλη 500 λιρες η προσφυγή...

• Δραματική αύξηση της ανεργίας παρατηρείται τις τελευταίες μέρες: αυτό συμβαίνει όταν εισαι βουλευτής, δικηγόρος δημοσίων υπαλλήλων και γενικός εισαγγελέας την ίδια στιγμή.

• Ξεφτιλισμένοι....

• Και μιας και μιλάμε για πατριώτες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπα: Αδελφο κόμμα στην Κύπρο θέλει να ιδρύσει ο Καρατζαφέρης στην Κύπρο. Μα καλά τα αδέλφια του ΕΥΡΩΚΟ δεν του κάνουν;

• «Ομάδα εξουσίας» χαρακτήρισε την ΟΜΟΝΟΙΑ ο πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ. Σύγκουση τιτάνων: βιώνουμε άλλη μια σημαντική στιγμή στην παγκόσμια ιστορία.

• Αλλά και ποιον να πεισει ο Μιλτής όταν διαβάζει κανείς ότι το Προεδρικό θα γίνει «πράσινο» κτήριο; Το μόνο που μένει είναι να γράψουν ΛΑΟΣ - ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ κατω από τους αποικιακούς λέοντες.

• Πάντως, από του χρόνου προσδοκώ αναβίωση της χρυσής δεκαετίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

• 9 στους 10 πολίτες θεωρούν ότι οι δημόσιες συγκοινωνίες στην Κύπρο ειναι απαράδεκτες. Μαζέψτε εκείνον τον 1 ηλίθιο που δεν το καταλαβαινει.

• «Έτσι θέλω τα λεωφορεία» δήλωσε αποφασισμένος ο Υπουργός Συγκοινωνιών. Θα τα χρησιμοποιεί κιόλας;

• Παραιτήθηκε ο Αρχηγός Αστυνομίας. Πληροφορίες της στήλης αναφέρουν ότι τις τελευταίες μέρες διάβαζε το βιβλίο «Το χρονικο ενός προαναγγελθέντος θανάτου».

• Στην περίπτωση αυτή, μόνο ένα σχόλιο ταιριάζει: Too little, too late.

• Η Ελλάδα μελετά το ενδεχόμενο μεταφοράς φυσικού αερίου στην Κύπρο. Να αναμένουμε άλλες δέκα μεταγραφές για την ΟΜΟΝΟΙΑ;

• Στους δρόμους οι Ιρανοί εναντίον των μουλάδων. Τρέμε, Ηρόδοτε!

• Να δω εξαγριωμενο πληθος Κυπραίων να καταλαμβανει εξ εφόδου την αρχιεπισκοπή και τι στον κόσμο!

• Προλαβαίνεις, δεν προλαβαίνεις να κάνεις συνεντευξη τύπου...

• Όταν θα γίνει η επανάσταση, λοιπόν, θα ανοίξουμε εκείνες τις σαμπάνιες που έταξες στο δημοψήφισμα και θα κάνουμε το γύρο του θριάμβου πέριξ της αρχιεπισκοπής.

• Α, και εκείνο το αποθεματικό των 847 εκ. ευρω προτείνω να το πετάξουμε στο γάμο του Καραγκιόζη, σε ανάμνηση του προηγούμενου καθεστώτος γελοιότητας.

• 82 εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε τεμένη στα κατεχόμενα. Γύρω στις 400 έχουν γίνει μίνι τράπεζες στις ελεύθερες περιοχές. Αναζητείται χώρος λατρείας για τους χριστιανούς της Κύπρου.

21 Ιουνίου 2009

Αντάρτες της πορδής

• Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γκίντερ Φερχόϊγκεν, επισκέφθηκε την Κύπρο. Ξέρετε, αυτός που λοιδωρουσαν κάτι εξυπνάκηδες ως υπαλληλάκο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Που μας έβαλε στην Ε.Ε.

• Ο Πρόεδρος Συντρόφιας επέρριψε ευθέως την ευθύνη στις τράπεζες για το πρόβλημα στην αγορά με τα υψηλά επιτόκια και υπέδειξει ότι έχουν αρκετή ρευστότητα και δεν χρειάζονται άλλη. Πρόεδρε, κομμουνιστής του γλυκού νερού ξέρω να’μαι κι εγώ. Εσύ τι προτίθεσαι να κάνεις γι΄ αυτό;

• Και μιας και το ‘φερε η κουβέντα, θέτω το κουίζ της εβδομάδας: Τι είναι ένας κομμουνιστής; Ένας σοσιαλιστής χωρίς χιούμορ!

• Ο σύντροφος Αντρος Κυπριανου, ωστόσο, έχει χιούμορ όταν δηλώνει ότι επιθυμία του ΑΚΕΛ είναι η συνέχιση της συνεργασίας με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, στη σωστή βάση.

• Προφανώς επιστρέφει τις μπουρδολογίες περί λύσης με το σωστό περιεχόμενο.

• Πετρελαιοκηλίδα, έκτασης 100 μέτρων εντοπίστηκε στην περιοχή Δεκέλειας. Να δείτε που θα βγει πάλι η γνωστή χορωδία για να μας πει ότι, μετά τον ψεκασμό των ουρανών μας από τους Άγγλους, ευθύνονται και για τη ρύπανση των θαλασσών μας.

• Εμπορικό πλοίο υπό κυπριακή σημαία συγκρούστηκε με τουρκικό πλοίο στα ανοικτά του Σουνίου. C’ est la guerre!

