"κι έβγαλεν την μαχαίραν του και κόβγει
τα λυμπά του με τον αυλόν και του είπε:
Για τούτα έδωκες θάνατον!" Αυτό το τέλος όρισε για το ρήγα Πιέρ ο δαίμων της πορνείας."
Ο δαίμων της πορνείας
Γ. Σεφέρη
Στις 27/6/2008 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) κοινοποίησε στην κυβέρνησή μας την προσφυγή του κ. Nikolay Mikhaylovich Rantsev. Ο κ. Rantsev είναι Ρώσος πολίτης και ξεκίνησε τη νομική μάχη ενώπιον του ΕΔΑΔ σχετικά με το θάνατο της κόρης του Oxana Rantseva στην Κύπρο το 2001. Η Oxana ήταν τότε 21 χρονών.
Με την προσφυγή του ισχυρίζεται ότι υπήρξαν τέσερις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της κόρης του: το δικαίωμα στη ζωή, της απαγορευσης αναγκαστικής εργασίας, της πρόσβασης σε δικαστήριο και του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής ενώπιον εθνικής αρχής.
Όπως προκύπτει από τα γεγονότα, η πικρή ιστορία της Oxana έχει ως εξής: έφτασε στην Κύπρο το 2001 με τη μεσολάβηση ενός "καλλιτεχνικού πράκτορα" και εργάστηκε σε ένα "καμπαρέ". Διέμενε σε ένα σπίτι μαζί με άλλες κοπέλες που δούλευαν μαζί της. Οι συνθήκες εργασίας και το περιβάλλον ήταν τόσο άθλια που εγκατέλειψε το σπίτι και την εργασία της σε έξι μόλις μέρες. Ο εργοδότης της την εντόπισε και την κατήγγειλε στην αστυνομία, η οποία τη συνέλαβε για παραβίαση του περί μεταναστεύσεως νόμου. Αφού παρέμεινε υπό κράτηση για μερικές ώρες, η αστυνομία ειδοποίησε τον....εργοδότη της να την παραλάβει. Έτσι κι έγινε. Η Oxana οδηγήθηκε στο διαμέρισμα κάποιου φιλικού στον εργοδότη προσώπου και μια ώρα μετά την παραλαβή της βρέθηκε νεκρή μετά από πτώση της από το μπαλκόνι. Οι νεκροψίες που διενεργήθηκαν από τις ρωσικές και κυπριακές αρχές κατέληξαν σε διαφορετικά συμπεράσματα, με την πρώτη να καταλήγει ότι οι πληγές, οι μώλωπες και άλλες κακώσεις που βρέθηκαν στο σώμα της Oxana είχαν μετά βεβαιότητας συμβεί πριν το θάνατό της.
Η ιστορία της Oxana είναι, κατά την περιορισμένη μου γνώση, η πρώτη αυτού του είδους που φτάνει στο ΕΔΑΔ. Είναι, ωστόσο, μια περίπτωση που φαίνεται να συμπυκνώνει όλο τον οχετό που κυλάει στο νησί μας: σωματεμπορία, άσκηση βίας εναντίον γυναικών, εργασιακό περιβάλλον που ισοδυναμεί με σύγχρονη σκλαβιά, συντριβή της αξιοπρέπειας, διαφθορά στο αστυνομικό σώμα, διαπλοκή κρατικών παραγόντων με διάφορα "μπουμπούκια" της νύκτας, καθεστώς ατιμωρησίας για όλους. Η Κύπρος φιγουράρει συχνά σε εκθέσεις διεθνών οργανισμών, όπως του Συμβουλίου της Ευρώπης, που αναφέρονται στο ζήτημα της σωματεμπορίας. Πολλές από αυτές καταγράφουν τη δυσαναλογία των αριθμών των γυναικών στα καμπαρέ με αυτόν του ολικού πληθυσμού και στιγματίζουν τις συνθήκες εργασίας τους. Σημειολογικά αναφέρω ότι είμαστε το μόνο ευρωπαϊκό κράτος που ακριβώς απέναντι από το δημαρχείο της πρωτεύουσας του υπάρχουν τρία καμπαρέ! Και το μόνο που υπουργός Δικαοσύνης του έχει πει ότι το όνειρο τού 45% των γυναικών της Ανατολικής Ευρώπης είναι να γίνουν πόρνες!
Αυτή η κατάσταση είναι ένα όνειδος. Αποτελεί προσβολή για τη συνείδηση κάθε ανθρώπου. Θάνατοι, όπως αυτός της Oxana, είναι μια μελανή κηλίδα που απλώνεται καθημερινά πάνω στην κοινωνία μας και αποκαλύπτει μια βαθιά άρρωστη και διεστραμμένη διάσταση της. Και γι' αυτό πρέπει να δώσουμε ένα τέλος.
3 σχόλια:
δυστυχώς ζούμε σε μια βαθιά υποκριτική κοινωνία που από τη μια γεμίζει τις εκκλησίες κάθε κυριακή και από την άλλη "επιχορηγεί" τα χιλιάδες καπαρε παγκύπρια.
η περίπτωση της οξάνα ελπίζω να σταθεί η αφορμή για να αλλάξει κάτι έστω και στο ελάχιστο. για παράδειγμα αν γινόταν νόμιμη η πορνεία θα ελεγχόταν καλύτερα και θα προστατεύονταν τόσο οι κοπέλες όσο και οι πελάτες από νοσήματα κτλ. άλλωστε η πορνεία είναι το αρχαιότερο επάγγελμα, είναι μεγάλη υποκρισία να νομίζουμε ότι θα το απαγορεύσουμε με μια νομοθεσία και αυτό θα είναι αρκετό για να εξαλειφθεί. δε θα γίνει ποτέ κάτι τέτοιο! ας δούμε την αλήθεια κατάματα και ας την αντιμετωπίσουμε αντί να εθελοτυφλούμε.
Μα αφού κάνει επιδρομές τζιαι η αστυνομία τζιαι διαπιστώνει πως στα καμπαρέ δεν υπάρχει πορνεία...
Τς, τς, τς...
Αυτά που γίνονται στο κράτος μας είναι απαράδεκτα , δύστυχος αυτοί οι οποίοι έχουν τα χρήματα και της διασυνδέσεις με το κράτος αλλά και το ίδιο το κράτος πάντοτε βγαίνουν καθαροί και αυτοί οι οποίοι από ανάγκη κάνουν κάποιες μικρό παρανομίες βασανίζονται και τιμωρούνται παραδειγματικά . Είναι πραγματικά εσχως και αρρώστια το καθεστώς το οποίο ζούμε , μετά το παίζουμε καλά παιδάκια στους ξένους και ζητάμε βοήθεια . Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι ο θεός μας έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία με την εισβολή , αλλά στην Κύπρο γρήγορα Ξεχνάμε το ποιοι είμαστε .
Αυτό το οποίο έγινε με την Οκξανα είναι τραγικό και πιο τραγική είναι η ζωή που περνάει ο Πατέρας της . Κρίμα που αυτοί που ελέγχουν τις καταστάσεις σκέφτονται μόνο το δικό τους συμφέρων .
Δημοσίευση σχολίου