29 Μαρτίου 2009

Panem et circenses

"Eκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν."
Κατά Ιωάννην 19:6

Η αντίδραση της κοινωνίας μας αποτυπώνεται τις τελευταίες μέρες στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, στον πρωτότυπο (για τα δεδομένα μας) "μπανανοσφυρικτικό" πόλεμο και την αυτο-οργάνωση στην πρωτοβουλία Alert. Η πρωτοβουλία αυτή δείχνει να συσπειρώνει ανθρώπους διαφόρων ιδεολογικών αποχρώσεων και πεποιθήσεων με κοινή συνισταμένη το ότι η ανοχή τους (μας) έχει τελειώσει.

Ένα από τα βασικά προτάγματα που φαίνεται στα συνθήματα και στα διαδικτυακά φόρουμ είναι η τιμωρία και η φυλάκιση και των δέκα ατόμων που εμπλέκονται στο γνωστό περιστατικό. Εκ πρώτης όψεως το σύνθημα πείθει με την απλότητά του. Είναι όμως αυτό το ζητούμενο;
Υπάρχουν ορισμένα βασικά δεδομένα στην εξέταση του ζητήματος. Η εμπλοκή του καθενός, όπως προκύπτει από την βιντεοταινία, είναι διαφορετική. Η ευθύνη του αστυνομικού που κτυπά είναι διαφορετική από την ευθύνη εκείνου που φτάνει αργότερα και παρακολουθεί τη σκηνή. Αλήθεια, ας βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του: είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι θα αντιδρούσαμε μπροστά σε μια τέτοια βαναυσότητα; Και με ποιο τρόπο; Από την ευκολία της απόστασης και της εκ των υστέρων γνώσης, η απάντηση μπορεί να είναι προφανής. Εγώ δεν είμαι τόσο βέβαιος για τη δική μου αντίδραση... Το δεύτερο σημαντικό δεδομένο είναι ότι το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης σε μια δημοκρατικά συντεταγμένη πολιτεία είναι αυτό που θα καθορίσει το είδος και το ύψος της ποινής. Το αίτημα για τη φυλάκιση όλων μπορεί να εκφέρεται ελεύθερα. Δεν μπορεί όμως να εκφεύγει της κριτικής. Το οφθαλμόν αντί οφθαλμού δεν χωράει σε ένα σύστημα ποινικής πρόληψης και καταστολής: η ποινή πρέπει να είναι ανάλογη της ευθύνης του καθενός. Κι αυτό δεν αποτελεί προσωπική άποψη. Αντιθέτως, είναι κατάκτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που ανήκουν στον καθένα.
Η αναφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα με φέρνει στην εισήγηση. Το κίνημα των πολιτών έχει μια εξαιρετική ευκαιρία να θέσει ως στόχο τη διαρκή προάσπισή τους στη χώρα μας. Να κτυπήσει την αστυνομική βία, που αποτελεί ενδημικό φαινόμενο. Να χρησιμοποιήσει τα μέσα ενημέρωσης που έχει για να ενημερώσει σχετικά με τις διάφορες αναφορές, όπως του Συμβουλίου της Ευρώπης, σχετικά με το χαμηλό επίπεδο προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο. Να απαιτήσει όπως καταστεί η Αστυνομία ουσιαστικά υπόλογη στους δημοκρατικούς θεσμούς και κυρίως στη Βουλή μας. Να ζητήσει την ενίσχυση με ουσιαστικές αρμοδιότητες ανεξάρτητων θεσμών, όπως αυτού του Επιτρόπου Διοικήσεως. Να συγκροτήσει μια πραγματική κουλτούρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην κοινωνία μας, που θα ξεφύγει από τις τετριμμένες αναφορές σε αυτά στο πλαίσιο του Κυπριακού. Για να γίνει αυτό πρέπει να αποκλειστούν "λογικές Κολοσσαίου", της ηδονής που προκαλεί στις μάζες η δημόσια συντριβή ανθρώπων. Η τιμωρία των 10 ατόμων δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό, ακριβώς γιατί θα εξαλείψει τις δυνατότητες αυτού του κινήματος να αλλάξει τα πράγματα. Κι όσο κι αν φωνάξουμε, όσο κι αν διαμαρτυρηθούμε, ο μόνος κριτής που μπορεί να αποδώσει μεστή νοήματος Δικαιοσύνη είναι τα δικαστήρια, κυπριακά και ευρωπαϊκά.
Ας μη χάσουμε την ευκαιρία: να προτάξουμε το Δίκαιο απέναντι στην Εξουσία.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με την ανάλυση και τα συμπεράσματα.
Με ξενίζει όμως η απορία σου σε σχέση με την ενδεχόμενη αντίδραση οποιουδήποτε μπροστά στη βαναυσότητα. Κι αυτό για δυο λόγους: Πρώτον, οι αστυνομικοί έχουν θεσμική υποχρέωση να αντιδρούν μπροστά στη βία και να προστατεύουν όποιον την υφίσταται. Η ενεργοποίησή τους, συνεπώς, δεν είναι θέμα ευαισθησίας, αλλά επιτέλεσης καθήκοντος. Δεύτερο, στον πυρήνα των δικαιωμάτων του ανθρώπου βρίσκεται η συλλογική αντίδραση απέναντι στη βαρβαρότητα. Κι ο καθένας που ατομικά τα προασπίζεται θα πρέπει, πιστεύω, να είναι βέβαιος για τη δική του αντίδραση όταν τα δικαιώματα ενός αδελφού ή ενός ξένου προσβάλλονται.