• Τη μελέτη για την μελλοντική επαναγκατάσταση των κατοίκων της Αμμοχώστου έχει αναλάβει ο ΟΗΕ. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι ακόμα νομίζουμε ότι θα επιστρέψουμε στο χρόνο, όχι στο χώρο.

• Η στρατιωτική άσκηση "Δήμητρα 2009" λήγει σήμερα. Πέφτει κατακόρυφα η δουλειά για τα σουβλιτζίδικα, τις πιτσαρίες και τα καπαρέ. Υπομονή, ο «Νικηφόρος» είναι κοντά.

• Διαβάστε τώρα κι αυτό: Δημόσιος υπάλληλος που μετείχε στην καταμέτρηση των ψήφων στις εκλογές κατέγραψε ότι 7 συν 5 σταυροί προτίμησης μας κάνει 10! Σίγουρα είναι από αυτούς που προσλαμβάνει η ΕΔΥ ως εξαίρετους.

• Από την άλλη, βέβαια, 5 συν 5 δάκτυλα ισούνται με μια μούντζα.

• Σφαίρες και βόμβες εναντίον αστυνομικών, που δολοφονούνται από μέλη του υποκόσμου. Είναι προφανές ότι πρόκειται περί αδελφοκτονίας.

• Ενώπιον διλήμματος για τις επόμενες του κινήσεις βρίσκεται ο πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά τα αποτελέσματα των εκλογών: Σουβλάκι με τζατζίκι ή πίτσα με απ΄ όλα;

• Υποθαλάσσιο ηφαίστειο «κοιμάται» λίγο έξω από τη Σαντορίνη, αναφέρουν επιστήμονες. Με το ηφαίστειο της ελληνικής κοινωνίας κανείς δεν φαίνεται να ασχολείται.

• Αποστρατικοποιημένο παλαιστινιακό κράτος ζήτησε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ. Είναι ένα δίκαιο αίτημα που θα σώσει χιλιάδες χειμαζόμενους ισραηλινούς από την καθημερινή καταπίεση των πάνοπλων Παλαιστινίων.

• Η Πολιτεία μας διάγει μιά από τις χειρότερες μέρες της: πέρασαν κιόλας 10 μέρες χωρίς κάποια παρέμβαση του αρχιεπισκόπου, άλλως Ηρόδοτου Δημητρίου, και του εκκλησιοδίαιτου protégé. Που πάμε;

Όλοι οι ίδιοι είναι!

Democracy is a device that ensures we shall
be governed no better we deserve.

George Bernard Shaw

Το ακούω συχνά στις παρέες και στις κοινωνικές συναναστροφές. Ένα συννεφο απαξίωσης πλανιέται πάνω από τις συζητήσεις και τις πεποιθήσεις των συμπολιτών μας. Η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα αποτελεί το κυρίαρχο χαρακτηριστικό και την εύκολη κατακλείδα κάθε συναφούς κουβέντας.

Οι αφορισμοί αυτού του είδους είναι ιδιαίτερα θελκτικοί για διάφορους λόγους. Η διαγραφή με μια μονοκοντυλιά όλων των πολιτικών ισούται με κριτική στάση απέναντι στο «σύστημα», στην κουμπαροκρατία και στις άκαμπτες κομματικές φόρμες. Είναι, επιπλέον, μια στάση άφεσης αμαρτιών για τον ίδιο τον εαυτό αυτού που εκφέρει τα λόγια, μιας και έτσι απεκδύεται των ευθυνών του για (ενδεχόμενες) προηγούμενες επιλογές. (Γνωρίζω λίγους συνειδητά απέχοντες από τις εκλογικές διαδικασίες). Προσθέτω και τη σαγήνη της πλήρους αποστασιοποίησης, του «ηρωϊκού μόνου» εναντίον όλων των άλλων. Δεν αργεί και η επίκληση ακραίων περιστατικών και περιθωριακών φιγούρων ως παραδειγμάτων. Είδες; Όλοι οι ίδιοι είναι!

Σύμφωνοι: ο ζωολογικός κήπος των κυπρίων πολιτικών έχει μια ευρεία επιλογή σπάνιων κτηνών. Το θέμα, όμως, είναι πόσο εσύ έχεις πληρώσει για να μπεις εκεί και πόσο θέλεις να μείνεις χαζεύοντας τα θηρία. Θεωρώ, λοιπόν, ότι τέτοιου είδους στάσεις είναι εξ ορισμού α-πολιτικές. Μέσα στην επιφανειακή τους κριτική στάση κρύβουν μια αδυναμία κατανόησης της ουσίας της πολιτικής που δεν είναι άλλη από το διάλογο, το επιχείρημα και τον ορθό λόγο. Αγνοούν, επίσης, την ουσιαστικά ελεγκτική διάσταση της Βουλής και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης – μα πιο πολύ των δυνατοτήτων του διαδικτύου. Εκεί όπου υπάρχει ακόμα ευρύ πεδίο δράσης, πρωτοβουλιών, ιδεών, ελέγχου και κριτικής. Η Δημοκρατία φέρει στο γενετικό της κώδικα το στοιχείο του ελέγχου των θεσμών και των προσώπων που είναι φορείς τους και είναι το μόνο σύστημα που δυναται να αυτορρυθμίζεται και να αναπροσαρμόζεται στις αλλαγές του κόσμου μας, οικονομικές, πολιτικές, τεχνολογικές.


