Io sono Saviano

Ο Roberto Saviano ζει εδώ και πολύ καιρό υπό προστασία. Κοιμάται σε διαφορετικό μέρος κάθε νύχτα, συχνά μέσα σε αστυνομικά τμήματα. Η προσωπική και κοινωνική του ζωή έχει καταστραφεί ολοκληρωτικά και βιώνει με τη διαρκή απειλή ότι μια σφαίρα, μια βόμβα ή κάτι ανάλογο θα κόψει το νήμα της ζωής του.

Αιτία το βιβλίο του με τίτλο Gomorra (λογοπαίγνιο με τη λέξη Καμόρα και Γόμορρα) το οποίο καταδύεται στον ερεβώδη κόσμο του κόσμου της Μαφίας, κατονομάζει υπαιτίους, αποκαλύπτει τη δομή των εγκληματικών της πρακτικών, περιγράφοντας συνάμα με εκπληκτική λεπτομέρεια την εικόνα μιας παραδομένης στη Μαφία πόλης, της Νάπολι, που τελεί σε αποσύνθεση. Το συναρπαστικότερο είναι ότι αποδεικνύει ότι αυτό το οικοδόμημα αποτελείται από ανθρώπους των οποίων η ευφυϊα είναι μηδαμινή.


Ο Saviano τόλμησε να αμφισβητήσει ευθέως τη σαπίλα και τη διαφθορά. Ξεγέλασε μαεστρικά ένα σύστημα που φάνταζε ανίκητο και αδυσώπητο, εκθέτοντας το στο μοναδικό πράγμα που δεν αντέχει: το φως! Έβγαλε αυθάδικα τη γλώσσα σε όλο το συρφετό που εξαγόραζει συνειδησεις, εκμαυλιζει και ισοπεδώνει συνειδήσεις και αξιοπρεπειες. Το τίμημα είναι βαρύ. Πέρα από τη διαρκή απειλή εναντίον της ζωής του, η καθημερινότητα του είναι μια κόλαση. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη του δήλωσε ότι έχει ανάγκη να βγει για μια βόλτα μια ηλιόλουστη μέρα, να δει τη μητέρα του χωρίς προηγούμενη συνεννόηση και άνευ παρουσίας αστυνομικών και να μπορέσει να δώσει χώρο στον έρωτα του να αναπνεύσει...



Μαζί με την άμεση πρόκληση προς αυτούς, απευθύνει και μια δεύτερη πρόκληση: προς τους συμπολίτες του, ενδεχομένως και εμάς όλους. Τους αποδεικνύει ότι ο δρόμος των υποκλίσεων, της άνευ όρων παράδοσης και της προσωπικής αλλοτρίωσης δεν είναι μονόδρομος. Το μήνυμα είναι προς την κοινωνία του – ξεσκεπάζει τη βρώμα και την τρίβει στο πρόσωπο όλων: για να λείψουν, επιτέλους, οι δικαιολογίες και οι ψευδαισθήσεις. Η ευθύνη του καθενός δεν μπορεί να εξακολουθήσει να παίζει την ωραία κοιμωμένη.


Ο Saviano είναι σήμερα 29 χρονών. Φαίνεται φτιαγμένος από ένα υλικό, που βρίσκεται σε έλλειψη στους καιρούς μας: έντιμος, ειλικρινής, ανθρώπινος, ευθύς, ανυπότακτος, διεκδικητικός, εμφορούμενος από αξίες που δεν μετράνε στο φαμιλέντο αυτού του κόσμου – όλα σε έναν άνθρωπο. Δεν ξέρω αν μπορώ να χωρέσω τις λέξεις «ρομαντικός» και «ήρωας» στην ίδια πρόταση γι’ αυτόν. Αλήθεια, πόσοι άντρες της γενιάς μας έχουμε τα κότσια να ακολουθήσουμε το δρόμο του; Μην μου απαντήσετε - μελαγχολώ....