Νάσια

rose είπε...

Να συμφωνησω με την Νάσια και να προσθέσω πως η θέση για ενίσχυση υφιστάμενων θεσμών λχ Επιτρόπου Διοικήσεως είναι γενικόλογη Νικόλα.

Το γραφείο επιτρόπου διευρύνθηκε 2 φορές, με 27 θέσεις -αριθμο ρεκορ-αν δεν κάνω λάθος, οι οποίες μοιράστηκαν στα κρυφά αναλογα με τη δυναμη των πολιτικων κομμάτων! Στο γραφείο της φυσικα υπάρχουν αξιολογότατοι λειτουργοι και κάποιες σημαντικές εκθέσεις.

αλλά προβληματίζομαι αν σε ένα καλάθι με σάπια μήλα η λύση είναι να προσθέσουμε περισσότερα υγιή ή διαφορετικά σε χρώμα και άρωμα φρούτα...

όσο η κίνηση ALERT είναι ανένταχτη πυροδοτεί το διαλογο στην κοινωνία.

κάποιοι θα θέσουν τους προβληματισμους τους προς μια κατευθυνση αλλαγης και κάποιοι θα κάνουν τα πάντα να την αναχαιτήσουν.

Προς το παρόν δεν με απασχολεί τι θα νιωσουν οτι πρεπει να κάνουν οι "θεσμοι". Δεν μας υπηρετησαν σωστα.

Τωρα με απασχολει αν θα ακουστουν οσοι τους αμφισβητουν. γιατι μεσα απο την αμφισβητηση θα γεννηθει κατι...

ας μη βιαστουμε να το παγιωσουμε με τον ένα ή άλλο τρόπο.
εδω καλά δεν σφυρίξαμε πάνω απο 3-4φορές.

Νικόλας Κυριάκου είπε...

@Νάσια
Και όλοι έχουμε ηθικη υποχρέωση να την αποτρέπουμε. Δεν διαφωνώ στην ουσια του πράγματος. Ξέρω όμως πως είναι να βρίσκεσαι στη μέση του όχλου...
@ Ρόουζ
θεωρώ ότι εχουμε προβλημα κατεξοχην θεσμικό και η δημοκρατία (ως πολιτευμα) εχει το μειονεκτημα να πρεπει να αυτοδιορθώνεται και να επανεφευρίσκει τον εαυτό της μετά απο ανωμαλίες πολιτειακες ή του είδους που ζουμε αυτες τις μέρες. Εστιάζεις νομιζω αποσπασματικά στην αναφορά σου στην Επιτροπο. Αρα, το βλέπω απο αλλη γωνια.

Ν

rose είπε...

Νικόλα δεν πρόκειται για όχλο!
Δεν πρόλαβε να γίνει όχλος!!