Απολογητής του συστήματος; Κάθε άλλο. Κάνοντας μια νοερή στάση εδώ, θα ήθελα να (μας) υπενθυμίσω τη ρητορική της κάθε σύγχρονης χούντας που επικαλείται τη σωτηρία του κράτους/ έθνους/ λαού από τους διεφθαρμένους/ ανίκανους/ ανάξιους πολιτικούς. Προφανώς και δεν υπάρχει η προοπτική μιας χούντας στον πολιτικό ορίζοντα, αλλά είναι χρήσιμο να βλέπει κανείς με ποιους ταυτίζεται στον ιστορικό χωροχρόνο. Με άλλα λόγια, η προσχώρηση στη λογική της συλλογικής απαξίωσης σημαίνει ταύτιση με όσα ευαγγελίζεται η σύγχρονη ακροδεξιά.Το πιο σημαντικό, όμως, πρόβλημα με τη συλλήβδην απαξίωση είναι το γεγονός ότι οδηγεί στην αυτοακύρωση του πολίτη, ειδικά αυτού που προσεγγίζει μηδενιστικά το πολιτικό μας οικοδόμημα. Και επ’ αυτού, μια τελευταία σκέψη: χωρίς πολίτες, χωρίς ανθρώπους με άποψη, χωρίς διαφωνούντες, ποια είναι η προσδοκία για αυτόν το τόπο;

14 Ιουνίου 2009

Αποχή κάθε Κυριακή


«Η ζωή μου έχει γεμίσει μυστικά,
στους διαδρόμους ψευτομάρτυρες καπνίζουν
και οι φίλοι με κερνούν ναρκωτικά
και το κόμμα με τραβάει απ' το μανίκι.»
Δ. Σαββόπουλος, Η θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη


Προσωπικά, δεν πιστεύω στις δηλώσεις των πολιτικών που διαβάζουν κάποιο μήνυμα των ψηφοφόρων που επέλεξαν να απέχουν. Δεν πιστεύω στα κελεύσματα τους για ένα κοινό προβληματισμό για το τι φταίει σε σχέση με τα ψηλά ποσοστά αποχής από τις ευρωεκλογές.

Ο πρώτος λόγος είναι επειδή η συλλογική απαξίωση της εκλογικής διαδικασίας οφείλεται σε ένα μεγάλο μέρος στους ίδιους. Τώρα στέκονται αμήχανοι μπροστά στα ποσοστά και προσπαθούν να καταλάβουν τι έγινε. Αποφεύγουν να αναγνωρίσουν τη συνολική αποτυχία τους να εκφέρουν πολιτικό λόγο, με ιδεολογικό περιεχόμενο και ουσιαστικό σχεδιασμό (ντρέπομαι να γράψω όραμα) για το μέλλον. Τι πρεσβεύει ο καθένας; Για ποιο λόγο κατεβαίνουν στις εκλογές; Ποια θεωρούν οι ίδιοι ως σημαντικά ζητήματα για τα οποία θέλουν να αφιερώσουν χρόνο και προσπάθεια; Γνωρίζουν τι απασχολεί τις ομάδες πολιτών; Τους νέους, τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους;

Όλα αυτά θάφτηκαν κάτω από μια ανόητη συνθηματολογία για το Κυπριακό και ευσεβείς δηλώσεις για τον πατριωτισμό του καθενός. Η απουσία των πολιτών από τις κάλπες συνοδεύτηκε και απο μια δευτερη απουσία, αυτήν της ίδιας της Ευρώπης. Και φοβάμαι ότι αυτή θα συνεχίσει να είναι απούσα από τη ζωή μας στα επόμενα πέντε χρόνια. Με την απουσία αυτή, εκτιμώ ότι τα της καθημερινής πολιτικής μας ζωής θα κινηθούν ανάμεσα σε πληκτικούς αφορισμούς για το ότι όλα καθοδηγούνται από τις Βρυξέλλες και στις κορώνες για την υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σεβαστει και να επιβάλει το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το πρωτογενές κοινοτικό δίκαιο στη λύση του Κυπριακού. Με κάτι τέτοιες ανοητολογίες το πολύ-πολύ να πειστεί κανένας ΔΗΚΟϊκός της Πάφου. Το θέμα, όμως, είναι να βρούμε και κάποιον που να μας πάρει σοβαρά στις Βρυξέλλες.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι πιστεύω ότι η απαξίωση της εκλογικής διαδικασίας βολεύει σε ένα βαθμό το πολιτικό μας σύστημα. Ένα σύστημα ασφυκτικά κομματοκεντρικό και προσωποπαγές. Η μαζική συμμετοχή σημαίνει και αντίστοιχη υποχρέωση άρθρωσης λόγου, κριτικής αντιμετώπισης, υψηλά επίπεδα λογοδοσίας και συνεχούς ελέγχου. Αλήθεια, ποιος πολιτικός έχει διάθεση για κάτι τέτοιο; Έτσι αυτό που μας απομένει είναι το κομματικό ακροατήριο, που αρέσκεται στο να του γαργαλούν κάθε τόσο το θυμικό, που γουστάρει εν τέλει το οπαδιλίκι. Λίγο κερκίδα, λίγο θέαμα και όλοι είναι νικητές.

