10 Νοεμβρίου 2013

Αποφένια

-->


Το καλοκαίρι τραβάει το δρόμο του/ βαθιά μέσα στην επικράτεια του φθινοπώρου/ μοιάζοντας να ψάχνει/ την σκοτεινή πρωτεύουσά του/ που θλίβει τις ψυχές των ανθρώπων/ τέτοιο καιρό κάθε χρόνο./ Τα λόγια των άλλων/ έρχονται κουβαλώντας το άχθος της ασημαντότητάς τους/ παραφουσκωμένα «εγώ» παραφυλάνε σε κάθε στιγμή/ 
μιας σταθερής καθημερινότητας/ κι ο πάσα εις κορδώνεται πρόστυχα απέναντι μας/ βασανίζοντας ανελέητα τον ακουστικό μας πόρο/ με αυτάρεσκα λόγια, επιστολές και «δια ταύτα»/ που δεν καταλήγουν πουθενά./ Με τούτα και με κείνα/ μας μένουν 2-3 ώρες φωτός στο δειλινό/ (ποτέ δεν συνήθισα την αλλαγή της ώρας)/ μια παλιά μελαγχολία/
 γνώριμη σαν παιδικός πόνος/ αναδύεται από τα παλιά μας/ εγκαταλειμένα μεταλλεία/ τώρα πια ούτε χαλκός ούτε χρυσός/ μόνο σκουριά στις στέγες και τις κλειδώσεις των σωμάτων μας./ Κάποιες φορές παραδίδομαι αμαχητί/ ένοχος μειωμένων συναισθηματικών αντιστάσεων γαρ/ κι άλλες αποφεύγω απλώς το θέμα/ μα όπως βλέπεις χρησιμοποιώντας πάντα επιρρήματα/ παραπειστικά, παραπλανητικά, παρορμητικά/ τόσο όσο για να ισορροπήσω ανάμεσα σε δάκτυλα, ψιχάλες κι αναμνήσεις./ Θα ήταν καλύτερο, 
πιο εφικτό θα έλεγα/ όσο κι αν δεν την χώνεψα ποτέ αυτή τη λέξη. Να έβρισκα την τελεία ή κάποιο άλλο σημείο στίξης/ και κάπως έτσι, αθόρυβα αν γίνεται/ 
να έγραφα ένα επίλογο εδώ./ 
Πώς την λύνεις, λοιπόν, την προαιώνια αγωνία του ανθρώπου/ όταν πληθαίνουν γύρω σου οι παγίδες/ αλλά σε τρώει από μέσα αργά το αναπάντητο/ μιας διαρκής αναχώρηση/ 
κι η αγωνία;/ Αυτή, μου φαίνεται ήταν η τύχη/ κι αυτή θα συνεχίσει να είναι/ 
όσων τάλαντο δεν είχαν άλλο/ έξω από το να ξέρουν - ή να καμώνονται πως ξέρουν - 
να συνταιριάζουν τις λέξεις/ να παντρεύουν φωνήεντα/ και να επιχειρούν μικρές αποκαλύψεις./ Καιρός για ανασύνταξη, λοιπόν/ κι εκείνην την απόπειρα που όλο αναβάλλεται/ την απόπειρα λέω/ της μεγάλης ανάγνωσης/ για την ένωση όσων στα μάτια των άλλων/ φαινόντουσαν παράδοξα, παράλογα, παράταιρα/
 (κοίτα με, κάνω ξανά το κόλπο με τη συνήχηση για να εκμαιεύσω τη δική σου συγκίνηση)/ «αποφένια», ώστε/ 
το είπαν άλλοι πριν από μας./
 Ας το δοκιμάσουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: