Ο Αρχιεπίσκοπος είναι μια μοναδική δημόσια φιγούρα. Με τον τρόπο του. Φαντάζει βγαλμένoς από άλλες εποχές, όταν η Εκκλησία μπορούσε να κουμαντάρει τους αγράμματους και υπόδουλους πιστούς, με τα 2-3 γράμματα που ήξερε και την εκμετάλλευση του θρησκευτικού αισθήματός τους. Όμως οι κουτοπονηριές δεν περνάνε στην εποχή μας και γι΄αυτό έχει βρεθεί πολλές φορές εκτεθειμένος.
Το ΅χει η μοίρα αυτού του όλβιου τόπου να βιώνει με χρονική καθυστέρηση τη μιζέρια της Ελλάδας. Βρήκαμε μια χαλασμένη κόπια του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και τη βάλαμε να παίζει non-stop. Εξυπνακισμοί, απροκάλυπτες παρεμβάσεις στα δημόσια πράγματα, οικονομική διαπλοκή, σκοταδιστικές τοποθετήσεις, θρησκοληπτικές οπισθοδρομήσεις. Διαλέχτε, κόσμε!
Τα λόγια του τον προδίδουν συχνά, αν και υποψιάζομαι ότι από τα πολλά επίθετα που θα μπορούσα να δανειστώ από τον Πιτσιλλίδη, το «ευφυής» δεν θα ήταν το πρώτο. Ας μην ξεχνάμε τις πομπώδεις δηλώσεις ότι θα ανοίξει σαμπάνιες για την ένταξή μας στην ΕΕ, για να γιορτάσει...την ένωσή μας με την Ελλάδα. Ας θυμηθούμε την ανεκπλήρωτη δέσμευση ότι η Εκκλησία θα αποζημιώσει τους πρόσφυγες για τις κατεχόμενες περιουσίες τους. Ας ξαναδιαβάσουμε για τους εμπόρους του Ναού και ακολούθως το αίτημά του να υπάρξει μια εκ των προτέρων συμφωνία για τα επιτόκια των τραπεζών. Είναι πρόθυμος συνοδοιπόρος της Δεξιάς του Κυρίου, καθώς δηλώνει ότι οι μισθωτοί δεν αντιλαμβάνονται την οικονομική κρίση. Είναι επικίνδυνος, αφού δεν δίστασε να χαρακτηρίσει αυτή την εφημερίδα ως φερέφωνο της τουρκικής πολιτικής. Είναι μοιχεπιβάτης του θρόνου: τα μονοψήφια ποσοστά του δεν στάθηκαν εμπόδιο στη νομικά προβληματική και ηθικά επιλήψιμη εκλογή του. Είναι ασεβής. Προς τον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία, αφού δεν θέλησε να πετάξει χρήματα στο γάμο του Καραγκιόζη, δηλαδή στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Είναι κομματικοποιημένος. Στήριξε δημόσια το ΔΗΚΟ και τον Τ.Παπαδόπουλο. Είναι προκλητικός. Παρεμβαίνει στα του Κυπριακού, εκμεταλλευόμενος τη δημοσιότητα που του παρέχει η θέση του. Είναι σιωπηλός, όταν ερωτάται για την Τοξεύτρα. Μετακινεί κατά το δοκούν τα όρια της ηθικής, δικαιολογώντας τις δολοφονίες Τουρκοκυπρίων. Αλλού θα τον είχαν ξυρίσει. Κι αν δεν βρίσκεται εύκαιρος κομμωτής, ας ψάξουν το Χρήστο Στάγγο....
Η Εκκλησία βιώνει μια αρρωστημένη κατάσταση. Η παρουσία του στο δημόσιο βίο αποτελεί όνειδος. Λειτουργεί έξω από τους συντεταγμένους κανόνες της Πολιτείας, πέρα από οποιαδήποτε δημοκρατική νομιμοποίηση. Ο δημόσιος λόγος και η παρουσία άλλων επιφανών ιεραρχών, του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του Αλβανίας Αναστάσιου και του Αθηνών Ιερώνυμου στέκονται σε απόλυτη αντίθεση με τη δική του παρουσία.
Η λύση υπάρχει. Και είναι η παραίτησή του. Και μαζί με αυτή, να ακολουθήσει ένας χείμαρρος κάθαρσης: μια διαφανής εκλογή αρχιεπισκόπου, ένας ολικός έλεγχος των οικονομικών της Εκκλησίας, και μια συζήτηση για την αναθεώρηση του Καταστατικού Χάρτη της και του άρθρου 110 του Συντάγματός μας. Ο σκοπός όλων αυτών; Να καθοριστούν πλέον οι διακριτοί ρόλοι Πολιτείας και Εκκλησίας και να αποφύγουμε παρόμοιες φαιδρές καταστάσεις στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου