5 Οκτωβρίου 2008

Ακυβέρνητες Πολιτείες


με αφορμή μια κουβέντα με τον Αδριανό

Λοιπόν, ποια είναι η προοπτική μας; Ποια είναι η προοπτική αυτής της κοινωνίας; Για ποιο λόγο οι θεσμοί, τα όργανα, η οικονομία, ο καθημερινός βίος; Γιατί οι εφημερίδες, οι αντιμαχίες, οι προϋπολογισμοί; Ποια είναι, επιτέλους, η κινητοποιός δύναμη αυτής της κοινωνίας;

Προσπαθώ εδώ και καιρό να ονοματίσω αυτό που με ενοχλεί περισσότερο με εμάς – αν μπορεί να θεωρηθεί ότι «εμείς» είμαστε ένα σώμα ενιαίο, με συλλογική βούληση και κοινά χαρακτηριστικά ή έστω με δυναμικές που δημιουργούν κάποια κοινή συνισταμένη. Μας λείπει το συλλογικό όραμα, το πρόσημο στην πορεία προς το μέλλον, ίσως ακόμα κι η πεποίθηση ότι μπορούμε να το διεκδικήσουμε και να το διαμορφώσουμε. Με πνίγει πολλές φορές η ιδέα ότι ενδεχομένως να έχουμε παραιτηθεί ακόμα και από αυτήν την ίδια την ιδέα της δυνατότητας ύπαρξης ενός, οποιουδήποτε έστω, μέλλοντος!

Η συντριπτική κυριαρχία του Κυπριακού στην κοινωνία μας έχει δημιουργήσει αυτή την μελαγχολική αίσθηση του τέλους της Ιστορίας, του τέλους της Πολιτικής, του τέλους του Διαλόγου. Είμαστε εγκλωβισμένοι σε μια άχρονη φούσκα της ιστορίας: ούτε μπρος ούτε πίσω. Τίποτα δεν μας εξεγείρει, τίποτα δεν μας ενθουσιάζει, τίποτα δεν μας προβληματίζει. Βήμα σημειωτόν στο χωροχρόνο. Πήξαμε στους καθωσπρεπισμούς, τις ιεραρχίες, τις επετειακές ομιλίες. Μπουχτίσαμε από τις αναχρονιστικές πρακτικές, τους αναμασημένους θούριους, τις ανέραστες μέρες. Η αναστοχαστική μας διάθεση εξαντλείται σε ασυνάρτητα κείμενα εις άπταιστην λυκαυγικήν που μετατρέπουν σε τραβεστί το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ». Μοιάζουμε όλο και περισσότερο με βαριεστημένα βαμπίρ...

Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να παίζει παιχνίδια με το διάβολο, με την ίδια μεταφυσική αμφισβήτηση λες και πρόκειται για την περί του Θεού αυταπάτη, ακόμα και για αυτή τη δυνατότητα να υπάρξει μια λύση, ενός αίσιου -υπό τις περιστάσεις- τέλους στη μακρά ιστορία του προβλήματός μας. Τα σύνορα της υπαρξιακής μου αγωνίας δεν φτάνουν στην Κερύνεια, σύντροφοι!

Στο βλαχομπαρόκ μας σκηνικό συμμετέχουν όλοι: τα πάσης φύσεως λαμόγια της εξουσίας, της οικονομίας, οι λογής-λογής παραγοντίσκοι του ποδοσφαίρου, ανερχόμενοι φοιτητοπατέρες, πρόθυμοι για όλα δικηγόροι, πολυθεσίτες αγωνιστές, επιδοτούμενοι ψευδοαγρότες, παραιτημένοι εκπαιδευτικοί, ψωνισμένες κάσhιες, εποχιακά «φρούτα» της TV, αργυρώνητοι διανοούμενοι, ικανοποιημένοι δημόσιοι υπάλληλοι, ψοφοδεή κομματόσκυλα, αλαφροϊσκιωτοι νεοσύλλεκτοι, κρατικοδίαιτοι δημοσιογράφοι, αγάμητες κυράτσες των γκαλερί.

Αλήθεια, ποιον κοροϊδεύουμε; Το ξέρω, το ξέρεις, το ξέρει, μα καμωνόμαστε πως δεν το ξέρουμε: Ο χορός των καταραμένων δεν έχει τελειωμό, σαν ατέλειωτη χαιρετούρα καλεσμένων σε γάμο, με πανομοιότυπα, σαρδόνια χαμόγελα. Πενηντάευρω, τόκκα, φαί – μάππα, κάφκα, αυτοκίνητο – κυνήγι, εκλογές, καπαρέ – κομμωτήριο, Μακαρίου, πιεμτάπλουγιου – ντιβέλοπερ, μέσον, Αγιάναπα – παπάδες, ΕΥΡΩ.ΚΟ, Ομονοιάκκα.... Τα τρίπτυχα της αξιακής μας κατρακύλας δεν έχουν τελειωμό.

Περίεργη εποχή, δίχως φώτα πορείας. Η ειρωνεία, καθώς τελειώνω το κείμενο: στο ραδιόφωνο παίζει Τρύπες. «Είναι μονόδρομος ο δρόμος που ΄χεις πάρει και δεν σε βλέπω να γυρίζεις πίσω».
Μιζέρια....

5 σχόλια:

rose είπε...

με εκανες να σκεφτώ αυτο:

κάποτε, όχι πολύ παλιά, 1-2 γενιες πίσω, κάποιοι ανθρωποι αγωνίζονταν γιατι δεν είχαν άλλη επιλογή..

εμείς γιατι θυμώνουμε όταν οι διπλανοι μας επέλεξαν ήδη;
κι ας είναι όλα όσα περιγράφεις..

μας έταξε κανείς λιγότερη μοναξια;
λιγότερο θυμό, ή απόγνωση;
μικρότερη ανάγκη;

ανακαλύφτηκε κανένας νέος φυσικός νόμος για να αλλάξουμε την "υλη" (μας) εκτός από τη θερμοτητα και την πίεση;

Νικόλα, 36,7 είναι η ανθρωπινη θερμοκρασία σώματος. Η ίδια για όλους. Κατι θα λέει για τον ψυχισμό μας και αυτο..

Από υποθερμία της ψυχής πάσχουμε
(βάζω την εαυτή μου μέσα πρώτη και καλύτερη..)

andreas f.stavrou είπε...

Ο κόσμος κινείται πολύ γρήγορα, οι άνθρωποι αλλάζουν. Τα πράγματα γύρω μας δεν είναι καθόλου στάσιμα. Οι φορείς της εξουσίας και οι συντρέχοντες ζού στον κόσμο τους. Όμως αυτοί δεν είναι η κοινωνία.
Φως υπάρχει. Ίσως ψάχνεις σε ακατάλληλα μέρη.

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ νικόλα ρωτάς γιατί είμαστε έτσι όπως είμαστε, μια διαπίστωση που είχα γράψει και αλλού:

"η κύπρος πέρασε από την εποχή του αρότρου στην εποχή του διαστήματος μέσα σε 40 χρονιά

η δεκαετία του 50 της κύπρου δεν έχει καμιά σχέση με την εποχή των 00s

οι πλείστοι κυπραίοι που σήμερα ειναι 60-65 μεγάλωσαν χωρίς τουαλέτα, νερό στο σπίτι ρεύμα με μύλλαν του σιοιρου σαν ντιζέρτ

τα παιδιά αυτών των ανθρώπων είναι άτομα ηλικίας 30-40 δηλαδή η νέα γενιά που και καλά πήρε τα ηνία

η κύπρος δεν πέρασε απολύτως καμιά μεταβατική περίοδο αλλά όλα κινούνταν με αστρονομικές ταχύτητες χωρίς να προλαβαίνει ο κόσμο να τις αφομοιώνει

ενώ οι δυτικές χώρες πέρασαν από βιομηχανική επάνασταση, αστικοποιηση, κοινωνικές ζυμώσεις, σταδιακή ανάπτυξη τεχνολογίας καλλιτεχνικές ανησυχίες

η κύπρος την δεκαέτία του 50 είχε στην λευκωσία ως επί το πλείστον τους γλύφτες των εγγλέζων οι οποίοι σπούδαζαν στο όξφορτ και στο σα-σεξ και μας κυβερνούν και σήμερα (σχετικό!) και οι οποίοι νόμιζαν ότι είναι αριστοκράτες

