19 Ιουνίου 2011

Αγανακτ….




“Δεν απορώ ούτε καταλαβαίνω
πώς συνεχίζω να υπάρχω μ'όλα αυτά
Θέλω να βγω από'δω μέσα κι όμως μένω
σε μια ομίχλη που ναρκώνει την καρδιά”
Αμνησία, Τρύπες


Αγανακτήστε. Ή μάλλον, όχι ακόμα. Υπάρχουν ακόμα πολλοί διορισμοί, βολέματα και διευθετήσεις για να ολοκληρωθούν.
Ας αγανακτήσουμε. Μα ίσως να είναι νωρίς. Θα πρέπει περισσότεροι αθώοι κι ανυποψίαστοι να υποστούν κι άλλη αστυνομική βία στη μέση ενός δρόμου μέχρι τότε.
Να αγανακτήσουν. Ή μήπως όχι. Υπάρχουν κι άλλα παχιά λόγια να ειπωθούν, θούριοι να εκφωνηθούν, αγώνες για να δοθούν και πάει λέγοντας.
Αγανακτούμε. Α! Καλύτερα η αναμονή. Γιατί ίσως το πακέτο μισθών, ωφελημάτων και προνομιών να είναι μια μέρα και δικό μας.
Αν αγανακτούσες. Μα όχι πολύ. Μπορεί να πικρανθούν οι επιφανείς και δια βίου προεδρίσκοι και όλοι οι δημοσία δαπάνη διαβιούντες.
Θα αγανακτήσετε; Ενάντια στις επιλογές μας. Τις ψήφους και τους μικροσυμβιβασμούς μας. Ενάντια στους εαυτούς μας. Για τις ώρες που προφέρουμε «κρύψε να περάσουμε», «εν πειράζει ολάν», «άϊσε να δούμεν».
Θα είχες αγανακτήσει. Έστω για λίγο. Έστω και λίγο. Με την εκκλησιαστική υποκρισία, την μονοπωλιακή της θέση, τις ανερυθρίαστες παρεμβάσεις.
Αγανακτώ. Με την κομπορρημοσύνη των λαμόγιων, με το ξόδεμα του τόπου, το βιασμό της αθωότητας.
Αγανακτούσαν. Για την αδιαφάνεια, την ανακυκλούμενη ολιγαρχία, την ενδοξοποίηση της βλακείας, την αποθέωση της μετριότητας.  
Που χαράζονται τελικά τα όρια μας; Αναζητώ για χρόνια το ύψος των αντοχών και το απώτατο σημείο των ανοχών μας, μα δεν βρίσκω γραμμή μήτε και τέλος. Νιώθω την αποπνικτική μυρωδιά από την ανάδευση του βούρκου. Κι ας μην γελιόμαστε: ζούμε όλοι σ’ αυτόν, άγιοι και κολασμένοι, θυμωμένοι και βολεμένοι, γρανάζια και απόκληροι. Μα ίσως το μόνο που να μπορεί στο τέλος-τέλος να ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι, να είναι η ευθύνη. Ίσως αυτή να είναι που θα μας δώσει το προσωπικό ανάστημα σε μια χώρα νάνων.
Αγανακτήστε. Έστω σιωπηλά, με μια μόνο πράξη. Δεν υπάρχει πολύς χρόνος, η αναμονή είναι η πολυτέλεια όσων κατέχουν, όσων αντέχουν. Είστε κι εσείς σ’ αυτούς;

1 σχόλιο:

the Idiot Mouflon είπε...

Σήμερα ερυθρόδερμος ντισκορτιανός...

Ουγκ!

Αύριο θα είμαι Τουρτίστας. Μετρά;