και η Δημοκρατια - ποιά δημοκρατια "αυτορυθμίστηκε" - πές μου 2-3 παραδείγματα από το 1960 σε παρακαλώ αν έχεις πρόχειρα.



Η Επίτροπος παρουσιάστηκε ως παράδειγμα δυσλειτουργίας θεσμου - απλά τόλμησα να την αναφέρω γιατί δεν αντιμετωπίζω το θεσμό της ή την ίδια ως "ιερή αγελάδα"

andreas f.stavrou είπε...

@νικολας
Δε συμφωνώ με την οπτική σου. Είναι η οπτική του πάνω που βλέπει προς τα κάτω, δηλαδή είναι η λογική της εξουσίας, και όχι του κάτω που βλέπει προς τα πάνω, δηλαδή αυτού που ονομάζεις όχλο.

Ανώνυμος είπε...

Ανδρεα, δεν μου εξηγεις γιατι διαφωνείς.
Ν

andreas f.stavrou είπε...

@νικολας
Τελικά ο κάθε πολίτης γνωρίζει το αυτονόητο, ότι δηλαδή η λεγόμενη δικαστική εξουσία θα απονέμει "δικαιοσύνη".
Ο πολίτης δεν αντιδρά γιατί θέλει να απονέμει ο ίδιος δικαιοσύνη. Ο πολίτης αντιδρά σωρευτικά, δηλαδή διαπιστώνει τώρα πια ότι εξώφθαλμα υπάρχει κατάχρηστική λειτουργία της εξουσίας. Γι αυτό και πολλοί που αντιδρούν μιλούν για φαινόμενα διαφθοράς, ότι διάλυσαν τα πάντα.
Παράλληλα διαπιστώνει ότι ενισχύεται ο αυταρχισμός της εξουσίας σε όλα τα επίπεδα και της αστυνομικής εξουσίας.
Αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει κρίση των θεσμών και θεωρεί ότι με αυτή την κρίση θυματοποιείται ο πολίτης.
Επομένως ο πολίτης γνωρίζει ότι δε θα απονέμει ο ίδιος δικαιοσύνη. Αντιδρά όμως για ποικίλα φαινόμενα κατάχρησης που βιώνει σε όλα τα επίπεδα. Ο καθένας έχει και ένα λόγο να αντιδρά, ο καθένας που βγαίνει στους δρόμους σου λέει και τη δική του ιστορία.
Αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα το πρόβλημα δεν είναι ο πολίτης που δεν τα γνωρίζει και πρέπει να τα μάθει. Το πρόβλημα είναι ότι η εξουσία συνειδητά παραβιάζει με την ισχύ της τα ανθρώπινα δικαιώματα. Άρα το πρόβλημα είναι πολιτικό και όχι παιδευτικό.
Η αναφορά σου στη "βουλή μας" μάλλον δείχνει ότι αποκλείεις από τη σκέψη σου τη διαχρονική διαπλοκή αστυνομίας-πολιτικών. Αυτή η αστυνομία δε δημιουργήθηκε σε ένα κενό, αλλά σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα. Δηλαδή αυτοί που έκαναν χρήση της συγκεκριμένης αστυνομίας, δεν μπορούν να είναι και οι θεράποντές της.
Η αναφορά σου στην Επίτροπο Διοίκησης δεν πείθει. Είναι μέρος του συστήματος και υπάρχουν δεκάδες μαρτυρίες πολιτών για τη μεταχείρισή τους.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα, που δεν μπορεί να αυτορυθμιστεί, γιαί αυτορύθμιση σημαίνει απο-ρύθμιση.

Νικόλας Κυριάκου είπε...

