11 Ιανουαρίου 2009

Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός

Χτυπιέται, τύπτει και φρίττει το ΔΗΚΟ για το κοινό ανακοινωθέν του Συντρόφου και του Ταλάτ. Προς στιγμήν, σκέφτηκα να αναζητήσω το ΦΑΠ μου και να ξεσκονίσω τους κανονισμούς βολής οβιδοβόλου όπλου 155mm, για να υπερασπίσω κι εγώ αυτόν τον όλβιο τόπο, μαζί με τους μπροστάρηδες αγωνιστές.

Λοιπόν, γιατί δεν αποφασίζετε με ποιον είστε και ποια θα είναι η πολιτική σας άποψη; Όλο αυτό το παιχνιδάκι με τους "κυπριανικούς", τους "τασσικούς" και τους "προεδρικούς" έχει αρχίσει να γίνεται βαρετό. Η παγκόσμια πρωτοτυπία να έχει μια άποψη ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, άλλη άποψη ο πρόεδρος του κόμματος και διαφορετική όλοι οι υπόλοιποι στην κομματική ιεραρχία είναι μια πολιτική γελοιότητα. Η οποία ξεσκεπάζει τις εκλογικές συνεννοήσεις και τις προσωπικές ατζέντες του καθενός.

Αν το βρώμικο παιχνίδι συναλλαγής και διαμοιρασμού οφφιτσίων ομολογείτο, θα ήταν πιο έντιμο, αφού αυτό που συμβαίνει αυτήν την περίοδο είναι εμπαιγμός της κοινής νοημοσύνης. Είναι αντιληπτό ότι αυτή η ετερόκλητη κυβερνητική συμμαχία δεν έχει πολύ δρόμο μπροστά της. Οι στόχοι, τα μέσα και οι πολιτικοί προσανατολισμοί είναι διαμετρικά αντίθετοι. Τίποτα δεν συνδέει τους εταίρους σε αυτήν - εκτός από την κοινή προσδοκία της πολιτικής απομόνωσης του ΔΗΣΥ και βεβαίως της νομής της εξουσίας...

Προχωρούν χρονικά οι συνομιλίες και μαζί τους κρατιέται ζεστή η ελπίδα ότι κάτι θα βγει στο τέλος αυτής της διαδικασίας. Πλησιάζουν κι οι ευρωεκλογές και καθίσταται πασιφανές ότι άρχισαν από τώρα να βαράνε τα σήμαντρα για την επιστροφή στο κομματικό μαντρί. Δηλώσεις και τοποθετήσεις αυτού του τύπου θα πρέπει να αναμένονται με μεγαλύτερη συχνότητα και περισσότερη ένταση στους επόμενους μήνες. Το πρόβλημα δεν είναι αν αυτό το τσίρκο δικαιούται να ομιλεί. Αντιθέτως, είναι αυτή η τραβεστί στάση που ενοχλεί: εντός της κυβέρνησης αλλά εκτός της πολιτικής της.

Όλο αυτό το σκηνικό στερείται σοβαρότητας και θέτει την κομματική ατζέντα πάνω από τη διαχείριση του Κυπριακού αυτήν την περίοδο. Η αντίληψη ότι σε βάθος χρόνου η κατάσταση θα ανατραπεί κι ότι οι συνθήκες θα μεταβληθούν εξακολουθεί να κηρύσσεται και να σπέρνει φρούδες ελπίδες, την ώρα που όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας!
Σύντροφοι, την ώρα της λύσης (ή της πικρής ώρας) θα χρειαστείτε αριστεριστές, εκσυγχρονιστές, αποκαρδιωμένους πολίτες, εξωκοινοβουλευτικούς, πεφωτισμένους δεξιούς για να τραβήξουν το κουπί. Όλους, δηλαδή, εκτός από αυτούς. Όσο όμως χαϊδεύετε τα αυτιά ορισμένων στα κομματικά δώματα, δίχως να είστε σαφείς και ειλικρινείς με την κοινωνία, φοβάμαι πως στο μέτρημα στο τέλος θα βγούμε λειψοί.

3 σχόλια:

Aceras Anthropophorum είπε...