Κρίμα, γιατί η ένταξη μας στην ΕΕ θα μπορούσε να είχε σταθεί μια ευκαιρία για τους ανθρώπους της γενιάς μου να διεκδικήσουν μια συλλογική και απόλυτη ανατροπή. Να γίνουν η γενιά της λύσης του κυπριακού και να δημιουργήσουν μια πιο ελεύθερη και όμορφη κοινωνία και ένα καινούργιο και πιο διαφανές πολιτικό σύστημα. Σήμερα κάνουμε τη σούμα των εκλογών και αυτό που απομένει είναι το πέρασμα του πολιτικού δακτυλιδίου από τον πατέρα στο γιο, η ανάδυση του προστατευόμενου και εκκλησιοδίαιτου φαφλατά, η προκρούστεια ανάγνωση των αποτελεσμάτων από τα δύο κόμματα, η πολιτική κλωνοποίηση του κάθε είδους ελέφαντα και μια αγωνία για το αν θα κάνει καλές μεταγραφές η ΟΜΟΝΟΙΑ.

Η (πολιτική) μοναξιά εξακολουθεί να είναι θανασιμη στην Κύπρο του 2009.

Το τέλος μιας σχέσης

• Η ΑΗΚ ζητά από τη Βουλή €133,5 εκατομμύρια επιπλέον του προϋπολογισμού της. Πλήρωνε μαλάκα φορολογούμενε!

• Συγγνώμη, έχει ή δεν έχει υπεύθυνο διοικητικό συμβούλιο; Πόσα πληρώνονται τα μέλη του; Πόσοι και ποιοί είναι οι οικονομικοι της σύμβουλοι; Ποιος τους διόρισε; Δυσκολες ερωτήσεις για μια κοινωνία σε πλήρη ακινησία...

• Εν τω μεταξύ, δεκάδες είναι οι ηλικιωμένοι-ένοικοι οίκων ευγηρίας που καταλήγουν στα κρατικά νοσηλευτήρια με σοβαρές πληγές λόγω ακινησίας. Μια κοινωνία καταδικάζει σε σιωπηλό θάνατο τους γονείς της.

• Η υγεία, γενικώς, είναι ο τομέας πολιτικής που διαπρέπουμε! Οι καρδιοπαθείς οφείλουν να αναμένουν 18 μήνες για τη διενέργεια της εξέτασης θαλίου, 11 μήνες για τη διενέργεια υπερηχοκαρδιογραφήματος, 4 μήνες για τη διενέργεια δοκιμασίας κόπωσης, 2 μήνες για τη διενέργεια καθετηριασμού και 3 μήνες για τις εγχειρήσεις καρδίας.

• Για όσους δεν κατάλαβαν το κράτος μας διατηρεί την πιο μεγάλη λίστα αργού θανάτου! Αν ήμουν ο Χρήστος Πατσαλλίδης ή θα δούλευα 24 ώρες τη μερα ή θα αποσυρόμουν άνευ ετέρου...

• Είμαι σίγουρος ότι τα €133,5 εκατομμυρια για τις ανευθυνότητες των λαμόγιων της ΑΗΚ θα βρέθουν. Για ένα ρώσικο σόου θα πετάξουμε άλλα 8 ψωροεκατομμυριάκια.

• Για τους καρδιοπαθείς, πάλι, υποψιάζομαι ότι δεν θα φτάσουν τα λεφτά....Δίκαιη κοινωνία!

• Μόνο ο Πιτσιλλίδης θα μπορούσε να εκφράσει με τον μελίρυτο, γλαφυρό, νοηματοφόρο και φωταγωγό του λόγο την απέραντη αηδία που νιώθω για σας.

• Κουίζ: Αν έχεις πάρει το 8% των ψήφων ενός κόμματος που έχει πάρει το 12% των ψήφων σε εκλογές όπου υπήρξε 40% αποχή, τι είσαι;

• Ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος! Μπουα-χα-χα.

• Κουράγιο, Ηρόδοτε! Το ΔΗΚΟ θα ανακάμψει. Κάποτε...

• Μέχρι τότε λέω να κάνεις μια συνεντευξη τύπου και για μένα.

• Α, ρε πατέρα....Δεν με έκανες λαμόγιο ΔΗΚΟικό: θα γλιτωνα το στρατό, θα ήμουν διορισμένος κάπου από τα 24 μου, θα προσκυνούσα τον κάθε αρχιερέα, θα ήμουν παsh-πατριώτης και θα με ψηφίζαν όλες οι θεούσες.

• Σε άλλα σοβαρά κράτη τώρα, όπως για παράδειγμα οι ΗΠΑ. Κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ δημοσιοποίησε κατά λάθος μια διαβαθμισμένη ως «εμπιστευτική» έκθεση, η οποία περιέχει πληροφορίες για τα πυρηνικά εργοστάσια και προγράμματα στη χώρα. Να τους διορίσει ο Κληρίδης 5 ποινικούς ανακριτές για να τους βγάλουν 6 πορίσματα.

• H Aμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον αρνήθηκε να συναντήσει τους δημάρχους των κατεχομένων πόλεων που βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες στο πλαίσιο του συνεδρίου της ΠΣΕΚΑ. Καλά, φοβερή η εξωτερική μας πολιτική....Ως αντίμετρο προτείνω να μην της αποσταλεί πρόσκληση για το φεστιβάλ του γαλάτου!