Ανδρέα, απορρίπτεις εξ ολοκλήρου το πολιτικό σύστημα και προφανώς εντοπίζεις αλλού τη λύση, εξ ου και η διαφωνία μας.
Αν σε καταλαβαινω καλα (με τις εγγενεις δυσκολίες του γραπτου λόγου, υπάρχουν αντίστροφα σημεία σε αρκετά ζητήματα σε σχέση με οσα θίγεις.
Η πρωτη διευκρίνηση είναι ότι δεν αντιλαμβανομαι την κοινωνική αντιδραση ως μια αντιδραση του όχλου - δεν βλέπω τα πράγματα αφ' υψηλού. κρινω, όμως, τα ζητούμενα της. Ειναι και οι 10 εμπλεκόμενοι βασανιστες; Η απαντηση μου ειναι όχι. Εχουν και οι 10 (διαφοροποιημενη) ευθύνη; πιστευω πως ναι. εναντι στον παραλογισμό της αστυνομικής βίας και της δικαστικής απόφασης η απαντηση μας (ως κοινωνια) δεν μπορει να ειναι ακόμη ένας παραλογισμός, δηλαδή όλοι οι μπατσοι ειναι βασανιστες και χώστε τους όλους μεσα. Αυτό δεν λυνει τίποτα. ικανοποιει ένα αίσθημα δικαίου που ισοδυναμει με μια λογική του στρατού: "να την φαν να φκαίνουμε". Το προβλημα της αστυνομικής βίας δεν θα λυνόταν ακόμα και αν τα εμπλεκομενα άτομα μπουν μεσα για ισοβια φυλακιση.
Ειναι θεσμικό και πολιτικό και παιδευτικό το προβλημα. Δεν θεωρώ ότι οι πολιτες ξερουν τα δικαιώματα τους. Δεν υπάρχει κουλτούρα ανθρωπίνων δικαιωματων πέραν των όσων αναμασουμε για την εισβολή. Ειμαστε μια κοινωνια απαθης μπροστά σε τετοια ζητηματα. Δεν ειναι θέμα που προβάλλεται στα ΜΜΕ μας, δεν διδασκεται στα σχολεια μας, δεν υπαρχουν οργανισμοί πολιτών για αυτα τα θεματα (τώρα παει να γίνει κάτι), η διεθνής Αμνηστεια όσο εμεινε στην Κύπρο ήταν πιο γνωστή για το καλο καφενείο της, και ο καταλογος παει λεγοντας.
Μια κοινωνία όπου ο πολίτης αντιδρά γιατί θέλει να απονείμει δικαιοσύνη ειναι μια κοινωνία αυτοδικίας ή πολύ κοντά σε αυτήν. Εγώ το βρισκω πισωγύρισμα.

Νομιζω συμφωνουμε σε καποιες διαπιστωσεις - διαφωνουμε όμως ως προς την αντιμετωπιση. Απορρίπτεις αφοριστικά τον δυνητικο έλεγχο της βουλής και την αναγκη θωράκισης (περαιτέρω και ευρύτερες εξουσιες) της Επιτροπου.Αυτες οι πιθανες επιλογές δεν εχουν δοκιμαστεί ακόμα και ούτε εφευρισκω τον τροχό- μια ματια σε άλλες χώρες αλλωστε το αποδεικνύει. Παντα θα χρειαζεται να "τρεχουμε" πισω από μια δυσμενη εξέλιξη, είτε λεγεται αστυνομική βία είτε άλλες συγχρονες μορφές παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και κατι σε σχέση με τα ανθρωπινα δικαιώματα: οσο απίθανο κι αν ακουστεί ο πιο αποτελεσματικός φορέας που βοηθά στην αντιμετώπιση και καταπολέμηση τους ειναι ....τα ίδια τα κράτη. Οξύμωρο, αλλά αληθινό.

Τελος, αν η εισήγηση είναι ολοκληρωτική αλλαγή πολιτικού συστήματος τότε τα πιο πάνω περιττεύουν. Μπαινουμε σε μια άλλη ιδεολογική συζήτηση με άλλους όρους και ζητούμενα.

Ν

andreas f.stavrou είπε...

Σίγουρα δε μιλών για ολοκληρωτική αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Μιλώ για τόση αλλαγή όση έκαναν τα κόμματα σε διάστημα περίπου 50χρόνων. Δηλαδή το σύνταγμα είναι τυπικά το ίδιο αλλά η λειτουργία του προσαρμόστηκε στα συμφέροντα των κομμάτων.Ή το μετέτρεψαν από προεδρικό σε κοινοβουλευτικό. Και εγώ επιζητώ μια αλλαγή -χωρίς να αλλάξει το σύνταγμα -που να προσαρμοστεί στα συμφέροντα της κοινωνίας.

gregoris είπε...

