Η συζήτηση περί δικαιωμάτων των ΛΟΑΔ ατόμων (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφίφιλοι, Διαφυλικοί) διευρύνθηκε και έτυχε μεγαλύτερης προβολής με ένα σχετικά παράδοξο τρόπο: τα ΜΜΕ προέβαλαν το ζήτημα ως μια δημόσια συζήτηση που προέκυψε όχι τόσο από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων, παρά από τις γνωστές δηλώσεις του Ανδρέα Θεμιστοκλέους, αλλά και την απόφαση του Θέμη Θεμιστοκλέους ως Γ.Δ. του ΡΙΚ να μην προβάλει το φιλμάκι της Επιτρόπου Διοικήσεως. Ειδικότερα, οι τελευταίες δηλώσεις του πρώτου περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος επί του ζητήματος δείχνουν ότι ο ίδιος θεωρεί ότι η ορθότητα των θέσεών του εδράζεται στο ότι εκφράζουν πλειοψηφία του πληθυσμού. Ο κύριος Θεμιστοκλέους έχει δίκαιο: η συντηρητική ελληνοκυπριακή κοινωνία έχει βαθιά ριζωμένες ομοφοβικές αντιλήψεις σύμφωνα με τις οποίες η ομοφυλοφιλία γίνεται σιωπηρά ανεκτή, δηλαδή της επιτρέπεται να υπάρχει, όσο βρίσκεται στο περιθώριο και δεν θεωρείται ότι αποτελεί απειλή για ένα από τα βασικά στοιχεία της ελληνοκυπριακής ταυτότητας, το θεσμό του γάμου.
Η επίκληση της λαϊκής βούλησης για τη νομιμοποίηση των θέσεων αυτών φανερώνει μια άλλη βασική πτυχή της ελληνοκυπριακής κοσμοθεωρίας. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, εφόσον δημοκρατία είναι η έκφραση της βούλησης της πλειοψηφίας, τότε τα μειοψηφούντα ΛΟΑΔ άτομα ή οποιαδήποτε άλλη ομάδα οφείλουν να αποδεκτούν το ρόλο που τους επιβάλλει η πλειοψηφία. Όμως, η επιλεκτική αυτή αντίληψη της δημοκρατίας αγνοεί ότι η τελευταία δεν είναι μόνο η έκφραση της βούλησης της πλειοψηφίας. Δημοκρατία είναι επίσης η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μεοψηφίας και η άρση θεσμοθετημένων διακρίσεων εναντίον της. Ένα απλούστατο παράδειγμα τέτοιων διακρίσεων έχουμε στο ενδεχόμενο που ένας ή μία εκ των δύο συντρόφων πεθάνει όπου δεν υπάρχει νομοθετική κατοχύρωση της κληρονομιάς. Το ίδιο ισχύει και στο θέμα της υιοθεσίας ή τεκνοποίησης, μέσα από τη λογική ότι αφού η ομοφυλοφιλία υποσκάπτει το θεσμό της οικογένειας, τότε οι ομοφυλόφιλοι δεν έχουν έχουν το δικαίωμα σε αυτή. Η πραγματικότητα βέβαια είναι διαφορετική, αφού εφόσον ένα ΛΟΑΔ άτομο είναι παντρεμένο ως ετεροφυλόφιλο και αποδεκτεί έτσι το ρόλο που του επιβάλλει η πλειοψηφία, τότε οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις γίνονται σιωπηλά ανεκτές όσο αυτές λαμβάνουν χώρα στο περιθώριο και κρυφά. Υπό αυτές τις συνθήκες, ένα ΛΟΑΔ άτομο έχει το δικαίωμα στην οικογένεια, με όλες τις αντιφάσεις που αυτό προϋποθέτει.