μέ την “ανεξαρτησία” και τα όσα επακολουθήσαν μέχρι και σήμερα οι κυπραίοι δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία υποστούν κοινωνικές καλλιτεχνικές επιστημονικές ζυμώσεις με όλες τις προεκτάσεις που έχουν αυτά στην ζωή του μέσου κυπραίου

ο σύγχρονος κυπραίος είναι ένας άνθρωπος χαμένος χωρίς ταυτότητα και χωρίς προσωπικότητα

η δουλοπρέπεια και ηττοπάθεια που έχει σε όλες τις εκφάνσεις της μίζερης ζωης του

ο κυπραίος είναι ένα άτολμο πρόβατο χωρίς αυτοπεποίθηση που (νομίζει ότι) παίρνει “αξία” μόνο από τα υλικά αγαθά που μαζεύει και επιδεικνύει ακριβώς επειδή δεν έχει τίποτα άλλο να επιδείξει

ένας κενός άνθρωπος"

διαπιστώσεις επί διαπιστώσεων των διαπιστώσεων ω διαπιστώσεις.... και πάει λέγοντος......

κοίταξε να δεις φίλε νικόλα, το πρόβλημα μας ξέρεις ποιο είναι; μιλάμε πολύ και κάνουμε λίγα.....

ο λόγος που έφτιαξα αυτό το blog ήταν για να βγάλω κάποια πράγματα να τα φέρω στο φως έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα υπάρξουν άνθρωποι οι οποίοι θα αντιδράσουν σε όλα αυτά τα σκατά που μας καλύπτουν σε αυτή την άθλια κοινωνία που μεγαλώνουν τα παιδιά μας μαθαίνουν πως πάνω απ΄όλα «ΕΓΩ να περνάω καλά και οι άλλοι ας πεθάνουν»

Οι δημοσιοκάφροι έθαψαν και κουκούλωσαν θέματα που δεν βολεύουν την εξουσία του χρήματος του λεγόμενου κράτους ένα από τα οποία δημοσιεύθηκε και εδώ

(Oι νεοφεουδάρχες κυριαρχούν και επί του ΑΔ-απόφαση κατά του “αγιου” κυκκου http://osr55.wordpress.com/2008/09/12)


Το blog αυτό είχε από τον ιούνιο κάπου 2 χιλιάδες views, πολυς κόσμος τα διάβασε αυτά ελαχιστότατοι σχολίασαν καν και εμένα να μου έρχεται συνεχώς το τραγουδάκι στο μυαλό «στον πάτο, εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω……………….»


Κάπου στις 16 Σεπτεμβρίου αντιλαμβάνομαι ότι αυτός ο χώρος εδώ του ιντερνετ χρησιμεύει περισσότερο σαν ένας διαδικτυακός καφενές και λέω δεν γαμιέται και ο καφενές σας και εσείς μαζί

«κυπραίοι………….ό,τι πάθουμε καλά να το πάθουμε!

μες την κλάψα μια ζωή για το πόσα μας έχουν κάνει οι τούρκοι, οι πολιτικοί, εγγλέζοι οι οι οι οι

“όταν οι μπάτσοι δείρουν τα παιδιά σας τότε θα βγείτε απ΄τα κλουβιά σας” λέει ένα σύνθημα ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ μη κυπριακό

είδαμε live ον τιβι 18 μπάτσους να χτυπάνε δύο ανυπεράσπιστα παιδιά …………..και; τι έγινε; τίποτα φυσικά

αυτό που διαπιστώνω καθημερινά είναι ότι οι κυπραίοι είναι με αυτούς που τους γαμάνε γιατί κατ΄ουσίαν στα σώψυχα τους αυτό που θέλουν είναι κάποτε να γίνουν και αυτοί από γαμημένοι γαμιάες……….

δεν υπάρχει παιδεία σ΄αυτό τον τόπο………..