εσκέφτουμουν αν έπρεπεν να σχολιάσω το κείμενο σου ή όι αλλά μιας τζιαι ήδη αντιδράσαν κάποιοι, να καταθέσω τζιαι εγώ κάποιες θέσεις.
1. η αναφορά σε "λογικές κολοσσαίου" τζιαι "όχλου" δείχνει την αλαζονεία νομίζω που συνοδεύκει το δικηγοριλλίκι.
2. η πρόταση για ενίσχυση της νομοθετικής εξουσίας τζιαι της επιτρόπου διοικήσεως χάνει το πποίντ, τζιαι μπορεί να οδηγήσει σε περισσόττερο τζιαι όι σε λλιόττερον κράτος.
3. η κίνηση ΑΛΕΡΤ είναι πολλά καλλύττερο παράδειγμα δημοκρατικής λειτουργίας που πολλούς κρατικούς θεσμούς.
4. σε μια κοινωνία που δεν αποκήρυξεν ακόμα την δικαιοσύνη των μασκοφόρων του Γρίβα, πρέπει να αντρέπουνται κάποιοι να χλευάζουν την έννοια την "λαϊκής δικαιοσύνης".
5. για τες δηλώσεις του υπουργού κ Λουκά με τες οποίες νομίζω εν θα πρέπει να διαφωνείς παραπέμπω σε στην ανακοίνωση του αλερτ τζιαι στο μπλογκ του Γιώργου Στρατή
6. αν θέλεις να κάμουμεν "ιδεολογική συζήτηση" με άλλους όρους και ζητήματα, κάμνουμεν την.

Νικόλας Κυριάκου είπε...

Γρηγορη, καλα εκανες και αφησες σχολιο. Η κουβεντα μου με τον Ανδρεα θελει εμπλουτισμό! Πιανω μια ανοικεια στάση στον αερα, όμως...

Σχετικα με όσα λες.
1. δεν θεωρω τον εαυτό μου δικηγορο. άσκησα το επαγγελμα για 1 χρόνο σε υποθεσεις που στρέφονταν εναντιον του Κύπρου στο ΕΔΑΔ. Δεν ειμαι αλαζονικος προς τα ατομα που αντιδρούν. Κι εγώ αντιδρώ στην απόφαση! όταν όμως όλοι τσουβαλιαζονται ως βασανιστες και το αίτημα είναι να πανε ολοι φυλακη, νομιζω χάνεται η ευκαιρια να μετεξελιχθει αυτή η αντιδραση στο κατι παραπανω: τη δημιουργία της κουλτουρας των ανθρωπινων δικαιωματων. Το γενικό συμπερασμα σου ότι οι δικηγόροι ειναι αλαζόνες ειναι ένα ηλιθιο ρατσιστικό σχόλιο. Αλλά αφού πρέπει καποιος να αποδεικνύει καθημερινα ότι δεν ειναι ελεφαντας ισως θα επρεπε να λαβεις υπόψη και το προηγουμενο κειμενο μου με τιτλο: "Τήβεννοι, ρόμπες και άλλες απίθανες νομικές ιστορίες".

2. Η υποταγή της Αστυνομιας σε ουσιαστικό ελεγχο της βουλής (το κατεξοχήν αντιπροσωπευτικό όργανο του λαού) δεν παραπέμπει σε περισσοτερο κρατος - σε περισσότερο δημοσιο ελεγχο αποσκοπει. Η Επιτροπος Διοικησεως εχει ως καθηκον τον ελεγχο της κρατικής εξουσίας σε όλες της τις μορφές - γι΄αυτό και οι δικαστές της "την είπαν" στην απόφαση. Και οι δυο αυτές επιλογες είναι επιλογές που εγιναν σε πολλά δημοκρατικά κράτη με αστικές δημοκρατίες του δικού μας τύπου. Οσο για το περισσοτερο ή λιγοτερο κράτος, αυτό δεν ειναι παρά ένα εύκολο συνθημα σε αυτη την περιπτωση. Η διασφάλιση και υπεράσπιση τους εναποκειται κατ' ουσια στα κράτη. Δεν το λεω εγώ - το διεθνές συστημα ανθρωπίνων δικαιωματων και όλη η κρατουσα επιστημονικη θεώρηση το λεει.

