Φλας στην παρακμή

Παρακμή είναι ο κόσμος που πλημμυρίζει τα μπούκικα κάθε μέρα, τα σάλια που μας τρέχουν λόγω υδρογονανθράκων, τα τηλεοπτικά ελίτια, η νέα εκκλησία δίπλα στην Αγία Παρασκευή, η υπερμεγέθης εκκλησία της Αγίας Σοφίας στο Στρόβολο, η εκτρωματική που σχεδιάζεται στην παλιά Λευκωσία, οι δηλώσεις του αρχιεπισκόπου ως πρώτη είδηση, η ακατάσχετη ποδοσφαιρολογία όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, οι προσφορές 2+1, οι ανηλεείς διαφημίσεις των τραπεζών, οι φωτογραφικές πόζες των ενδιάμεσων, οι υποψήφιοι υποψήφιοι πρόεδροι, το αναμάσημα των ονομάτων τους, η σοβαρότητα με την οποία τα συζητάμε, οι προσυγκεντρώσεις της πρωτομαγιάς τη μέρα, το ψώνισμα εκδιδόμενων γύρω από το οίκημα της ΠΕΟ τη νύχτα, οι αχυράνθρωποι με εξουσία, οι τροποποιημένες εξατμίσεις που λέγονται και μοτιφαρισμένα εξώστ τα βράδια του Σαββάτου, το κόλλημα στην τροχαία κίνηση, τα επαρχιακά συνέδρια, τα κυριακάτικα περιοδικά των εφημερίδων, οι λαιφσταϊλ ανοησίες που διακινούν, η αγένεια ως ρεμπελιό, η ψευδοδιανοουμενίστικη κριτική στα blogs, όσοι ευαγγελίζονται ότι μπορούν να μας σώσουν, όσοι μας έφεραν σε κατάσταση που πρέπει να σωθούμε, η προγλωσσική μας επικοινωνία, τα κομματόσκυλα που επιμένουν, ο εμετός του λαϊκισμού, οι δικολάβοι που έχουν βήμα, οι νεόπλουτοι που τους δίνουν βήμα, η ατιμωρησία και ο σταρχιδισμός της εξουσίας, οι προσωπικές αυλές και οι κλακαδόροι, ο συντεχνιασμός της ΠΑΣΥΔΥ, οι κρυφές ατζέντες, οι γκόμενες που θέλουν αλλά δεν μπορούν, αυτές που μπορούν αλλά εσύ δεν θέλεις, όσοι υποστηρίζουν τη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία, κι όσοι την απορρίπτουν, να επαγγέλεσαι developer, οι τόνοι διαφημιστικών που ξεχειλίζουν από τα γραμματοκιβώτια, η εκκωφαντική σιωπή των λογικών, η διαρκής επανάληψη της μέρας, οι αναλύσεις των αποφάσεων του ΕΔΑΔ (που χάθηκαν τελευταία;), τα αρτοποιεία επί 24ώρου βάσεως, το σκάμμα στην καρδιά της Λευκωσίας, η τσίκνα από γύρο ξανά στην καρδιά της Λευκωσίας, οι ηχηρές εξατμίσεις, οι γενικές συνελεύσεις των σωματείων, οι περισπούδαστες βλακείες που περνιούνται για άποψη, οι κενές κουβέντες που γίνονται για να γίνονται, «εντάξει, ολάν, εγιώ εννά σάσω τη Δημοκρατίαν;», όσοι έστω και για μια φορά απαρνηθήκαμε τον εαυτό μας, τα ένθετα στις εφημερίδες, οι ποδοσφαιρικοί παροξυσμοί του σαββατοκύριακου, οι νεκροί σε τροχαία, όσοι μιλούν με αυτό το περίεργο μίγμα κυπροαγγλικής, τα ινστιτούτα αισθητικής, τα ντεκολτέ και τα υπονούμενα χωρίς συνέχεια, οι λογής-λογής συνωμοσιολογίες, το φραπέ σε πλαστικό ποτήρι, όσοι άκουσαν μια λέξη αλήθειας και πίστεψαν ότι έμαθαν τα πάντα, τα φακελάκια στους γάμους, οι διάδρομοι των σούπερμαρκετ, τα νεομεζεδοπωλεία, κάτι χιπστεράκια που την είδαν πρωτοπορία, τα σχόλια κάτω από τις διαδικτυακές ειδήσεις, το ΔΗΚΟ σούμπιτο χωρίς εξαιρέσεις, κάτι τύποι που λυσσάνε στην τηλεόραση, οι ταμπέλες «ενοικιάζεται», τα διαρκή «πωλείται», οι αγγελίες των ενεχειροδανειστών, η αργή μας σήψη.