• Οι πικρές διαπιστώσεις συνεχίστηκαν την ίδια μέρα: «Εφτά χρόνια χωρίς τίτλο για την Ομόνοια είναι πολλά», είπε ο Τάκης Λεμονής. Τάκη τα παραλές, εδω περιμέναμε 80 χρόνια για να βγάλουμε Πρόεδρο, 7 χρονάκια για πρωτάθλημα θα μας πειράξουν;

• Συνέχεια αθλητικής ενημέρωσης: Τον σκοπιανό διεθνή αμυντικό Μπόμπαν Γρνκάροφ πήρε το ΑΠΟΕΛ. Τώρα πρέπει να βρουν και ένα τρόπο να του εξηγήσουν γιατί οι οπαδοί του κουβαλούν σημαίες με τον ήλιο της Βεργίνας στο ΓΣΠ.

• Πρώτος σε σταυρούς ο Κασουλίδης, με ακόμα μεγαλύτερο αριθμό ψήφων σε σχέση με την προηγούμενη φορά. Πρόκειται εμφανέστατα για το γνωστό σύνδρομο του Ολυμιακού Πειραιώς: Κάθε χρόνο πρωτάθλημα εντός, αλλά στις προεδρικές δεν τραβάει η ομάδα....

• Οικολογικό μπρεϊκ: Πρόσφατη έρευνα καταδεικνύει ότι κινδυνεύουν με αφανισμό οι κυπριακοί νυχτοπάππαροι. Μάλλον δεν πήραν δείγμα από τα καζίνο των κατεχομένων. Ή έστω από τον τελευταίο όροφο των γραφείων της ΑΗΚ.

• Αντιδρούν οι κληρικοί στην Ελλάδα για την εισαγωγή του μαθηματος της σεξουαλικης αγωγής στα σχολεία. Προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι οι άγαμοι θύται της πιο βλακώδους άγνοιας.

• Την ίδρυση τμήματος Σλαβικών γλωσσών μελετά το πανεπιστημίο. Μην ξανακούσω ότι το ακαδημαϊκό ίδρυμα δεν αφουγκράζεται τις αναγκες της κοινωνιας, θα γίνει χαμός!

• Η Τουρκία αισθάνεται έντονα τη σκιά της Κύπρου σε ό,τι αφορά την ενταξιακή πορεία της δήλωσε ο Τούρκος Υπουργός, αρμόδιος για τις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. Πριν προλάβει να πάρει την επόμενη ανάσα, ο σύντροφος Συντρόφιας σχολίασε ότι με τη δική μας πειστική πολιτική, σε κάθε βήμα της, η Τουρκία μας βρίσκει μπροστά της.

• Ναι, σύντροφε μου, αλλά να μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Να θυμόμαστε τις αντιευρωπαϊκές σας αλλεργίες και τον Κρανιδιώτη που και που, ε;

• Ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου, επιλογή Τάσσου, δημοψήφισμα, υιοθέτηση του ευρω. Ούτε ένα στα 4 δεν πιάσατε σωστά εκεί στο ΑΚΕΛ! Κάτσε τωρά να ακούεις πόσα λίτρα πετρόλαον θέλει ο Ταλάτ για τα Κόκκινα.

• Τώρα που το σκεφτομαι, η τελευταία φορά που κάνατε μια σωστή επιλογή ήταν το 1988, με τον Βασιλείου. Αλλά κι αυτόν τον είχατε δεμενο μην τυχόν κι αναπνεύσει λίγο παραπάνω...

• Καλημέρα Πρόεδρε! (Ακόμα θα το φυσάνε εκει στη Χαραυγή....)

• Σε άλλη μια υψιπετή δήλωση τώρα, του Νίκου Αναστασιάδη, που είπε ότι είναι περήφανος για όλους τους υποψηφίους του κόμματος του. Νίκο, θα σε ρωτήσω ξανά, λέγοντας αργά-αργά αυτή φορά τις λέξεις μου και θέλω τη σωστή απάντηση: Είσαι περήφανος για ΟΛΟΥΣ τους υποψηφίους του κόμματος σου;

• Αντρος Κυπριανού: «Η εκστρατεία του ΔΗΣΥ ειναι αντιακελική». Νίκος Αναστασιάδης: «Δεν αποδεχόμαστε την αναξιοκρατία, το ρουσφέτι και την αδιαφάνεια της Κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ». Γιώργος Σεφέρης: «Καλώς ήρθατε στην Κύπρο τράγοι και μαϊμούδες».

• Μαϊμούδες είπα και θυμήθηκα την άλλη είδηση που λεει ότι οι πίθηκοι γαργαλιούνται, καθώς δείχνει πείραμα για την εξέλιξη του γέλιου. Απαιτώ να δω τα αποτελεσματα για τους Κύπριους πολιτικούς!

• Υποθέτω ότι όποιος δεν πορώνεται με κάτι τέτοιες συγκλονιστικές δηλώσεις του Αντρό-Νικου, ανήκει στην απολιτίκ νεολαία....

• Σύντροφε Νίκο Αναστασιάδη, προβληματίζομαι...Έκλεισες τα μάτια σε μια δεύτερη περιρρέουσα, μια δυσώδη επανάληψη ενός βρόμικου πολέμου. Έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι, τελικά, γουστάρεις να αναγιώνεις πελλούς.

• Με τέτοια μυαλά πάντως, και μέχρι να αποφασίσετε να κάνετε προεκλογική εκστρατεία χωρίς τη σημαία της Ελλάδας, το ψηφάκι μου δύσκολα θα το ξαναδείτε εκεί στην Πινδάρου.

• Αλλά για να προλάβω τις χαμηλές πτήσεις των τασακίων, δεν θέλω να ακουστώ απόλυτος: αν κατεβάσετε το Στυλιανίδη για πρόεδρο το 2013 θα αναθεωρήσω.