3. η κινηση αλερτ εξ ορισμού δεν μπορει να συγκριθει με κρατικους θεσμούς. ειναι μια οργανωση πολιτων με αμεσοδημοκρατικές (οσο ξερω) διαδικασίες που δημιουργήθηκε με αφορμή την εκδοση της δικαστικής αποφασης. η συγκριση της με κρατικό θεσμό δεν εχει κανενα νοημα. Οι αιτιες, τα μελη και οι στοχοι του καθενος ειναι διαφορετικής ταξεως μεγέθη. Ας μην τα ριχνουμε όλα στο ιδιο καλαθι.

4. Αρχισαμε τις προιστοριες και τα μακαριογριβικα....Η αναφορα σου στο συγκεκριμενο ζητημα δεν εχει κανενα νοημα. Λαικη δικαιοσυνη στο ιστορικο πλαίσιο της λειτουργίας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, οκ. Σε κάποιο άλλο, μέσα. Στο σύγγραμμα του Φουκώ για τα δικαστήρια και τη λαικη δικαιοσυνη, μαζι σου. Αλλά στην περιπτωση μας εδώ απλα΄μου πετάς ένα σύνθημα, όπως και στο υπ' αριθμο 2 σημειο σου περί λιγοτερου κράτους. Εν παση, η λαικη δικαιοσυνη σε ενα πολιτειακο συστημα οπως το δικό μας δεν εχει καμια θεσμικη υποσταση και καμια νομιμοποίηση. Επισης, δεν εχει και καμια πραγματικη πιθανότητα πραγματοποίησης ως ιδέα στην Κύπρο. Λαικά δικαστήρια...;

5. Υποθέτω ότι αναφέρεσαι στη δήλωση του υπουργού ότι "οι λαϊκές κινητοποιήσεις έναντι στη δικαστική απόφαση που αθώωσε τους δέκα αστυνομικούς που κατηγορούνται για την κακοποίηση των δύο νεαρών, μας οδηγούν πίσω στον μεσαίωνα και στα λαϊκά δικαστήρια". Να ξεκινησω με την διαφωνια μου με τη δήλωση. επίσης, δεν αντιλαμβανομαι γιατι καλουμαι με το εγκλητικό σου στυλακι να λαβω θέση σε σχεση με μια παπαρια που ειπωθηκε, λες και αυτό κρίνει κάτι. Παρακολουθω το μπλογκ του Αλερτ και νομιζω ότι η αντιδραση των ανθρωπων ειναι ορθη. Αλλα το θεμα δεν ειναι να πλακωνομαστε για μια μαλακια που ειπωθηκε. Ο σεβασμός στα ανθρωπινα δικαιωματα και η προσπαθεια για μια κοινωνια όπου θα προστατευονται ειναι το ζητουμενο για να μην εχουμε περιστατικα αστυνομικης βιας ( ή άλλων παραβιάσεων) όπως αυτό που συζηταμε.

6.Η αναφορα μου σε μια αλλη ιδεολογικη συζήτηση δεν εγινε με ειρωνικό τρόπο, ουτε για να αποφυγω το θεμα. Εξελαβα (λανθασμενα) την τοποθετηση του Ανδρέα ως μια θεση που ευαγγελιζοταν την ανατροπη του παροντος συστήματος και την αναδιαταξη ή ακομα και καταργηση της καθε μορφής εξουσίας. Ειναι μια συζητηση που θα μας πηγαινε στη συζήτηση για την κυριαρχία του λαού, τις πολιτικές ελιτ, τη βία της εοργανωμενης εξουσίας, τον αναρχισμό και άλλα πολλά ενδιαφέροντα θέματα για τα οποία δεν εχω διαμορφωμενη άποψη. Και είναι πάντα ευλογία να έχεις απεναντι σου ανθρώπους με γνωσεις και απόψεις για να συζητάς, να αναλυεις και να μαθαινεις.
Με το δικό σου υφάκι ομως φοβαμαι ότι τιποτα απο όλα αυτα δεν παιζει. Hδη άκουσα 2 συνθηματα από τον σοσιαλισμό των ηλιθιών. Bo-ring...

Νικόλας Κυριάκου είπε...