Η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μειοψηφίας μέσα στα πλαίσια της δημοκρατικής λειτουργίας μιας κοινωνίας δεν αποτελεί απειλή για την πλειοψηφία. Αυτό το οποίο αποτελεί απειλή για όσους αρνούνται να αποδεκτούν τη διαφορετικότητα, είναι η διεύρυνση των κοινωνικά αποδεκτών ορίων της ίδιας της κοινωνίας και ο εμπλουτισμός της με άτομα τα οποία βρίσκονταν στο περιθώριο και αντιμετωπίζονταν ως απειλή. Μήπως αυτό σας θυμίζει κάτι;
(Το κείμενο είναι του φίλου Αντώνη Χατζηκυριάκου)
4 σχόλια:
Με πάρα πολύ απλά λόγια και νομίζω ξεκάθαρα, γιατί έχω ακούσει πάμπολλες σαχλαμάρες για την κοινωνία, τον λαό κλπ,κλπ.
Η Πολιτεία, είναι το πλαίσιο στο οποίο όλοι πρέπει να ζούμε.
Η Πολιτεία, πρέπει να είναι πάνω και πέρα από όλα όσα περιέχει, δηλαδή όλους τους Θεσμούς της -όπως η εκκλησία για παράδειγμα.
Η Πολιτεία ΠΕΡΙΕΧΕΙ τους Θεσμούς, δεν την περιέχουν.
Με δυο λόγια.
Η Πολιτεία πρέπει να είναι ΠΑΝΤΑ δύο ή εκατόνδυο βήματα πιο μπροστά από την Κοινωνία ώστε να εκπαιδεύει, να διαπαιδαγωγεί και να δίνει το παράδειγμα.
Σε μία Πολιτεία που κάνει τη δουλειά της σωστά, απόψεις σαν και αυτές του κου Θεμιστοκλέους, ασφαλώς και μπορούν να εκφραστούν, αλλά δεν μπορούν να την εκφράζουν.
Γιατί απλά, απόψεις που λειτουργούν επιθετικά και παράγουν θεσμικές διακρίσεις σε βάρος ΕΣΤΩ και ΕΝΟΣ πολίτη, δεν μπορούν να είναι δεκτές.
Στη Βρετανία, πριν από 10 χρόνια περίπου, έγινε μια ολόκληρη ρύθμιση, ώστε να μπορεί ΕΝΑΣ ναύτης να πραγματοποιεί το θρησκευτικό του λατρευτικό τυπικό κάθε πρωί στο πολεμικό πλοίο που υπηρετούσε.
Ο άνθρωπος αυτός, ήταν ο μοναδικός δηλωμένος πιστός μιας σπάνιας αίρεσης- δεν θυμάμαι ποιας και δεν έχει απολύτως καμία σημασία.
Αυτό που μετράει, είναι πως η Πολιτεία ΕΚΕΙ κινήθηκε ώστε να διασφαλίσει στον ΕΝΑΝ τα αυτονόητα δικαιώματά του.
Άστε μας ήσυχους κε Θεμιστοκλέους.
Η Πολιτική είναι εξαιρετικά υψηλή υπόθεση για το δικό σας ανάστημα.
όταν λες Πολιτεία τι εννοείς ακριβώς;
ο θεμιστοκλέους ως βουλευτής δεν είναι μέρος της πολιτείας;
Πολιτεία εστί τάξις ταις πόλεσιν τίνα τρόπον νενέμηνται περί τας αρχάς. (Αριστοτέλης)
Δηλαδή: πολιτεία είναι τάξις, δίκαιο είναι τάξις, και άρα έχουμε το συμπέρασμα:
πολιτεία είναι δίκαιο.
Ο νεότερος ορισμός του Συντάγματος έχει ως βάση το άρθρο 16 της Διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη.
Αυτό το άρθρο ορίζει ότι «πάσα κοινωνία στην οποία δεν διασφαλίζονται τα δικαιώματα του ατόμου και στην οποία δεν ισχύει η αρχή της διάκρισης των εξουσιών δεν έχει σύνταγμα».
Τα δικαιώματα του ατόμου σ’ αυτόν τον ορισμό είναι τα τρία βασικά δικαιώματα: Η ζωή, η ελευθερία και η περιουσία.
Πολιτεία είναι το Πλαίσιο Βασικών Αρχών που εξασφαλίζουν το Δίκαιο και την Ισονομία.
Ο κος Θεμιστοκλεόυς είναι Πολίτης και ως τέτοιος έχει δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις του.
Ως εκλεγμένος Πολίτης όμως, δηλαδή ως Ενεργός Μέτοχος στη ΄λήψη αποφάσεων κλπ, οφείλει να εκφράζει το Δίκαιο ανεξάρτητα αν αυτό σε κάποιες πτυχές του αντιβαίνει τις προσωπικές του ηθικές ή άλλες αρχές.
Μέρος της Πολιτείας, ασφαλώς και είναι, όχι παραπάνω από σένα ή από μένα. Για την ακρίβεια, επειδή είναι ενεργός Πολιτικός ΥΠΗΡΕΤΕΙ την Πολιτεία και αυτή τον Περιέχει-δεν την Περιέχει εκείνος.
δώσε μου έναν ορισμό του "δίκαιου"
δώσε μου έναν ορισμό της "ελευθερίας"
δώσε μου έναν ορισμό της "τάξης"
κάποιες παρατηρήσεις
λες
"Ο κος Θεμιστοκλεόυς είναι Πολίτης και ως τέτοιος έχει δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις του.
Ως εκλεγμένος Πολίτης όμως, δηλαδή ως Ενεργός Μέτοχος στη ΄λήψη αποφάσεων κλπ, οφείλει να εκφράζει το Δίκαιο ανεξάρτητα αν αυτό σε κάποιες πτυχές του αντιβαίνει τις προσωπικές του ηθικές ή άλλες αρχές. "
δηλαδή αυτόματα εσύ έθεσες με αυτή σου την φράση έναν περιορισμό στην έννοια της ελευθερίας
δηλαδή λες: ο θεμιστοκλέους είναι ελεύθερος να λέει την γνώμη του εκτός και αν ειναι βουλευτής του οποίου η ελευθερία του μπαίνει υπό προυποθέσεις όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης του
συνεχίζουμε
το τι είναι "Δικαιο" με το οποίο ο κάθε θεμιστοκλέους που τόσο αυθαίρετα κατά τη γνώμη μου εσύ αποφάσισες ότι δεν μπορεί να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του
ποιος θα το αποφασίσει;
δηλαδή ποιος θα αποφασίσει ποιο είναι το "Δίκαιο" ώστε όλοι να πρέπει να μην έχουν την ελευθερία να εκφράζονται πέραν αυτής;
η πιο σύντομη ερμηνεία του τι συνιστά "Δίκαιο" στη νομική είναι ότι το Δίκαιο είναι αυτό που ορίζουν οι νόμοι
αν αυτό εννοείς τότε απλά να σε υπενθυμίσω πχ ότι μέχρι τα μέσα του προηγούμενου αιώνα υπήρχαν νόμοι στις ΗΠΑ που διαχώριζαν ρατσιστικά τους ανθρώπους σε μαύρους και άσπρους
σήμερα στην κύπρο στο νόμο περί αρχείου πληθυσμού στο άρθρο 119 ο νόμος προβαίνει σε διάκριση σε σχέση με τους ανθρώπους που είναι εκτοπισθέντες διαχωρίζοντας τους σε άντρες και γυναίκες
οπότε ποιος θα αποφασίσει και με ποια κριτήρια που θα τα θέσει ποιος και πάλι
για τι είναι "Δίκαιο" και άρα ο βουλευτής κατά τη γνώμη σου δεν θα πρέπει να εκφεύγει αυτού και άρα να περιορίζεται η ελευθερία τους;
Δημοσίευση σχολίου