• Βέβαια, φταίω κι εγώ που όπου ακούσω για εκσυγχρονισμό, νέα εποχή, πολυσυλλεκτικότητα, λόγο στον πολίτη, είμαι εύπιστος σαν κουτάβι ενός μηνός. Κι έτσι την κάνω τη μαλακία κάθε πέντε χρόνια!

• Εκεί, όμως, που νιώθω την απόλυτη ματαίωση είναι που προσπαθώ να πείσω και τον πατέρα μου για σας. Τώρα καταλαβαίνω το βλέμμα κατανόησης και απόσυρσης του...

• Εντάξει, να με δουλεύετε εμένα, μπορώ να το καταπιώ. Να σας φέρνω κουβαλητό και τον κυρ-Αντρέα, όμως, πάει πολύ. Για αυτό, Νίκο, σου ανακοινώνω το τέλος της δεκαετούς μας σχέσης.

• Κι ελπίζω αυτό να σε ταρακούνησε έστω και για ένα δευτερόλεπτο.

8 Ιουνίου 2009

Κάτι μ’ αρρωσταίνει σ’ αυτήν την πολιτεία

• Οι ευρωεκλογές τελείωσαν! Ζήτω οι βουλευτικές εκλογές! Ετοιμαστείτε, αδέλφια, ο καιρός γαρ εγγύς!

• Η αποχή ήταν ο μεγάλος αντίπαλος όλων και ήδη ξέρουμε το ποσοστό της.

• Φαντάζομαι ήδη τον μέσο Κύπριο (απέχοντα) πολίτη στα επόμενα 5 χρόνια να βρίζει το διευθυντήριο των Βρυξελλών που ορίζει τις ζωές μισού δισεκατομμυρίου ευρωπαίων.

• Όχι, σύντροφε Νίκο Αναστασιάδη! Δεν εννοώ μόνο τον εύκολο ευρωσκεπτικισμό του Ακελ.

• Έτσι είναι η ζωή αγαπητέ συμπολίτη. Αν δεν αφιερώσεις 5 λεπτά για να ψηφίσεις, χάνεις το δικαίωμα κριτικής της κάθε εξουσίας για τα επόμενα 5 χρόνια.

• “Μόνον που όταν γελάει η εξουσία μαζί σου, μαλάκες λέει εμάς που προσπαθήσαμε, αλλά για μιαν ακόμα φορά δεν μπορέσαμε, επειδή εσύ απείχες...”. Στάθης, από την Ελευθεροτυπία της 1ης Ιουνίου.

• Όμως να μη σας βαραίνω με τέτοια ζόρικα κυριακάτικα. Το Purple άλλαξε. Εις ανάμνηση του μισολυπόθυμου wannabe lifestyle χαρακτήρα του, θα αναφερθώ στο μεγάλο κοινωνικό γεγονός της βδομαδας που πέρασε.

• Ο σύντροφος Συντρόφιας έχει θέσει ψηλά τον πήχυ για κάθε Κύπριο πατέρα που σέβεται τον εαυτό του. Τον Ιανουάριο θεμελίωσε ένα νέο θέατρο το κόστος ανέγερσης του οποίου υπολογίζεται στα 20,5 εκατομμύρια ευρώ περίπου. Είναι το ακριβότερο σπίτι που έχτισε ποτέ Κυπραίος για την κόρη του....

• Τέρμα οι μονοκατοικίες και οι σιδερκές που εξέχουν που πάνω.

• Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε απο το limit up, ο σύντροφος κτύπησε ρέστα, κλείνοντας το Μετόχι του Κύκκου για την τέλεση του μυστηρίου. Εκεί όπου κάθε κύπριος πολίτης μπορεί να ζητήσει να τελέσει ένα μυστήριο. (Ποια;) δίκαιη κοινωνία!

• Σύντροφε, τσιμέντωσε πρώτα τη λύση και μετά πιάσε τα πανηγύρια. Αλλιώς σε βλέπω σκυφτό μπροστά στην Ιστορία και από την ετυμηγορία της δεν σε σώζει ούτε το σοβιετικό διδακτορικό σου.

• Ας είναι. Όσο ο σύντροφος πάντρευε, κάποιοι άλλοι ονειρεύονταν διαζύγια...

• Το ΔΗΚΟ, με το γνωστό μυξοπαρθενίστικο ύφος του, μας έχει κάνει τα μυαλά ροφκόρ, ζητώντας από τον Πρόεδρο να το διώξει από την Κυβέρνηση, αν αυτό θεωρεί πρέπον.

• Για έντιμη αποχώρηση και αξιοπρέπεια ούτε λόγος, βέβαια. Αλλά για το ΔΗΚΟ μιλάμε, τι λέω τώρα;

• Μιας και βρισκόμαστε στην κατηγορία «Εθνικοσοσιαλισμός-Πατριωτισμός», έχω να εισηγηθώ ένα ρηξικέλευθο μέτρο για την εξοικονόμηση χαρτιού: τη συγχώνευση Φιλελεύθερου - Σημερινής. Αφού σε όλα τα βρίσκετε αδέρφια, γιατί να ζείτε χώρια;

• Μάλιστα, η πρόταση μου για το νέο έντυπο είναι να ακούγεται ο εθνικός ύμνος, καθώς γυρνάει η σελίδα. Όπως εκείνες τις ευχετήριες κάρτες, που παίζουν πάντα παράτονα το χάππυ-πέρτεϊ. Αλλά προσοχή στην ορθή εκτέλεση του έργου μην τυχόν και πεταχτεί από καμιά μπαζωμένη αντιαρματική τάφρο ο μουσικολόγος Ζαχαρίας.