Ξεχασα κατι στο σημειο 5. Με παραπεμπεις στο Γιωργο Στρατή και το σχολιο του για τον Λουκά. Οι πρωτοκοσμικες δημοκρατίες εχουν περισσοτερα απο 2 αρθρα στα συνταγματα τους που αφορουν στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωματων και θα έπρεπε να ξεκινησουμε την αφηγηση από τη Magna Carta για να βρουμε την αρχή του νήματος. Επειδη βλεπω μια τάση σε υπεραπλουστευσεις καλό θα ήταν να ξεσκονισετε κανενα βιβλιο θεωρίας των δικαιωματων ή εστω ενα απλο συγγραμα νομικης. Το αν υποκεινται σε αναθεωρηση αυτα τα αρθρα δεν εχει σημασία. καλο θα ηταν να ριξετε μια ματια στο αρθρο 10 και 11 της Ευρωπαικης Συμβασης Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως και το 19 και 21 του κυπριακού συντάγματος, όπου καταγραφονται οι δυνητικοι περιορισμοί τους. Επίσης, το αρθρο 33 του συνταγματος και to 15 της ΕΣΔΑ όπου υπάρχουν οι γενικές ρητρες παρέκκλισης από αυτα. Μια επισκοπηση της βιβλιογραφίας για τα ανθρωπινα δικαιωματα μπορει να πεισει για τη σημασια τους - δεν ειναι διακοσμητικα άρθρα. Προφανως και δεν υποστηρίζω τον περιορισμό τν δικαιωματων αυτών - ουτε και τη θεση του υπουργου.

Φοβάμαι όμως ότι όταν το παίζεις ξερόλας και σουπερ αριστερός, υπερασπιστης ανθρωπινων δικαιωματων, μονο υπηρεσια δεν προσφερεις στο (όποιο) κίνημα. Ανοιξτε κανενα βιβλιο και χρησιμοποιηστε λιγο εκεινο τo ρημαδι το google για να ξεστραβωθείτε λιγο, αντί να πουλατε ευκολες επαναστασεις...

gregoris είπε...

κοίταξε νικόλα, το προκλητικό μου ύφος εν που αντίδραση στο κείμενο σου που προέρχεται. ούτε σε ξέρω ούτε έχω πρόβλημα μαζί σου. μάλιστα θεωρώ κάποια που τα πρόσφατα σου κείμενα πολλά αξιόλογα.
1. εν είπα εγώ ότι οι δικηγόροι εν αλαζόνες ανθρώποι. είπα ότι η αλαζονεία συνήθως συνοδεύκει το δικηγοριλλίκι. δομικό χαρακτηριστικό που προέρχεται που τη κοινωνική λειτουργία του επαγγέλματος τους. ότι εν τζίνοι που "ξέρουν" τζιαι εξηγούν στους άλλους. στο στυλ΄"να σας εξηγήσω για τα ανθρώπινα δικαιώματα" για να μεν παρασύρεστε σε αντιδημοκρατικές τοποθετήσεις ή σοσιαλισμούς των ηλιθίων.
2. εξαρτάται ποιον εν το ζητούμενον. αν είναι να "βελτιώσουμεν" την λειτουργία του κράτους, οι εισηγήσεις σου στοχεύκουν κέντρο. λείπει όμως η πιο βασική. η αναδιοργάνωση του δικαστικού συστήματος, κάτι που προτείνουν άλλοι δικηγόροι που βρίσκονται στο δρόμο με το ΑΛΕΡΤ. τούτες οι μεταρυθμίσεις όμως μπορεί να μετατραπούν σε μπούμεραγκ πχ να αλλαχτεί το δίκαιο της απόδειξης τζιαι να οδηγηθούμεν σε πιο αυταρχικές λογικές. αλλά ξέρεις κάτι. εν άλλον το ππόιντ του αλερτ νομίζω. έννεν να σάσει το αστικό κράτος, αλλά να του αντισταθεί, να το απονομιμοποιήσει, να το γελοιοποιήσει στα μάθκια του κόσμου τζιαι να θέσει έναν όριο στο επίπεδο ανεχτής καταστολής. εξού τζιαι οι μπανάνες τζιαι το κεντρικό σύνθημα "τέρμα στην κοροϊδία, είμαστε αλερτ". οπόταν οι προτάσεις για μεταρυθμίσεις νομίζω εν εκτός της οπτικής του τζιαινούρκου κινήματος.
3. σαφέστατα μιλούμεν για 2 διαφορετικά πράματα, διαφορετικά μεγέθη, διαφορετικές λειτουργίες κτλ. όμως αντιπαράβαλα τα για να σου υποδείξω ότι ο όρος όχλος εν λανθασμένος, παραπλανητικός τζιαι αποκρύπτει την αμεσοδημοκρατική διαδικασία που χαρακτηρίζει το κίνημα απέναντι στην σαπιμένη αστική δημοκρατία που εσύ χρησιμοποιάς σαν πλαίσιο αναφοράς.
4. η αναφορά μου στην λαΪκή δικαιοσύνη αποτελεί αντίδραση στην προσπάθεια διαφόρων να γελοιοποιήσουν τον όρο τζιαι να τον περάσουν σαν αρνητικό, ενώ η ιστορία άλλα λαλεί. όταν η ΕΟΚΑ τζιαι οι μετεξελίξεις της εκτελούσαν χωρίς να διούν λοαρκασμό στον λαό, εν εφκήκεν κανένας δικηγόρος να κατσιαρίσει. τζίνη η ψευτόλαϊκή δικαιοσύνη εν έσιει αποκηρυχτεί ακόμα. τζιαι εν αντρέπουνται κάποιοι να παρουσιάζουν την έννοια της λαϊκής δικαιοσύνης ως (η εμπειρική αναφορά δαμέ έννεν μόνον το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αλλά τζιαι η ισπανική επανάσταση τζιαι τα αντι-αποικιακά κινήματα) ως επιστροφή στον μεσαίωνα. το θέμα έννεν αν είναι εφικτή η λαϊκή δικαιοσύνη. στες παρούσες συνθήκες δεν είναι. το θέμα είναι αν αποτελεί ή όι πρότυπο τζιαι στόχο για ένα ριζοσπαστικοποιημένο κίνημα που θέτει ζήτημα ανατροπής του αστικού κράτους.
5. σιέρουμε που εν συμμερίζεσαι την παπαριά του Λουκά.
6. καμιά πρόθεση υπεραπλούστευσης. εν ζήτημα χώρου τζιαι χρόνου. αλλά τζιαι εσύ μεν παίρνεις κυριολεχτικά τα συνθήματα. πρόκειται ακριβώς για συνθήματα, όι για προτάσεις πολιτικής. εν άλλος ο ρόλος τους, μέρος του οποίου είναι να προκαλέσουν τζιόλας συζήτηση, που απότι φαίνεται εκαταφέραν το...
7. τωρά για τα ανθρώπινα δικαιώματα. 2 πράματα. πρώτον η θεωρητική τους σύλληψη βασίζεται σε έναν ιδεαλισμό που εκυριάρχησεν αμέσως μετά το τέλος του β παγκοσμίου πολέμου τζιαι που εδιαψεύσθηκεν που την ιστορική πραγματικότητα. τζιαι δεύτερον υιοθετούν τον αστικό ατομισμό ως το βασικό τους πλαίσιο αναφοράς αδυνατώντας να συλλάβουν την κοινωνική διάσταση τζιαι την συλλογική πτυχή της καταπίεσης τζιαι της αδικίας. τζιαι το σημαντικόττερο εν εφαρμόζονται πούποτε, γιατί ακόμα τζιαι στην υφιστάμενη αστική τους διατύπωση εν πιο προχωρημένα που ότι ανέχεται το αστικό κράτος. αν με ρωτάς εμένα χρειάζεται έναν τρανσφορμέησιον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αν τούτα θα αποτελέσουν την προμετωπίδα για το ριζοσπαστικό κίνημα. άρα οι επαναστάσεις που "πουλούμεν" έννεν εύκολες φίλε Νικόλα. εύκολες νομίζω εν οι αστικο-φιλελεύθερες μεταρυθμίσεις που μας πουλάς εσού.

Νικόλας Κυριάκου είπε...

Μου το χαλασες στο τέλος....Παντως, η δευτερολογια σου ηταν αναγκαια. Καλη σου μερα!
Ν