Νικόλα δεν είναι για να υπερασπίσω την κυβέρνηση που υποστήριξα, αλλά αν στο μέτρημα δεν είναι και μέρος αυτών δεν συμπαθείς, τότε είναι που θα βγούμε λειψοί. Δεν νομίζω ότι όλοι οι δηκοϊκοί είναι Τάσσοι. Δεν ξέρω τι υπονοείς όταν λές πως δεν είναι σαφείς και ειλικρινείς με την κοινωνία (ποιάν;) αλλά βλέπω ότι τουλάχιστον στο Κυπριακό ο Χριστόφιας είναι σταθερός και δεν νομίζω να επηρεάζεται από κανένα. Αυτός στον οποίον εσύ πόνταρες, ήδη πριν εκλεγεί, είχε αρχίσει να χαϊδεύει τα αυτιά, όχι μόνο κομματικών δωμάτων, αλλά ακόμα και του αρχιεπίσκοπου του ίδιου.

Πιστεύω ότι το παιχνίδι που παίζεται μεταξύ Χριστόφια-Καρογιαν-Κυπριανού-Δησύ μπορεί να είναι το καλύτερο πόκερ για να είμαστε αρκετοί αν μας τύχει να πρέπει να πούμε Ναι

Επωφελούμαι για να προτείνω και κάτι. Στο επόμενο δημοψήφισμα να τεθεί η ερώτηση "Προτιμάτε την παρούσα διχοτόμηση παρά την προτεινόμενη λύση"; Οπότε να είμαστε εμείς του ΟΧΙ.

Νικόλας Κυριάκου είπε...

Ασερα,

έχω την αίσθηση ότι πορευτήκαμε για χρόνια με μεσοβεζικες στάσεις και πολιτικές αλλαξοκωλίες. Κι αυτό αφορά όλους, αν δει κάποιος την "πολιτική" ιστορία από το 77 και μετά. Ο Χριστόφιας είναι σταθερός, οκ μαζί σου και μαζί του. Όμως δεν αντιλαμβάνομαι προς τι όλο αυτο το παιχνίδι ισορροπιών. λες και έχουμε απλετο χρόνο μπροστά μας για να να συζητάμε τη λύση. Δεν πιστέυω ότι και ο πιο ανοικτόμυαλος/προοδευτικός κλπ στο χώρο του ΔΗΚΟ μπορεί να να συμπαραταχθεί τώρα σε μια προοπτική επίλυσης όπως την αποζητάμε.

Για αυτό και θέλω τον Πρόεδρο να είναι ειλικρινής με την κοινωνια μας. Όταν μιλάει για λύση με τους όρους που την περιγράφει στις ομιλίες, τις διακηρύξεις , το πολιτικό του πρόγραμμα προφανώς απευθύνεται σε όλους τους πολίτες, αλλά δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι.

Για τα χαϊδέματα που αναφέρεις...κι οι δυο χάϊδεψαν τα κομματικά αυτιά, αλλά τελικά το Ακελ τους προσεταιρίστηκε - προφανώς όχι στη βάση κοινης ιδεολογικής ή πολιτικής βάσης! Θυμάσαι όλο το μπουρδέλο με τις συνεδριάσεις του Δηκο, που ήρθε ο κοσμος τούμπα για να ψηφίσει Χριστόφια; Ωστόσο, το ζήτημα τωρα δεν είναι ποιος χάιδεψε ποιον. Θα μπορούσαμε να προσάπτουμε ο ένας στον άλλο για ώρες τα σφάλματα των πολιτικών. Όσο για τον Τομμη, τα ξαναπαμε. Μεταξύ 1 και 2 Κυριακής ειχα γράψει ένα κειμενο για όλο αυτο το σκηνικό. Νομίζω η αίσθηση ξαναζει.

Καθαρές λύσεις φίλε μου Ασέρα! Ζητάω πολλά ρε γαμώτο;

rose είπε...

για την Κύπρο Νικολα ζητάς πολλά γιατι ουτε λύση θα έχουμε
ουτε καθαρότητα

πόσο μάλλον καθαρές λύσεις