• Τα Σάββατα συστήνω δώρο μια γιγαντοαφίσα του Αρχιεπισκόπου και τις Κυριακές ένα οδηγό επιβίωσης για εφέδρους με τίτλο: «Κάτω που τες τερατσιές», με αφιέρωμα στα καπαρέ της Λάρνακας.

• Σε κάθε δεύτερη σελίδα θα πρέπει να υπάρχει ολοσέλιδη καταχώριση του ΕΥΡΩΚΟ που θα διαμαρτύρεται για τη συμμετοχή ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ στην Κυβέρνηση.

• Να, μ’ αυτα τα «πες-πες» την ψώνισαν εκεί στο ΔΗΚΟ και άρχισαν να σκέφτονται την αποχώριση. ΕΥΡΩΚΟ: κόμμα-αντροχωρίστρα!

• Αναλογιζόμενος αυτές τις βλακείες, θυμήθηκα άξαφνα τον Αρχιεπίσκοπο που πάλι την έβγαλε περίπατο στην Αθήνα. Διερωτήθηκε αν υπάρχει πλέον χώρος στην Αττική για μια Νέα Λευκωσία, Νέα Πάφο, Νέα Λεμεσό κτλ.

• Όταν μιλούσε ο Κασουλίδης για δεύτερη Μικρασιατική καταστροφή, είχαν πέσει τα παπαγαλάκια του εθνικισμού να τον φάνε. Τώρα ψάχνεις να δεις που θα μετεγκατασταθούμε;

• Αν κατάλαβα καλά, μέχρι να βρεθεί η ιδανική για τον Μακαμβριώτατο λύση, πρεπει οι ηπειρωτικές πλάκες να αποκλίνουν τόσο ώστε η Τουρκία να βρεθεί Βλαδιβοστόκ με Πεκίνο γωνία και η Κύπρος να γίνει λόφος με θέα το Ουισκόνσιν.

• Το θέμα βέβαια είναι ότι αν θες να αναμειγνύεσαι στην πολιτική, πετάς το ράσα, τραβάς μια ξούρα και εμφανίζεσαι στον κόσμο με το πραγματικό σου όνομα, τουτέστιν Ηρόδοτος Δημητρίου. Αλλά για κάτι τέτοιο χρειάζονται και αρχίδια....

• Όσο ο Ηρόδοτος, λοιπόν, διαμαρτυρόταν για την έλλειψη χωροταξικού σχεδίου για τη στέγαση των εκ Κύπρου αδελφών, ο Ταλάτ χαρακτήριζε αποκύημα της φαντασίας δημοσιεύματα στον τουρκικό τύπο, τα οποία κάνουν λόγο για επιστροφή της Μόρφου στους Ελληνοκυπρίους.

• Απορώ σύντροφε....τι προτιμάς τελικά; Να είσαι μισταρκός της Τουρκίας στην Κερύνεια ή εκ περιτροπής πρόεδρος ενός αναγνωρισμένου κράτους;

• Την ώρα που εμείς πλακωνόμασταν στο μικρό γαλατικό χωριό μας, στην άλλη άκρη του κόσμου ο ηγέτης της Βορείου Κορέας Κιμ Γιονγκ Ιλ επέλεγε τον γιο του για να τον διαδεχθεί στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.

• Είναι αναντίλεκτο, πασιφανές, αναντίρρητο και οφθαλμοφανές (όπως θα έλεγε και ο Ανδρέας Πιτσιλλίδης με τη λακωνικότητα που τον χαρακτηρίζει) ότι οι αξίες του ελληνικού πολιτικού συστήματος έχουν φτάσει στη νοτιοανατολική Ασία. Μόνο που ο Κιμ έριξε και ένα πυραυλάκι για να γιορτάσει την είσοδο του τέκνου του στην πολιτική.

• Εμείς όμως δεν είμαστε σαν αυτούς τους βάρβαρους. Τα πολιτικά τέκνα στην Κύπρο ξοδεύουν μεθοδικά, ευρηματικά και αποτελεσματικά τα λεφτά που αφήνει ο κοσμάκης στο παγκάρι. Πινακίδες, διαφημιστικές καταχωρίσεις, προεκλογικό υλικό κλπ. Η διαφορά ανάμεσα στον θεομπαίχτη και τον θεάρεστο είναι μόνο δυο γράμματα.

• Θετικά στη φυματίωση 40 παιδιά σε γυμνάσιο. Στην ευρωπαϊκή Κύπρο, όχι σε κάποια υπανάπτυκτη χώρα.

• Θέλω να διαβεβαιώσω τα παιδιά ότι αυτό που έπαθαν είναι φυσιολογικό: κάτι μ’ αρρωσταίνει κι εμένα σ’ αυτήν την πολιτεία.

• Πάρτε παράδειγμα τον ντόρο για την ιστορία με τον Πουργουρίδη. Έβαλε μια υπογραφή για τη διερεύνηση της κατάστασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Δωδεκάνησα και του την έπεσαν απο παντού.

• Την ίδια ώρα ο χαρακτηρισμός από τον Ερντογάν ως φασιστοειδούς αντίληψης την εκδίωξη απο την Τουρκία όσων είχαν διαφορετική εθνική ταυτότητα, ξεσήκωνε τους ακροδεξιούς στην Τουρκία.