η δασκάλα που κάνει μάθημα στα παιδιά αυτού του τόπου ειναι ένας άνθρωπος απαιδεύτος που μόνη της αξία είναι το σέλοτεξ οπυ θα κάνει ώστε να πάρει κρετιτσ και γλύψιμο από την διευθύντρια της και τα νύχια και τα μαλιά της……

οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αυτού του τόπου διδάσκουν στα κυπριοπουλα αυτό που ξέρουν και μόνο……….κρύψε να περάσουμεν και να βλέπεις την παρτούλα σου μάνα μου να φκάλεις πολλα λεφτά ……..

και εσείς που τα διαβάζατε αυτά και δεν τολμάτε να σχολιάσετε καν τις βρωμιές των εξουσιαστών σας τα ίδια σκατά είστε……….

κυπραίοι άχρηστοι»



κάπου εκεί που θα το έκλεινα το μαγαζί άρχισαν να πέφτουν σχολιάκια και μέσα σε ένα blog βρήκα και μια εξωφρενική είδηση την οποία αγνοούσα

Δικαστής σε απεργία πεινάς - Κουκούλωμα από τα κανάλια – Vhttp://osr55.wordpress.com/2008/09/23/

και αν δεν υπήρχε το blog http://bluerose-rose.blogspot.com

δεν θα την μάθαινα ποτέ μέσα στο κουκούλωμα και στον σωρό από σκατά που μας πλασάρουν καθημερινά οι δημοσιοκάφροι και τα κανάλια τους

Πέραν του διαδικτυακού καφενέ του πράγματος θα ήθελα να απευθυνθώ σε όποιον άνθρωπο απογοητεύεται θυμώνει και εξοργίζεται με όσα συμβαίνουν γύρω του και θέλει εκτός από διαπιστώσεις να κάνει κάτι για αυτό ώστε να αλλάξει κάτι επιτέλους γιατί μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει κάτι

ας επικοινωνήσει μαζί μου στο e mail

osr55@hotmail.com

δεν υπάρχουν συνταγές για το τι πρέπει να γίνει ούτε και εγχειρίδια δράσης

αλλά ας γίνει πρώτα μια επικοινωνία και οι 2 θα γίνουν 4 κλπ κλπ

στην τελική πράττεις αυτόπου πιστεύεις χωρίς να ελπίζεις ουσιαστικά σε κάτι…………… "


εν ολλίγοις αγαπητέ νικόλα αυτό που λείπει από αυτό τον τόπο είναι οι ΠΡΑΞΕΙΣ!

από λογάκια όμορφα διατυπωμένα μπουχτίσαμε...........

ο διαδικτυακός καφενές είναι πλούσιος και το πρόβλημα μας είναι ότι οι συνοδοιπόροι ή οι συντροφοι του άλλου αγώνα όπως και να τους ονομάσεις, όπως εχω διαπιστώσει μένουν στα λογάκια και στις διαπιστώσεις............

και το πλέον τραγικό είναι ότι οι πλείστοι αυτοί "σύντροφοι" του άλλου αγώνα πιστεύουν ότι η αλλαγή θα επέλθει και από τους πολιτικάντηδες που είναι ένα τεράστιο γρανάζι του συστήματος!!!

μου έρχεται στο μυαλό μια φράση που κάπου διάβασα ή άκουσα: γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις......


ναι έχω οργή και θυμό μέσα μου και το ξέρω ότι επειδή είμαι απόλυτος θα σε κάνω να θυμώσεις με αυτά που λέω αλλά αγαπητέ μου φίλε νικόλα αλλά πέραν του κουλουσμά και του καφενέ πρέπει να υπάρξουν πράξεις από ανθρώπους που πράγματι αντιδρούν, να βρεθούν διεξόδοι από το αδιέξοδο και το πρώτου που έχει να γίνει είναι η επικοινωνία

άλλωστε η αδηκ νομικής αυτό δεν αντιπροσώπευε; )

Νικόλας Κυριάκου είπε...

Συμφωνω με τα περισσότερα απο όσα λες - τα 'χουμε ξανασυζητησει άλλωστε. Δεν μπορώ να ασπαστω την απαξίωση όλου του συστήματος γιατί στο δικό μου μυαλό οδηγεί ευθέως στην αμφισβήτηση της δημοκρατίας. όσο κολοβή, προβληματική και ελλειπής είναι αυτή. Ιστορικά παραδειγματα άφθονα στον προηγούμενο αιώνα.
Παιδεία: ειμαστε πολύ πίσω, αλλά την ίδια στιγμή έσύ, εγώ και άλλα άτομα είμαστε παιδιά αυτής της Παιδείας. Ευτυχώς, απέτυχαν! Άρα, στο μελλόν είναι οι προοπτικές.

Θυμός με όσα λες; Καθόλου. Γιατί;

Πράξεις και λόγια. Δεν θεωρώ κανένα από τα δύο περιττά. Ο διαδικτυακος καφενές είναι δεδομένος, αλλά κανένας δεν μας ζήτησε να μπουμε σε αυτόν, πόσω δε μαλλον να ανοίξουμε κουβέντα με τους θαμώνες. Υπάρχουν όμως σελίδες που αξίζουν-ας μην απαξιώνουμε συλλήβδην όσους επιχειρούν να πουν κάτι. Εξάλλου, την απεργία πείνας της δικαστού από κάτι τέτοιες σελίδες τη μάθαμε όλοι! Και μιας και μου θύμισες την ΑΔΗΚ: "καλύτερα να ανάψεις ένα κερί, παρά να διαμαρτύρεσαι για το σκοτάδι". εξακολουθεί να με καλύπτει.

Σε χαιρετω!

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ νικόλα το θέμα είναι τι αντιπροσωπεύει αυτό το κερί και εν τέλει πως το ανάβεις........

το σκοτάδι είναι όλα αυτά που ανέφερες με τα οποία συμφωνω, το γαμημένο το κερί τι είναι, τι πρέπει να είναι;

σόρυ για την φόρτιση απλά τρελλαίνομαι απ΄όλα αυτά που βλέπω να γίνονται συνεχώς και γω σαν μια μονάδα να στέκομαι ανήμπορος και άπρακτος παρ΄όλες τις πράξεις μου ....

εφόσον ανέφερες τις αξιότιμες τρύπες αυτή την περίοδο νοιώθω πολύ έντονα την Ονειροπαγίδα, Δεν χωράς πουθενά....................

οκ η διαπίστωση έγινε επανειλημμένως, εγώ προσωπικά έκανα άλλη μια διαπίστωση, ότι στην ουσία όλο αυτό το σκοτάδι που περιέγραψες

διαιωνίζεται στην Κύπρο γιατί απλά οι κυπραίοι στην πλειοψηφία τους θέλουν να γίνουν χαλίφηδες και αυτοί,

ούτε καν στην θέση του χαλίφη, να γίνουν ένας στους πολλούς ώστε να γαμάνε σαν "μάγκες" τους "νόμους" που ισχύουν μόνο για τους άλλους

δεν θέλουν δικαιοσύνη απλά θέλουν την δύναμη και την εξουσία του χρήματος ή έστω να αρπάξουν και αυτοί κανά κοκκαλάκι.....

η αδηκ αγαπητέ νικόλα έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ ήταν ένα αποτέλεσμα έμπρακτης παρέμβασης στον μικροκοσμο της νομικής και στον κόσμο του πανεπιστημίου των καταλήψεων και φυσικά της κοινωνίας των απεργειών

κάτι αντίστοιχο πρέπει να υπάρξει με κάποιο τρόπο, δεν ξέρω πως αλλά επιτέλους πρέπει να υπάρξει συσπείρωση οργάνωση, εδώ ο κόσμος φοβάται να επικοινωνήσει καν, γιαυτό και τρελλαίνομαι και θυμώνω και νευριάζω όταν βλέπω τα ίδια και τα ίδια να αναπαράγονται στον διαδικτυακό καφενέ στον οποίο φυσικά μπήκα μόνος μου και έπιασα κουβέντα με τους θαμώνες όπου και βρήκα και αξιόλογους ανθρώπους

το θέμα είναι όλα αυτό το έμψυχο υλικό να μην παραμείνει στα στεγανά του καφενέ

πολλοί μπαίνουν διαβάζουν πολύ λίγοι σχολιάζουν και δυστυχώς είχα μόνο μια ανταπόκριση στο κάλεσμα η οποία δεν ήταν καν κυπραία!

η αλλαγή που θα έρθει στην Κύπρο, ΑΝ έρθει ποτε δεν θα ξεκινήσει από την Κύπρο

νασαι καλά