@NICOS2013 Quo vadis Πρόεδρε?

Στις 10 του τρέχοντος μηνός, το timeline μου γέμισε από μηνύματα του χρήστη NICOS2013, ο οποίος εγκαινίασε την προεκλογική του εκστρατεία και την παρουσία του στα κοινωνικά δίκτυα. Πέρασαν τέσσερις μέρες χωρίς άλλα μηνύματα. Ο χρόνος αυτός στάθηκε αρκετός για να αποδειχθεί ότι η αντίληψη της Πινδάρου για τα social media μπορεί να παρομοιαστεί με ένα εξωτικό gadget στα χέρια ενός τεχνολογικά αναλφάβητου. Για να μην έχουμε αυταπάτες, αμφιβάλλω αν ο κ. Αναστασιάδης γνωρίζει το password του λογαριασμού του (αν και μια καλή ιδέα θα ήταν το tasaki4U).

Το ηλεκτρονικό επιτελείο του υποψήφιου Προέδρου έχασε το νόημα του ίδιου του μέσου: αμεσότητα, διάλογος, διαρκής παρουσία, προσωπικό χρώμα στα σχόλια. Κι αλήθεια, ποιο το νόημα της προσπάθειας και του «διαλόγου», όταν δεν υπάρχει απάντηση στις ερωτήσεις και στις ιδέες όσων προσπάθησαν να συνομιλήσουν; Τα αποστειρωμένα μηνύματα του @NICOS2013 ετοιμάζονται για το ταξίδι τους. Στο τέλος της προεκλογικής εκστρατείας θα καταλήξουν σε μια ηλεκτρονική χωματερή και στη συντροφική θαλπωρή των servers της επαγρύπνησης, το δίχως άλλο. Κι επίσης, τι νόημα έχει το να πεις «I posted 9 photos on Facebook in the album ‘Αποκαθιστώντας την Εμπιστοσύνη των Πολιτών’»; Oh, really NICOS2013; Τι θέλω να πω με αυτά; Ότι μια προεκλογική καμπάνια είναι πιο σύνθετη από το να ανεβάζεις βιντεάκια, να φτιάχνεις ιστοσελίδες και λογαριασμούς στο διαδίκτυο. Αν δεν μπορείς να το κάνεις, δεν είναι ανάγκη να το ζορίζεις...

Σε κάτι εξίσου ουσιαστικό, δηλαδή στις προτάσεις που «τιτίβισε» ο υποψήφιος Πρόεδρος, δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω ότι κι αυτές έμειναν στα ρηχά νερά της πολιτικής: θεσμοθέτηση ευθυνών του εκάστοτε Προέδρου, αυτοτέλεια των αρχών τοπικής αυτοδιοίκησης, περιορισμός θητειών, αξιοκρατία, εκσυγχρονισμός και διαφάνεια στις προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων και τους διορισμούς μελών των πάσης φύσεως οργανισμών. Όλα ακούγονται ευχάριστα στ’ αυτί μας. Από τη μια, το επιτελείο φαίνεται να ποντάρει στη δυσαρέσκεια των αγανακτισμένων, αδιόριστων και λοιπών «α-» δυνάμεων. Από την άλλη, η αξιοκρατία, ο εκσυγχρονισμός και η διαφάνεια έχουν γραφτεί τόσες πολλές φορές σε εκλογικά φυλλάδια... Πιο μπανάλ πεθαίνεις...

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, μου δίνεται η εντύπωση ότι η γραμμή που έχει επιλεγεί είναι αυτή του «ώριμου φρούτου». Ο ΔΗΣΥ έμεινε 10 χρόνια εκτός εξουσίας, ο νυν Πρόεδρος αποχωρεί οικειοθελώς, ο άνεμος είναι ούριος, τα άστρα είναι ευνοϊκά, η εξουσία θα πέσει στα χέρια μας χωρίς σοβαρή προσπάθεια. Η προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει εν τέλει στο Προεδρικό, αλλά η μέθοδος θα παραμείνει λάθος. Θα τα καταφέρουν οι εκλογικοί αναλυτές, οι επικοινωνιολόγοι και οι δημοσκόποι να πιάσουν τον παλμό της κοινωνίας και να θέσουν διλήμματα ή θα παίξουν στα σίγουρα, με την ανασφάλεια, το θυμό και το φόβο του κόσμου; Αν αυτή η εκλογική αναμέτρηση θα μετρήσει για κάτι, ας είναι γιατί θα μιλήσουμε –επιτέλους– για όλα.