• Το μόνο που απομένει να απαντηθεί είναι αν ο γαλάζιος λύκος είναι απόγονος του γκρίζου ή το ανάποδο...

• Ο ισραηλινός στρατός κάλεσε τους Ισραηλινούς να αποθηκεύσουν νερό, τρόφιμα και είδη για την παροχή πρώτων βοηθειών στα καταφύγια για τη μεγαλύτερη άσκηση πολιτικής άμυνας που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στη χώρα.

• Πάει, χάλασαν και οι Ισραηλινοί! Ξέχασαν τα βασικά: φουκούες, σμίλες, κάρβουνα που ψήνουν θκυό φορές, αποκωδικοποιητή LTV τζιαι τρεις κάσσιες ΚΕΟ.

7 Ιουνίου 2009

Ομιλούσες γραβάτες


«Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά,
να μου δοθεί ετούτη η χάρη.»
Γ. Σεφέρης, Ημερολόγιο καταστρώματος Β’



Ο ΔΗΣΥ με πέντε από τους έξι υποψηφίους του, μας έστειλε διάφορα μηνύματα: ότι μπορεί να συμπεριλάβει στους κόλπους του ακραιφνείς ευρωπαϊστές, πεισμωμένους εκσυγχρονιστές, ανθρώπους βγαλμένους από το κομματικό φυτώριο, φίρμες της λαϊκής δεξιάς και υποψηφίους που απευθύνονται στο (υπερ-)πατριωτικό ΔΗΣΥ. Ο έκτος, όμως, αποτέλεσε μια δυσερμήνευτη επιλογή.

Παρακολούθησα με προσοχή τη διαδικτυακή παρουσία του και, στο μέτρο του δυνατού, την εν γένει παρουσία του στα δημόσια πράγματα. Οι διαπιστώσεις είναι απογοητευτικές. Ο λόγος του κινήθηκε σε αφόρητα κατηχητικό επίπεδο, χωρίς να κατορθώσει να ευαγγελιστεί μια νέα ιδέα ή να δοξάσει μια καινή αντίληψη. Τα διαδικτυακά σποτάκια, βγαλμένα κατευθείαν από τα πιο βαρετά δοκίμια τρίτης γυμνασίου με θέμα: «Γιατί η Ευρώπη είναι καλή;», ήταν ένας κοινότοπος ψαλμός για την «καλή» Ευρώπη, μια διαρκής επανάληψη ενός mantra που φιλοδοξεί να εκστασιάσει τους πιστούς με την ατέρμονη επανάληψή του. Μια ομιλούσα γραβάτα με κοιτούσε μέσα από την οθόνη...

Αντιθέτως, εξέλαβε τις εκλογές ως παγκύπριες εξετάσεις και φλόμωσε τους συμπολίτες μας με καλοβαλμένες, πλην κενές περιεχομένου, προτασούλες. Κι αυτό αποδείχθηκε πονηρό εκ μέρους του, αφού πόνταρε στις αδυναμίες του κοινού του. Εκμεταλλεύτηκε το σύνδρομο μειονεξίας του μέσου, καθυστερημένου Κυπραίου έναντι του πομπώδη, φαφλατά καλαμαρά, που ξέρει να πει δύο κουβέντες στη σειρά και να βάλει 5 επίθετα πριν από ένα ουσιαστικό. Στην πολιτική, όμως, δεν αρκεί να ξέρεις λέξεις με περισσότερα από 7 γράμματα. Και είναι εδώ το ζήτημα: το να είσαι στωμύλος δεν αρκεί για να καλύψει την ανυπαρξία προσωπικού πολιτικού στίγματος.

Κατά ένα διαστροφικό τρόπο, το μήνυμα φαίνεται να εγκολπώνει το «δοξασμό του τίποτα» μιας κοινωνίας που εξακολουθεί να παράγει τα υπο-προϊόντα της με τον ίδιο τρόπο εδώ και δεκαετίες: ο εύκολος δρόμος για την είσοδο στην πολιτική περνά μέσω οικογενειακών τζακιών, μέσω της οικονομικής επιφάνειας του όποιου μέντορα και των προσωπικών γνωριμιών σου. Εν ολίγοις, το μήνυμα είναι σαφές: γίνε protégé! Με αυτόν τον τρόπο η ίδια η ιδέα της πολιτικής υποβιβάζεται στην κατηγορία του lifestyle, κάπου μεταξύ Down Town και Beautiful People. Αυτά όμως τα βρίσκει κανείς στον κομμωτή του.


Το ότι κατήλθε σε αυτές τις εκλογές για να εγγράψει υποθήκες για το πολιτικό του μέλλον το αντιλήφθηκε ο καθένας. Ο ΔΗΣΥ αγχώθηκε να βρει ένα υποψήφιο και απάντησε στο λάθος ερώτημα: το ερώτημα δεν είναι πόσο τον χρειάζεται ο ΔΗΣΥ, αλλά πόσο αυτός έχει ανάγκη τον ΔΗΣΥ για να υπάρξει πολιτικά. Ο κ. Αναστασιάδης ίσως θα έπρεπε να αναζητήσει στο καρνέ του τον Γιώργο Βασιλείου, για να του υπενθυμίσει ο τελευταίος ότι το να ανδρώνεις πολιτικά έναν αριβίστα έχει κάποια στιγμή οδυνηρές συνέπειες...